ขอรบกวนถามผู้รู้ค่ะ ถือทุกวันนี้เริ่มรู้สึกว่าตัวเองถึงจุดอิ่มตัว ไม่ว่าเรื่องงาน เรื่องครอบครัว อยากจะไปอยู่วัด หรือช่วยเหลือสังคม (ตอนนี้อายุขึ้นเลข 5 แล้ว) อยากไปอยู่วัดหรือไม่ก็บวชชีเลย อยากปล่อยวางและละทุกอย่าง จะต้องทำอย่างไรบ้างค่ะ ขอบพระคุณค่ะั

ติดต่อสอบถาม เสถียรธรรมสถาน ดูนะครับ

แต่ก่อนเคยคิดเหมือนกันค่ะ ถ้าลูกโตแล้วไปเรียนที่อื่น จะขอบวชชีตลอดชีวิต
แต่ตอนนี้เปลี่ยนความคิดแล้วค่ะ ขอใช้ชีวิตอยู่ในโลกแสงสี
เพื่อจะได้มีโอกาส ช่วยสัตว์ให้หลุดพ้นจากทุกข์ดีกว่าค่ะ
เพราะถ้าไปบวชชี เราคงช่วยตัวเราแต่เพียงผู้เดียว
เราคิดอย่างนี้น่ะค่ะ

ขออนุโมทนาสาธุ กับคุณนะโมพุทธายะด้วยน่ะค่ะ
ที่คุณได้สู่แห่งโลกธรรมะค่ะ

ดูก่อนท่านผู้เจริญ...........
ท่านตั้งจิตด้วยเหตุอันใด น้อมนำไปอย่างไร พึงกระทำตามนั้นเทอญ....
1. เมื่อท่านพึงเลือกที่จะตัดกิเลสอันเป็นเครื่องร้อยรัด ปราถนาสู่ภพภูมิ ไม่วุ่นวายในสังสารวัฏ ด้วยความเพียรของท่าน พึงเลือกที่เข้าสู่ในทางธรรม บำเพ็ญเพียรตามระดับของศีล เมื่อนั้นท่านพึงได้ไปบังเกิดอยู่ในชั้นสวรรค์ตามลำดับ
2. เมื่อท่านผู้เจริญพึงจะอยู่ในเพศฆราวาส ก็จะยังคงวุ่นวายในสังคมโลกอยู่เป็นเนืองนิจ มีเกิด มีแก่ มีเจ็บ มีตาย ในทุกๆชาติ แล้วเมื่อใดเล่าท่านผู้เจริญพึงจะหลุดพ้นในสังสารวัฏ


แต่ในที่นี่ตามแต่ผู้เจริญพึงจะเลือกเทอญ .....ข้าพเจ้าขอเป็นกำลังใจ และโมทนาบุญกุศลที่ท่านได้กระทำ รวมถึงผู้เจริญในธรรมด้วย สาธุๆๆ....

ขอให้ผู้เจริญในธรรมพึงได้เห็นธรรม บรรลุธรรม สาธุ

พี่เต้คิดว่าการใช้ชีวิตอยู่ในโลกแห่งแสงสี เพื่อจะช่วยให้สัตว์โลกพ้นจากทุกข์ ช่วยวิธีไหนหรอเจ้าค่ะ
การที่จะช่วยให้สัตว์โลกให้พ้นทุกข์ก็คือได้ปัญญาในพุทธศาสนาเพื่อเป็นธรรมทาน ชี้หนทางสว่างให้สรรพสัตว์ แล้วตัวพี่เต้คิดว่าจะช่วยสัตว์แบบไหนหรือเค้าถึงจะหลุดพ้นทุกข์ การช่วยในลักษณะที่ให้สัตว์หลุดพ้นทุกข์ของพี่เต้เป็นเช่นไรค่ะ ถ้าเราไม่เคยบวชไม่เคยอุทิศตนให้พุทธศาสนา อย่าหวังเลยว่าจะได้ปัญญาในระดับสามารถช่วยให้สัตว์โลกพ้นจากวักฏะสงสารได้ เพราะเหตุนี้พี่เต้ต้องทำความเข้าใจกับการช่วยสรรพสัตว์ให้พ้นจากทุกข์เสียใหม่ คนที่ปราถนาจะช่วยให้สรรพสัตว์หลุดพ้นจากทุกข์จะต้องมีปัญญาที่บำเพ็ญมานั่นคือ บารมี10 และการบวชในพุทธศาสนาก็เป็นการบำเพ็ญในบารมีเนกขัมมะ คือการออกจากกามคุณห้าการไม่ติดข้องในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส และการบวชในพุทธศาสนาก็คือการปฏิบัติเพื่อเป็นเหตุให้ถึงฝั่งพระนิพพานเมื่อมีปัญญารู้แจ้งในพระนิพพานหรือสัมผัสกระแสพระนิพพานปัญญานั้นจะมาต่อยอดให้อีกที สร้างเหตุมาอย่างไรผลก็ได้อย่างนั้น ถ้ามีความเพียรไม่ย่อท้อไม่ใช่แค่อาศัยผ้าเหลืองเพื่อมีข้าวกินมีที่อยู่อาศัยไปวันๆ คุนน้องไม่เชื่อหรอกว่าคนที่ไม่เคยบวชในพุทธศาสนา ไม่เคยอุทิศตนเป็นลุกศิษย์ของพระพุทธเจ้า จะสามารถได้ปัญญาในระดับชี้หนทางให้สรรพสัตว์หลุดพ้นทุกข์ได้

1.เตรียมตัวให้พร้อม ฟิตซ้อมให้ดี ขออนุโมทนาสาธุครับผม
2.http://www.youtube.com/watch?v=9rAZEchzqyg

อนุโมทนาสาธุ กับความคิดที่จะไปอยู่วัดหรือบวชชีครับ

ถามก่อนว่าคุณนั่งแท่นทางโลกหรือยังครับ เช่น มีบำนาญกิน หรือมีรายได้ประจำที่สามารถนำมากินใช้ได้ตลอดอายุบั้นปลายที่เหลือ......ถ้ามีจะดีมาก ถ้าไม่มีก็ต้อง่ตั้งใจเด็ดเดี่ยวที่จะอุทิศตนรับใช้พระพุทธศาสนา หลังจากนั้นก็ไปเสาะแสงหาครูบาอาจารย์ที่เป็นกัลยาณมิตรและมีบุญบารมีที่จะเมตตารับเราไว้ในสำนักของท่านให้ได้อยู่อาศัยปฏิบัติธรรมรับใช้พระเจ้าพระสงฆ์รับใช้พระศาสนา แล้วก็ทดลองอยู่ปฏิบั้ติภาวนาในสำนักของท่านไปจนแน่ใจว่าอยู่ได้จึงค่อยขอบวชชี

เป็นชีไม่ง่ายเหมือนเป็นพระซึ่งบิณฑบาตรฉันได้..คุณจะต้องทำงานปฏิบัติข้อวัตรต่างๆ สามารถปรับตัวให้เข้ากับหมู่คณะและอยู่ในกรอบระเบียบของแม่ชี ระเบียบของวัด จึงจะอาศัยอยู่ในวัดได้นานๆ หรือตลอดชีวิต

วิธีที่ดีคุณควรฝีกบวชใจไปก่อน โดยไปสมัครเข้าอบรมวิปัสสนาภาวนา ตามสำนักปฏิบัติธรรมที่คุณศรัทธาและถูกจริต ประพฤติปฏิบัติธรรมไปจนสามารถภาวนาได้ดี ไปศึกษาอยู่ปฏิบัติภาวนาดูหลายๆที่ที่เห็นว่าดี หลังจากนั้นจึงค่อยตัดสินใจว่าจะปักหลักอยู่วัดไหน สำนักใด