เมืองไทยเราได้ชื่อว่าเมืองพุทธสิ่งที่พระพุทธศาสนาอบรมสั่งสอนมาตั่งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน คือสอนให้คนในสังคม ใช้ชีวิตให้อยู่ในกรอบของศีลธรรม จริยธรรม โดยมีศีล5เป็นพื้นฐานในการดำเนินชีวิต สอนให้ดำเนินชีวิตบนพื้นฐานของความพอเพียง คือหามาได้เท่าไหร่ก็ใช้เท่านั้นไม่แสวงหาอะไรที่เกินความจำเป็นเพียงเพื่อสนองกิเลสตัณหาของตน แต่ทำไมในปัจจุบันนี้สภาพสังคมไทยกลับตรงข้ามกับสิ่งที่พระพุทธศาสนาได้อบรมสั่งสอนไว้ ปัญหาสังคมต่างๆที่เกิดขึ้นในแต่ละวันล้วนแล้วขัดแย้งกับสิ่งที่พระพุทธศาสนาได้สอนไว้ โดยเฉพราะความเสื่อมทางด้านศีลธรรม จริยธรรม ตั่งแต่เด็กไปจนถึงผู้ใหญ่เด็กก็มีเพศสัมพันธ์กันทั้งที่ยังไม่ถึงเวลาอันควรผลที่ตามมาคือเกิดท้องขึ้นมาแล้วก็ไปทำแท้ง ส่วนผู้ใหญ่ทำให้ประเทศวุ่นวายเพียงเพราะตัวเองขัดผลประโยชน์ ถ้ามีการจัดอันดับประเทศที่ขาดศีลธรรม จริยธรรม มากที่สุดประเทศไทยคงติดอันดับต้นๆ ไม่ว่าจะเป็นการดื่มสุรา การค้าประเวณี ข่าวการข่มขื่นรายวัน พ่อข่มขืนลูกตัวเองจนท้อง ปล้นจี้ชิงทรัพย์ อัชญากรรมต่างๆ สิ่งที่อยากรู้คือว่า ในเมื่อเมืองไทยเป็นเมืองพุทธทำไมถึงเกิดปัญหาเหล่านี้ขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน ถ้าบอกว่าเป็นเพราะคนไทยไม่นำเอาหลักคำสอนทางพระพุทธศาสนามาใช้ในการดำเนินชีวิต แล้วอะไรล่ะ เป็นเหตุทำให้คนไทยไม่ยอมนำเอาหลักธรรมทางพระพุทธศาสนามาใช้ในการดำเนินชีวิต

1. จากเทพสูงสุด สู่ธรรมสูงสุด

2. นับถือพุทธศาสนา อย่าให้เพี้ยน

3. เลิกพูดเสียที ว่าเกิดมาใช้หนี้กรรม

4. ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อ กรรมไม่ง้อใคร ตอนที่ 1

5. ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อ กรรมไม่ง้อใคร ตอนที่ 2

6. ไม่ลบหลู่ แต่ต้องรู้ เข้าใจ และทำให้ถูก

7. จิตวิญญาณแบบแม่มด แบบฮิปปี้ หรือแบบฤๅษีจะเอาแบบไหนคิดกันให้ดี

8. พุทธศาสนาเกิดขึ้นมา มิใช่ว่าพิธีกรรมจะไร้ความหมาย

9. ถ้าไม่มัวถือแบบงมงาย ก็อาจใช้พิธีกรรมมาสื่อคนให้ถึงธรรม

10. วัตถุมงคล ต้องใช้ผูกใจประชาชนไว้กับธรรม

11. เอาวัตถุมงคลมาเป็นบันได พัฒนาคนไปไห้พ้นวัตถุมงคล

12. นับถือเทวดายังพอฟัง แต่ถ้ามัวหวังพึ่งขอผลก็หล่นจากอริยมรรคไม่เหลือดี

13. อะไรกันคนไทย ยังไม่รู้จักว่าสันโดษอย่างไหนดี อย่างไหนไม่ดี

14. ฟังคำทำนาย ทำไมจึงมัวตื่นตูม แล้วภูมิปัญญาจะมีมาจากที่ไหน

15. ปัญหาภิกษุณี คิดให้ดีก็ไม่ยาก

16. เพศศึกษาพลาดแน่ ถ้ามองแค่เพศสัมพันธ์

17. คนไทยมีบุญ แต่ไม่รู้จักใช้บุญ

18. อายุแท้ ยิ่งมากยิ่งดี

19. อย่ามัวตอมมัวดมอาจม จงร่วมกันพาสังคมสู่จุดหมาย

20. ถวายเทียน 9 วัด ได้บุญมากพอไหม

21. สังคมไทย อย่าก้าวหน้าไปลงอบาย

22. รู้จักพระพรหมให้ดีไว้ อย่าทำได้แค่ขอท่านอย่างเดียว


ฟังหัวข้อเหล่านั้นได้ที่

http://www.ideaforlife.net/dhamma/sound/payutto/11.html


เพราะสังคมมนุษย์เข้าสู่ยุคเสื่อม คือ ขาลง

สรุปแล้วคือ คนไทยยังโง่ ไปยึดติดกับสิ่งไดสิ่งหนึ่งอยู่ใช่ไหม

สังคมมนุษย์เสื่อมครับ มิใช่ว่าคนไทยโง่

สรุปแล้วคือ คนไทยยังโง่ ไปยึดติดกับสิ่งไดสิ่งหนึ่งอยู่ใช่ไหม

สิ่งเสพติดในโลกมีหลายอย่าง
ถ้าเลือกทางเสพติดดีจะมีผล
เช่นธรรมะเสพติดไว้ภายในตน
จะรอดพ้นทุกปัญหามาราวี

ผมเห็นว่าจริงแล้วคนไทยส่วนใหญ่ยังเป็นคนดี มีศีลมีธรรมอีกเยอะกว่าคนไม่ดีที่เป็นเพียงส่วนน้อย พวกเราพูดกันด้วยเสียงอันเบา ส่วนคนไม่ดีเหล่านั้นพูดกันด้วยเสียงดังเหมือนคนในห้องมีเป็นร้อย แต่คนที่โวยวายเสียงดังมักเป็นที่สนใจ ลองเทียบดูข่าวคราวเลวร้ายต่างๆ เป็นเพียงส่วนน้อยเมื่อเทียบกับชีวิตประจำวันที่ดำเนินไปปกติของคนส่วนใหญ่ นักการเมืองเหล่านั้นก็มีจำนวนไม่กี่ร้อยเทียบกับประชากรทั้งประเทศเหมือนผ้าเช็ดหน้าสีขาว มีจุดด่างเป็นดวงๆเท่านั้น
ที่คนไทยไม่นำหลักธรรมมาใช้ เพราะคนไทยเจอธรรมในชีวิตประจำวันน้อยมาก ก็ไม่เข้าใจและเห็นประโยชน์ของธรรม เด็กไปโรงเรียนก็ถูกสอนให้เก่งให้รวย โตขึ้นก็แข่งเก่งแข่งรวย ดูหนัง ฟังเพลง หนังสือ หรือโฆษณาก็ยกย่องความเก่งความรวยทั้งนั้น คนส่วนใหญ่จึงนิยมมุ่งเก่งมุ่งรวย ไม่ทันใจก็รวยลัดบ้าง โกงผู้อื่นบ้าง ค้ายาบ้างฯลฯ
แต่ผมยอมรับว่าเรื่องเลวร้ายต่างๆมีมากขึ้น เราจึงควรช่วยกันเผยแพร่ธรรมะให้กว้างขึ้น โดยการบอก กล่าว เล่า สนทนา ปฏิบัติ อยู่ให้เย็นเป็นตัวอย่างแก่ผู้อื่น ดังปณิธานท่านพุทธทาสที่ว่า"เราชาวพุทธเชื่อในกฏแห่งอิทัปปัจยตา ว่ามีเหตุย่อมมีผล ควรช่วยกันเผยแพร่ธรรมให้มาก ธรรมที่มากจะช่วยหมุนโลกใ้ห้กลับมาสู่ด้านธรรม โลกก็จะเป็นโลกพระศรีอริยเมตตรัยได้"
"ศีลธรรมไม่กลับมาโลกาจะวินาจ ศีลธรรมกลับมาโลการ่มเย็น" สาธุ

ถ้าพูดเรื่องนี้เราจะมองเรื่องนี้การเมืองนะ ปัญหาทางสังคมไทยทุกวันนี้สืบเนื่องมาจากความเห็นแก่ตัวของผู้มีอำนาจในประเทศ การปกครองคนที่มีอิสระทางความคิดนั้นยาก ไม่เหมือนกับการทำลายระบบความคิดของประชาชน สิ่งที่คนไทยขาดไม่ใช่ศีลธรรม แต่ขาดระบบความคิด เมื่อขาดระบบความคิดแ้ล้วทุกอย่างมันเสื่อมหมด ระบบความคิดก็ไม่ใช่เรื่องของการศึกษาด้วย


คนไทยทุกวัันนี้เป็นผลมาจากการถูกทำให้มีความศรัทธาที่ผิด ศรัทธาบุคคล ศรัทธาสิ่งที่มองไม่เห็น และทำมานานโดยเฉพาะคนประมาณ ๒-๓ รุ่นในยุคนี้ (ทวด ย่า ยาย พ่อแม่ ลูก หลาน ยุคนี้แหล่ะ)
และสังเกตให้ดีๆ มันมีคนได้รับผลประโยชน์จากความหลงผิดของคนไทย ...คนไทยถูกรังแก
พอๆกับ พ่อแม่รังแกฉัน นั่นแหล่ะ

เป็นเพราะเป็นผู้ฟังธรรมน้อย พิจารณาธรรมน้อย น้อมรับและปฏิบัติธรรมน้อย

เพราะการสอนศาสนาผิดพลาด

ศาสนาพุทธสายหลักไม่ว่าเถรวาทหรือมหายานต่างก็มีสภาพเหมือนกลองอนากะ
ที่เหลือแค่ชื่อ ส่วนเนื้อหาคำสอนไม่ใช่พุทธที่แท้ จึงไม่มีอนุสาสนีปาฏิหาริย์ ให้คนลด ละ เลิกกิเลสได้

สังคมบ้านเมืองจึงเืดือดร้อนวุ่นวายแสนสาหัสอย่างที่เห็น และเป็นอยู่นี่ไง

ส่วนที่ว่าผิดอย่างไร

พุทธธรรมที่แท้ยังดำรงอยู่ในธรรมทั้งหลายนี่เอง
แต่ที่ไม่อาจเห็นได้ ก็เพราะมีอวิชชาเป็นเครื่องกีดกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องร้อยรัด
ธรรมทั้งปวงเป็นดั่งตถาตา

คนตอนนี้ไม่ค่อยใช้ปัญญาครับ
ชอบเอาสัญญามาเป็นปัญญา ใช้แต่สัญญา
คิดด้วยสัญญา ทำด้วยสัญญา พูดด้วยสัญญา
แล้วสิ่งที่ดีงาม สิ่งที่ถูกต้องจะมีมาได้อย่างไรอ สาธุ

ตอบไปก้เหมือนว่าคนไทยอีก พุทธศาสนาจะเข้าถึงได้ต้องใช้ศรัทธา+สติปัญญา จึงจะเข้าใจให้
แทงเข้าไปในใจได้ ไม่ใช่น้ำซืมบ่อทราย

ที่ไม่เอามาใช้ เพราะส่วนหนึ่งยังเหนแก่ตัวอยู่ ยังขี้เกียจ ยังละนิสัยที่ตรงข้ามกับหลักธรรมไม่ได้
ละไม่ได้ ก้เลยจะเอาหลักธรรมก้เอาไม่ได้ ก้เลยไม่ใช้ดีกว่า

ที่สำคัญชาวพุทธมักชอบเน้นทำทานส่วนมาก ไม่ได้ ทำ ทาน ศีล ภาวนา ให้ทำได้ครบทั้ง3
เขาว่า "มีทานแล้ว ต้องมีศีล มีศีลแล้ว ต้องหัดภาวนา" มีสามอย่างครบจะสามารถลดความเหนแก่ตัว
และทิฏฐิได้ และจะได้เมตตาเป็นพื้นฐานก่อน ได้ข้อนี้แล้ว ก้เอาหลักธรรมข้อไหนมาใช้ต่อก้ได้ จะฝึกทางไหน ย่อมไปได้ง่ายเปิดใจในการยอมรับธรรมข้ืออื่นๆได้ง่าย กว่าคนที่ไม่มีเมตตามาก่อน

เจ้าของกระทู้สังเกตอะไรให้ดี ดี นะครับ

ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่สอนให้ปล่อยวาง ปลด ปลง ไม่ยึดถือ ไม่ยึดติด ในสิ่งทั้งปวง

แต่............

คุณเจ้าของกระทู้ยังยึดติดว่า "คนไทย" "ไม่ใช่คนไทย" หรือ "ไม่ใช่คน"
แต่คุณเจ้าของกระทู้ยังยึดติด ว่า "อดีตอย่างนั้น" "ปัจจุบันอย่างนี้"

เวลาผ่านไป ใด ๆ ในโลกล้วนอนิจจัง จะให้คงอยู่ คงสภาพถาวรได้อย่างไรกัน
ผู้คนในอดีตเป็นอย่างไรเขาก็เป็นของเขาอย่างนั้น ในอดีต
ผุ้คนในปัจจุบันเป็นอย่างไรเขาก็เป็นของเขาอย่างนั้น ในปัจจุบัน

ศาสนาพุทธ ไม่ใช่จริยธรรม ไม่ใช่ความดีงาม ไม่ใช่ความเลิศเลอเพอเฟ็ค
ประเทศใดมีศาสนาพุทธ ประเทศนั้นต้องเลิศเลอเพอเฟ็คอย่างนั้นหรือเปล่า ??????

ศาสนาพุทธคือศาสนา ถ้ามองมันเป็นศาสนา มันก็เป็นศาสนาหนึ่งที่ปรากฏมีในโลกนี้ก็เท่านั้น
ไม่แตกต่างกัน มีศีล มีข้อวัตร มีแนวทาง โครงสร้างไม่ต่างจากศาสนาอื่น

ตัวบถศาสนาพุทธ หลัก ๆ เลย อยู่ที่ไหน ท่านเจ้าของกระทู้ลองสังเกตพิจารณาดูเอาก็จะรู้
ว่า
ไม่ได้อยู่ที่ว่าสังคมดีเลิศ หรือสังคมเหลวไหล
ศาสนาพุทธไม่ได้อยู่ที่ว่า คนมีจริยธรรม คุณธรรม มีสัจจสูงส่ง
ศาสนาพุทธไม่ได้อยู่ที่ว่า จริยวาท หรือ เถรวาท
ศาสนาพุทธไม่ได้อยู่ที่ว่า สถิตในประเทศโน้น ประเทศนี้ คนชาติโน้น ชาตินี้

จงมองตน ข้างในตน กระทำตน ฝึกตน นี่คือตัวบทศาสนาพุทธ
ผู้ฝึกตน นั้นแหล่ะคือ ศาสนาพุทธ
ศาสนาพุทธคงอยู่ได้เพราะมีผู้ฝึกตน
ตัวสังคม ตัวจริยธรรม ตัวประเทศ คนอื่น ไม่ใช่หลักไม่ใช่ประเด็น

ปัญหาสังคมที่ท่านพูดถึงไม่ได้มีแค่ในประเทศไทยเมืองพุทธ แต่มีเกิดขึ้นในทุกประเทศ นั่นเป็นเพราะ คนเรามีหลากหลาย ต่างความเชื่อ ต่างความคิด

คนสอนเก่งแค่ไหน คำสอนดีแค่ไหน ก็เปลี่ยนความคิดที่ฝังรากลึกอยู่ในใจแต่ละคนไม่ได้ ถ้าเจ้าตัวเขาไม่ปรารถนาจะเปลี่ยนตัวเอง

ยิ่งไปกว่านั้น แม้คนๆนั้นจะอยากเปลี่ยนตัวเองก็ตาม การเปลี่ยนแปลงนั้นก็เป็นเรื่องยาก เป็นการฝืนนิสัยความเคยชินที่สะสมมานาน ต้องอาศัยความพยายามอย่างยิ่ง

เหมือนกับการหัดเขียนหนังสือด้วยมือข้างที่ตัวเองไม่ถนัด

ศาสนาพุทธ ไม่สอนให้เราต่อสู้กับโลก แต่สอนให้เราต่อสู้กับตัวเอง

คำสอนของศาสนาพุทธ บอกสอน ถ่ายทอดให้อีกคนรู้ตามไม่ได้ ทางเดียวที่จะรู้ได้ คือต้องปฏิบัติตามจนเห็นเองรู้เอง

ดังนั้นหากพยายามตักเตือนช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความเมตตากรุณาแล้ว ท่านจึงแนะนำให้วางลงเสียเดี๋ยวนั้นด้วยอุเบกขา เพราะหน้าที่ของเราได้จบลงแล้ว เราได้ให้สิ่งที่เราควรให้แล้ว การที่เขาจะทำตามหรือไม่ เขาต้องเป็นผู้เลือกเอง

ดังนั้น การปรับแก้นิสัยผู้อื่น เป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยาก
เมื่อนิสัยไม่ถูกแก้ สภาพของสังคมที่เกิดจากการรวมตัวของคนเหล่านั้น ย่อมจะเป็นเช่นนั้นเหมือนเดิม
เมื่อสังคมเป็นเช่นนั้น ประเทศที่เกิดจากการรวมตัวของสังคม และโลกที่เกิดจากการรวมตัวของประเทศเหล่านั้นก็ย่อมจะมีสภาพเป็นไปอย่างนั้นเหมือนเดิมตามเหตุตามที่มันควรจะเป็น

อย่ามัวไปสู้กับโลกเลย จะวุ่นวายใจไปเปล่าๆ สู้กับใจเราเองดีกว่า ปรับมุมมองของเราให้ตรง แล้วจะเห็นเองว่าหลายๆอย่างที่เกิดมันก็เป็นธรรมดาๆอย่างนั้นเอง

เมื่อความเห็นตรงแล้ว ใจเราก็สงบสบายดีได้ ถึงโลก ถึงสังคมที่เราอยู่จะวุ่นวายเท่าไรก็ตาม

เพราะมัวหลงอิทธิปาฎิหาริย์ อาเทศนาปาฏิหาริย์ ทำทานก็ร้องขอ หวังผลดลบันดาล ไม่ได้หวังพึ่งตนเอง

ผู้สอนส่วนใหญ่ก็ไม่มีคำสอนที่เป็นอนุสาสนีปาฎิหาริย์ ให้คนนำไปลดละกิเลสได้

ส่วนผู้ที่สอนให้ลดละกิเลสได้ก็ไม่เป็นที่ถูกใจคนส่วนมาก เพราะทวนกระแสกิเลสของตน

สมันนี้ชาวพุทธกระแสหลักส่วนใหญ่ กลายเป็นศาสนาพุทธที่เป็นเทวนิยมไปหมดแล้ว

ซึ่งตรงข้ามกับพุทธแต่เดิมซึ่งเป็น อเทวนิยม คือเชื่อกรรมเป็นของของตน ทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น