เวลาทำวัตรเย็นเริ่มได้ตั้งแต่กี่โมงคะ
ขอบคุณคะ

ถ้าหมายถึงวัดละก็ เอาแน่นอนไม่ได้หรอกครับ ถือเอาช่วงเวลาแล้วกัน คือ
๑๗.๐๐-๑๘.๐๐ น. เป็นช่วงเวลากวาดลานวัด ทำกิจส่วนตัว เช่น อาบน้ำ ฯลฯ

๑๙.๐๐-๒๐.๐๐ น. ลงโบสถ์ทำวัตรพร้อมกัน ประมาณนี้นะครับ
ถ้าเป็นฆารวาสก็เอาตามสะดวก คือ ก่อนนอนดีที่ซู๊ดดด ..

นี้ผมก็กำลังมีปัญหาเหมือนกัน...

ว่า..จะก่อนนอนดี..หรือว่า...หัวค่ำดี?

ก่อนนอน..ดี..ตรงที่พอหลับไปพร้อมกับจิตที่กำลังดีอยู่..แต่ปัญหา..คือเป็นสมาธิยาก...เพราะมาฟุ่งซ่านในลานธรรมนี้แหละ

หัวค่ำดี..จิตดีได้ง่าย..แต่ก็อีกนั้นแหละ...เพราะมาฟุ่งซ่านในลานธรรม..เลยนอนหลับไปพร้อมกับความฟุ่งซ่าน

เฮ่อ....เฮ่อ....เฮ่อ....

หลวงพ่อพูด(ฝากแม่มา)ไม่ผิด..เดียวมันเห็นทุกข์ก็เลิกเองนั้นแหละ....
หุ..หุ...หุ

ผมเช่นกัน
ช่ายๆๆๆเลย แต่ท่านให้เห็นทุกข์ไว้ เลยต้องเข้ามาบ่อยๆ ได้เห็นทั้งทุกข์ ทั้งอัตตา ตนเอง ยิ่งอยากเข้ามาซะงั้น ไม่รู้ว่าโง่หรือฉลาด ละเนี่ย

กะว่าหลังเลิกงานกลับถึงบ้านจะเริมสวดก่อนทำกิจกรรมอื่นๆคะ เพราะทำให้สงบเวลาทำกิจกรรมอื่นๆ จะได้มีสมาธิจดจ่ออยู่กับการทำงานบ้าน ทำกับข้าว ฯลฯ ถ้าเป็นฆราวาสได้ตามสะดวกเข้าทางเลย ขอบคุณนะคะ

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

เป้นความคิดที่ดี...

แต่ขอให้ดูระยะเวลาด้วย...หากอยู่ต่างจังหวัด..อาจกลับถึงบ้านได้เร็ว...จึงมีเวลามากพอระหว่างทำวัตร์..กับทำกับข้าว...

หากเวลากระชั้นชิดกันเกินไป...อาจทำให้เป็นกังวล..พะวง..ระหว่างทำวัตร...ก็เป็นได้

ก็ค่อยสังเกตุจิตใจของตัวเองเอา...อะไรเป็นเหตุให้บีบคั้นก็ปรับแก้ตามสภาพ

กลับถึงบ้านประมาณ สี่โมงครึ่งถึงห้าโมงคะ ถ้าวันไหนปั่นจักรยานไปทำงานก็ช้าหน่อย(ต่อไปคงปั่นทุกวัน) แต่สวดแค่ในหนังสือที่บอกว่าทำวัตรเย็น แล้วก็บทอุทิศส่วนกุศลและแผ่เมตตา ไม่ได้สวดบทอื่นๆมากมาย วันหนึ่งไม่ถึงชั่วโมง และพยายามนั่งสมาธิช่วงก่อนนอน ทำได้ในช่วงหนึ่งประมาณไม่เกินครึ่งชั่วโมง ตอนเช้าตื่นขึ้นมาทำกับข้าว เตรียมให้ลูกไปโรงเรียน ใส่บาตร หลังจากนั้นก็สวดทำวัตรเช้าแบบไม่แปลเพราะต้องรีบไปทำงาน พยายามทำให้สมำ่เสมอ แต่ยังทำไม่ได้ทุกวัน เหตุผลบางวันมีธุระตอนเย็นบางวันอารมณ์ไม่ดีมีเรื่องมากระทบแล้วไม่อยากให้อารมณ์ไม่ดีขึ้นไปห้องพระ หรืออาการไมเกรนหนักๆๆ(ปวดหัวข้ามวันประมาณสามวัน ยังไม่สามารถควบคุมตัวเองให้จดจ่อกับบทสวดได้เพราะทรมานมาก ทั้งคลื่นไส้ วิงเวียน ปวดเหมือนหัวระเบิด ช่วงหลังใช้คำว่าปวดหนอ รู้สึกดี ไม่แน่ใจว่าอุปทานหรือเปล่า จริงๆแล้วปวดทุกวัน เพียงแต่มากหรือน้อย เพราะการกระตุ้นหลักคือแอร์ แต่คนในบ้านต้องนอนแอร์ตอนกลางคืน ก็เลยทนเอาคะ) แต่ก็รู้สึกว่ามีความสุขดี ถึงจะสวดมนต์ได้ไม่ทุกวัน ได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับธรรมมะบ้าง เวลาที่สวดมนต์หรืออ่านหนังสือจะสงบอัตโนมัติ เวลาไปทำงานหากวันพระก็ได้สวดมนต์แบบย่อที่พระประธานของห้องประชุมที่ทำงาน ได้ไหว้ศาลพระภูมิ(เคยทุกข์จากที่คาดหวังตำแหน่ง ผอ.กอง เคยเข้ามาเขียนขอคำแนะนำเรื่องทำใจ) แต่ตอนนี้ที่กระทบใจก็คงเป็นเรื่องการตั้งใจรักษาศีล ๕ จะรู้สึกผิดเวลาสมาทานเพราะถูกยุงรบกวนมาก(ที่บ้านมีมุ้งลวด แต่เด็กๆไม่ค่อยระวังในการเปิด) ทำให้ยุงเยอะมาก ลังเลใจทุกครั้งที่จะต้องฉีดยากันยุง(ยังไม่กล้าฉีด แม้จะกลัวลูกเป็นไข้เลือดออก) เวลาที่สมาทานศีลจะคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทันที่ เหมือนเรามีเจตนาฆ่าเขา แล้วทำให้สมาทานศีลไม่ได้ เลยไม่กล้าสมาทานศีลอีกเลย แต่ก็พยายามมีสติกับตัวไม่ให้ผิดศีล ทุกวันนี้คิดว่ามีความสุขตามสมควรคะ

อยากจะบอกว่า...ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น...จะอารมณ์ไม่ดี....จะไมเกรน...ที่เราคิดว่าจะทำให้สวดมนต์ทำวัตร..ไม่ดี...นั้น...

ชั่งมันครับ....ทำเลย...ทำไปทั้ง ๆ ที่มันไม่ดีนั้นแหละ...

เรากำลังฝึกหัดดัดตนอยู่...พระท่านไม่ว่าอะไรเราหรอก...

ทำให้ได้อย่างที่ตั้งใจทุกวัน...

สาธุ...

สวัสดีค่ะ คุณดาโย๊ะ

เมื่อนานมาแล้วเวลายุงหรือมดกัดเราก็จะตบหรือตีให้ตาย...เพราะคิดว่าเขามาทำเราก่อน...ก็เป็นที่มาว่าจะถูกยุงหรือมดกัดเป็นประจำ...เมื่อมาศึกษาพระธรรมรักษาศีลก็เข้าใจว่าศีลนั้นเกิดที่ใจ....ใจที่ไม่คิดจะฆ่ามีความเมตตาในสัตว์ด้วยคิดว่าเขาก็ 1 ชีวิตเหมือนกันกับเราถ้ามีใครมาทำกับเราอย่างนั้นเราก็ต้องได้รับความทุกข์เช่นกัน...จึงไม่คิดฆ่าไม่โต้ตอบเพียงแค่ปัดๆออกไป...วันนึงเวรก็ระงับเพราะเราหยุดก่อกรรมที่เป็นอกุศล..เดี๋ยวนี้ไม่ถูกยุงหรือมดกัดเลยทั้งๆที่ในบ้านก็มียุงบ้างนะ..คนอื่นในบ้านโดนกัดประจำ...โดยเฉพาะคนที่เจ้าโทสะหรือคนที่ยังชอบไล่ตบยุงอยู่....เป็นเรื่องแปลกแต่จริงนะ..

วิธีการที่ดีที่สุดคือให้แผ่เมตตาให้สรรพสัตว์นะคะ...แล้วเขาจะไม่มารบกวนคุณพลังแห่งความเมตตานั้นมีอยู่จริงสามารถส่งถึงผู้รับได้ด้วยจิตที่ตั้งมั่น...

เรื่องศีล....หากยังทำไม่ได้เต็มเวลา....ก็กำหนดเอาว่าจะรักษาศีล..ตั้งแต่ช่วงไหนถึงช่วงไหน..เ.ราก็จะไม่เสียสัจจะ...ครับ

ขอบคุณคะ
@คุณกรัชกาย ความสงบไม่ได้เกิดขึ้นโดยความซับซ้อนเลยนะคะ แค่รู้ตัวว่าพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งของเรา
@คุณกบนอกกะลา ได้ทางเลือกแล้วคะ จะพยายามชั่งมันเข้าไว้
@คุณปลีกวิเวก เชื่อคะว่าจะดีขึ้น