ยังไม่จบ จะรวมๆอยู่ในศีลอีก

กว้างๆ บุญ อยู่ที่ไหนก็ทำได้ ถ้ารู้จักทำใจให้เป็นสุข ไม่อารมณ์เสีย คิกๆๆ เลี้ยงลูกด้วยความสบายใจไม่อารมณ์เสีย ทำงานด้วยความสบายใจเป็นสุขเมื่อทำงาน ไม่อารมณ์เสีย บุญทั้งนั้นอโศก

จะแนะเขาให้เอาแต่บุญเพื่อเวียนว่ายตายเกิดนี่นะหรือ?

เขาถามวัว ตอบควาย

กรัชกายยิ่งร้าย ตอบไปหมูอุู๊ดๆโน่นเลย
ท่วมทุ่งไปหมด

บอกให้ดูชื่อกระทู้ให้ดีๆ

บอกมาตั้งแต่แรก ว่ากรัชกายอยากเรียนคำศัพท์
ไม่ต้องตั้งกระทู้ออกมาอะไรมากมาย
จะได้บรรลุธรรม ด้วยการท่องศัพท์

กรัชกายหาคนแน่ะนำวิธีบรรลุธรรม มาตั้ง 8 ปีแล้วเนี่ย ยังไม่เจอะเลย ท่านทั้งสอง บอกชัดๆ แบบว่านำไปใช้ได้สิขอรับ ว่าไปสิครับ ทำยังไงบรรลุธรรม

เจริญธรรม

อย่าเสียเวลาถามเลย
กรัชกายไปนั่งท่องศัพท์ เหอะ เด๋วก็บรรลุเอง

คิกๆๆ นึกถึงเพลง ของปลอม

ไปเปิดศัพท์ท่องดีกว่านะครับกรัชกาย

นีก แปลว่าอะไร
ถึง แปลว่าอะไร
เพลง แปลว่าอะไร
ของ แปลว่าอะไร
ปลอมแปลว่าอะไร

คิกๆๆ

ก็มัวแต่ดื้องมโข่งอยู่กับความหมายของศัพท์ธรรมะอยู่หนิมันจะไปเจอของจริงได้ยังไง ลงมือภาวนาตามที่บอกซิแล้วความเข้าใจศัพท์ธรรมะทั้งหลายเขาจะผุดรู้ขึ้นมาในใจเอง

ลองทำดูซิ

"สำรวมกายใจมา นิ่งรู้ นิ่งสังเกตปัจจุบันอารมณ์ จนดับไปต่อหน้าต่อ"

ตีความหมายของบัญญัติประโยคนี้ให้แตกแล้วนำไปสู่การทำจริงให้ได้ ความบรรลุธรรมจังไม่เป็นของยากเลย

แน่ะให้ตีความอีก นึกถึง

เหลือศีลอีกตัวหนึ่ง นำหลักมาวางเทียบแล้วขยายออกไปได้กว้างขวางครอบคลุมสภาพแวดล้อมภายนอกทั้งหมด



การรักษากายวาจาให้เรียบร้อย ชื่อว่า ศีล (= อธิศีลสิกขา)
การรักษาใจมั่นชื่อว่า สมาธิ (= อธิจิตตสิกขา)
ความรอบรู้ในกองสังขาร ชื่อว่า ปัญญา (= อธิปัญญาสิกขา)
ศีลมีหลายระดับ เช่น ศีล ๕ ศ๊ล ๘ ศีล ๑๐ ฯลฯ

ศีล ร่วมถึงการจัดแต่งสภาพแวดล้อมภายในบ้านที่อยู่อาศัย ชุมชนที่อยู่ร่วมกันให้เป็นระเบียบเรียบร้อยสะอาดร่มรื่น เห็นแล้วชักพาให้จิตใจสงบได้ง่าย


ทีนี้ก็สามารถพูดถึงศีล ในความหมายแบบหลวมๆ สบายๆ เป็นขั้นๆ แง่ๆ ได้ต่างๆ เช่นว่า


ศีล เป็นระเบียบวินัย เพื่อสร้างสังคมที่เรียบร้อย ไม่เบียดเบียนกัน อยู่ร่วมกันด้วยความสงบสุข เป็นสภาพเกื้อกูลแก่การดำเนินชีวิต และปฏิบัติกิจของสมาชิกทั้งหลาย


ศีล เป็นเครื่องมือควบคุมความประพฤติ ทำให้กายวาจาเรียบร้อยงดงามอยู่ในระเบียบ


ศีล เป็นความประพฤติที่ดีงามเกื้อกูลของบุคคล ในการสัมพันธ์กับผู้อื่นและต่อสิ่งแวดล้อม อันทำให้เกิดผลดีแก่ชีวิตของตัวเขาและแก่คนอื่นทั้งหลายตลอดทั้งสังคม และสิ่งแวดล้อม


ศีล เป็นข้อปฏิบัติสำหรับกำจัดกิเลสขั้นหยาบ ที่แสดงออกทางกายวาจา ขัดเกลาคนให้ประณีตขึ้น


ศีล เป็นข้อปฏิบัติสำหรับฝึกอบรมกาย วาจา และอาชีวะ ให้อยู่ในสภาพพร้อมที่จะเป็นพื้นฐานของการพัฒนาในระดับสมาธิ เพื่อเสริมสร้างคุณภาพจิตและช่วยให้จิต มีสมรรถภาพ ที่จะใช้อย่างได้ผล


ศีล เป็นสภาพปกติทางกายวาจา และอาชีวะ ของผู้ที่มีชีวิตดีงาม หรือคนที่ได้รับการฝึกอบรมดี มีการศึกษาแท้จริง บรรลุภูมิธรรมอันสูงแล้ว


- สาระของศีลอยู่ที่ เจตนา ได้แก่ การไม่ตั้งใจ ไม่คิดล่วงละเมิด คำว่า ละเมิด แง่หนึ่งคือ ละเมิดระเบียบ กฎเกณฑ์ บทบัญญัติ ละเมิดวินัยที่วางกันไว้ อีกแง่หนึ่ง คือ ละเมิดต่อผู้อื่น หมายถึงเจตนา ที่จะเบียดเบียนผู้อื่นนั่นเอง ศีลจึงหมายถึงการไม่เจตนาละเมิดระเบียบวินัย หรือการไม่เจตนาล่วงเกินเบียดเบียนผู้อื่น ถ้ามองแต่อาการหรือการกระทำ ศีลก็คือ ความไม่ละเมิด และการไม่เบียดเบียน


มองอีกด้านหนึ่ง ศีลอยู่ที่ความสำรวม กล่าวคือ การสำรวมระวัง คอยปิดกั้นหลีกเว้นไม่ ให้ความชั่วเกิดขึ้นนั่นเอง เป็นศีล และถ้ามองลึกที่สุด สภาพจิตของผู้ไม่คิดจะละเมิด ไม่คิดจะเบียดเบียนใครนั่นแหละ คือตัวศีล

ฟุ้งไกลเกินวัตถุประสงค์ของคำถามของกระทู้ไปมากแล้วนะ กรัชกาย เอาอะไรมากมายนักหนา แม่บ้านเขาจะจำได้หรือ?

ไม่ได้บอกให้จำ บอกให้รู้ความหมาย เมื่อรู้ความหมายทำตรงไหนก็ย่อมได้ คิกๆๆ