ผมเป็นคนหนึ่งที่มีปัญหาเวลาในการสวดมนต์ทุกครั้งหรือแม้กระทั่งเวลาตั้งจิตอธิฐานครั้งใด จิตไม่ค่อยอยู่นิ่งครับ มีปัญหาทุกครั้ง ลองพยามยามทำให้จิตนิ่งๆ แต่เผลอแป๊บเดียวจิตเผลอไปคิดแต่เรื่องอื่น ช่วยชี้แนะด้วยครับ จักเป็นพระคุณอย่างยิ่ง

คิดเรื่องอื่นก็สวดผิดสิคะ งั้นตั้งใจใหม่นะคะ
ตั้งบทลงโทษตัวเองไว้ด้วยว่า ถ้าคิดเรื่องอื่น สวดผิดจะต้องเริ่มสวดใหม่

ฮานาโกะจัง ช่วงนี้เพลียๆสวดมนต์ผิดเรื่อยนิ
สวดๆไป พอหลับตาหน่อย ลืมตาอ่านบทสวดอีกที อ่านผิดบทซะอย่างนั้น สมาธิไม่มี
พอเปิดหนังสือสวดมนต์หน้าใหม่ ขึ้นย่อหน้าผิดอีก

ข้อแนะนำเล็กๆน้อยๆให้คุณผู้ตั้งกระทู้ลองเอาไปสำรวจตัวเองดูนะคะเผื่อช่วยได้ค่ะ

๑.เลือกช่วงเวลาที่เหมาะสมสำหรับตัวเอง คือ ใจสบายๆไม่ง่วงจนฝืนร่างกาย

๒.สวดเวลาเดิมๆทุกวัน ทำให้มีวินัย เป็นวัตรประจำตัวดีค่ะ
พอถึงเวลาร่างกายและจิตใจมันจะรู้หน้าที่ว่า ตอนนี้ต้องสวดมนต์นะ

๓. ก่อนสวด อาบน้ำ ใส่ชุดที่สบายๆตัว ทำให้สงบ ผ่องใสตั้งแต่ร่างกายเข้าไป สวดมนต์จะได้สงบใจได้ง่ายขึ้น

ลองดูนะคะ
ฮานาโกะจังก็ชอบสวดมนต์ค่ะ

ธรรมดาครับ จิตย่อมไม่นิ่ง เพราะจิตย่อมแสวงหาอารมณ์ใหม่เสมอ
การสวดมนต์มันจะแตกต่างกับจิตในฌานจิต ถ้าจิตนิ่งคุณจะสวดมนต์ไม่ได้เลย
คุณกำลังแสวงหาฌานจิตขณะสวดมนต์ครับ

ไม่นิ่ง....เพราะขาดความตั้งใจมั่น...ความตั้งมั่น..มันก็คือสมาธิ้ราดี.ๆ..นี้เอง

คนเรา..หากจะทำอะไร...แล้วใจลอย..ไม่จดจ่อในสิ่งที่ทำ...งานนั้นจะออกมาดีมีคุณภาพได้งั้ย..เน๊าะ

นี้แหละสมาธิ....สมาธิในพระพุทธศาสนาคือสัมมาสมาธิ...เป็นสมาธิที่ใช้ทำงานได้...เข้าถึงฌาณก็ทำงานได้

อย่าลืมว่าฌาณ 1 ยังมีวิตก...วิจารณ์อยู่...

และถ้าเรารับรู้แต่สิ่งที่กำลังทำอยู่อย่างเดียวไม่คิดอะไรเลยนี้...จะเรียกว่า ฌาณ4 ได้ป่าวนา...อิอิ

เข้าเรื่อง...จิตที่มั่นคง...ต้องฝึก..อย่างเดียวเลย...แล้วอย่าลืมองค์ประกอบอย่างอื่นด้วย..เช่น..การให้ทาน...รักษาศีล...มีใจอยู่ในพรหมวิหาร4...อธิฐานบารมี...สัจจะบารมี...อิทธิบาท4.. เป็นต้น....พวกนี้มันจะไปด้วยกันครับ...ทำโด๋ตัวเดียวไปไม่รอดครับผม

สภาวะของจิตตรงข้ามกับ
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=44690

แต่ก็เป็นธรรมดาเหมือนกัน วิธีปฏิบัติก็คือจะต้องฝึกให้จิตอยู่กับบทสวดนั่น แว้บไปก็ดึงมาๆๆๆๆๆ ฝึกทำบ่อยๆ ใจเย็นๆ อย่ารำคาญมัน
พึงระลึกไว้เสมอๆว่า ตอนนี้ทั้งเราและท่านอยู่ในขั้นในระดับฝึกจิตฝึกตน

เพราะว่าสติเรายังไม่แน่นแฟ้น จึงสู้กับกิเลสไม่ได้ จึงหันไปเพลิดเพลินกับความคิด (ทั้งสุขและเศร้า) วิธีที่ผมปฎิบัติก็มีหลายแบบ เช่น มีสติที่การพนมมือ แล้วก็สวดมนต์ มีสติอยู่ที่การนั่ง แล้วก็สวดมนต์ มีสติอยู่ที่การหายใจเข้าออกแล้วก็สวดมนต์ ลองดูนะครับ

ผมว่านะครับถ้าคุณฝึกจิตให้นิ่งก่อนได้คงจะดีเพราะการสวดมนต์ให้จิตนิ่งอยู่กับตัวหนังสือมันยากนะครับ ผมเองเคยเป็นอยู่ตอนหัดสวดแรกๆแต่ต่อมาก็เริ่มฝึกจิตพร้อมกัยสวดมนต์ก็ทำได้ครับ จิตนิ่งดี

วิริเยนะ ทุกขมะ เจติ คนจะล่วงทุกข์ได้ด้วยความเพียรครับ

สาธุคะ

ลองสวดมนต์ ด้วยบทสั้นๆ ก่อน

เห็นคุณ ในบทที่จะสวด
เห็นคุณ ในสิ่งที่จะกระทำนั้น ๆ คือ "การท่องบทสวด" นั้น ๆ

การเห็นคุณ
จะทำให้เรา ใส่ใจ ในสิ่งที่กระทำนั้น ๆ

เมื่อ มีความใส่ใจ อยู่ การใส่ใจนั้นๆจะคอยดึงจิตให้มาตั้งมั่นอยู่ในกิจนั้นๆเอง ในที่สุด

ที่สวดมนต์เพราะ อยากให้จิตนิ่ง หรือ
พูดได้อีกอย่าง ก็คือ ไม่อยากให้จิตไม่นิ่ง ความอยาก ความไม่อยาก เกิดขึ้นพร้อมกัน5555

ธรรมดาของจิต มันก็มีทั้งนิ่งและไม่นิ่งไม่ใช่หรือ..
เป็นไปไม่ได้ ที่จะนิ่งไปตลอด..เป็นไปไม่ได้ที่จะว่อกแวกไปตลอด เป็นธรรมดาของมันอยู่แล้วมิใช่หรือ
ผู้ฝึกฝนแทบเป็นแทบตายให้มันนิ่ง มันก็แค่นิ่งได้นานกว่าเพื่อนแค่นั้นแหละ

เมื่อจิตเข้าใจความเป็นธรรมดาของจิต
เมื่อนั้นมันก็วาง...ขณะที่วางมันก็ไม่มีอะไรจะให้นิ่ง..ขณะนั้นเองสภาวะที่ไม่มีชื่อให้เรียก จะปรากฎ
แต่เป็นการปราำกฎที่ไม่มีอะไรให้ปรากฎ..
หลังจากนั้นจิตก็กลับมาอีกครั้ง..ถึงตอนนี้นิ่งหรือไม่นิ่ง มีค่าเท่ากัน..นิ่งหรือไม่นิ่งไม่มีปัญหาใด ๆ เลย

จิตไม่นิ่งเวลาสวดมนต์ ก็ให้มีสติรู้ว่า จิตไม่นิ่ง

เดี๋ยวจิตก็จะนิ่งเองคะ อย่าไปบังคับมัน เพราะทุกอย่างคงอยู่ได้ไม่นาน

...การสวดมนต์ไหว้ให้ทำด้วยความตั้งใจ แม้สวดเพียงในใจยังดังถึงนรกโลกันต์...
...พยายามสลัดความคิดที่ยุ่งๆ วุ่นวายมาทั้งวันออกไป สวดก่อนนอนจะเหมาะสม...
...อาบน้ำชำระร่างกายให้สะอาด ถ้ามีห้องพระก็เข้าไปสวดในห้องพระ ถ้าไม่มีก็ที่นอน...
...ขณะสวดให้สายตาจับจ้องที่ตัวหนังสือ คิดตามคำที่สวด ออกเสียงให้หูตัวเองฟังชัดๆ...
...หลังสวดมนต์เสร็จให้นั่งสมาธิ 5 นาที แล้วแผ่เมตตา...อนาคตให้เพิ่มเวลาในการนั่งสมาธิ...

หน้าที่ของจิต คือการคิด แค่ตามดู ตามรู้ ตามความเป็นจริง ไม่เข้าไปแทรกแซง หรือบังคับ แค่เรารู้ว่าจิตหนีไป จิตก็จะกลับฐานเดิม
การสวดมนต์ ถือเป็นสมถะ หรือสมาธิ ไม่เป็นการเจริญปัญญา ไม่สามารถพาเราลุล่วงไปสู่นิพพานได้ครับ