กำลังศึกษาเรื่องชีวิตอยู่ แต่ยังไม่ค่อยแน่ใจว่าชีวิตจริงๆ แล้วคืออะไรครับ เกิดและตายไปได้อย่างไร ขอทุกท่านช่วยอธิบายให้เข้าใจทีครับ

:

ถ้าอยากศึกษาจริง ก็ตามนั้นเลยครับ^^

ผมแนะนำลิงค์ที่ผมโพสไว้ สั้นๆเป็นข้อคิดนะครับ

viewtopic.php?f=1&t=36696

ชีวิตคือการประชุมกันของธาตุทั้ง4 คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ โดยมีการเกี่ยวพันของจิต กับ ร่างกายเอาไว้เรียกว่านามกับรูป หากวันใดเกิดการแตกดับของนามรูปก็ไม่เรียกว่ามีชีวิตอีกต่อไป
พระพุทธเจ้าท่านทรงแสดงว่า สังขารที่มีใจครองต้องเวียนว่ายตายเกิด เช่น มนุษย์ และสัตว์ทั้งหลาย
การเกิดก็อาศัยบิดามารดามีการผสมกันของไข่กับสเปิมส์แล้วพระพุทธท่านแสดงเรื่องของการที่จิตมาจุติในเวลาเดียวกันเกิดเป็นสิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นหากขาดอันใดอันหนึ่งไม่ชื่อว่ามีชีวิต
การตายคือการเสื่อมลงของธาตุทั้ง4 และแตกดับลงในที่สุด พระพุทธเจ้าท่านทรงแสดงเรื่องของพระไตรลักษณ์ คือ ทุกข์ขัง อนิจจัง อนัตตา คือการเกิดเป็นทุกข์ ไม่เที่ยงมีการแปรเปลี่ยนไปของสังขารทั้งมีใจครองและไม่มีใจครองและสุดท้ายคือการหาตัวตนที่แท้จริงไม่ได้ไม่ว่าจะแตกส่วนเล็กแค่ไหนสุดท้ายก็ไม่เหลืออะไร
หากจะศึกษาเรื่องชีวิตก็ต้องศึกษาเรื่องของจิตด้วยว่าอารมณ์ต่างๆล้วนเกิดขึ้นแล้วแปรสภาพจากอารมณ์ดีอาจจะเปลี่ยนเป็นเสียใจเพราะมีอายตนะทั้ง6 คือ หู ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ เป็นประตูสู่โลก พระพุทธเจ้าท่านแสดงว่าการเกิดบ่อยๆเป็นทุกข์ ครับผม

ชีวิต น่าจะตรงกับ คำว่า ชีพ ในทางพุทธศาสนา

คาดว่า เป็นคำสมมุติขึ้นเพื่อเรียก สภาวะบางอย่างเท่านั้น ไม่ได้มีอยู่จริง

ชีวิตคือปรากฏการณ์ชนิดหนึ่ง ซึ่งเกิดขึ้นด้วยอวิชชา ความไม่รู้และมืดบอด จึงทำให้เกิด เหตุ เมื่อเหตุมี ปัจจัยจึงมี ปัจจัยกระทบกับเหตุ กรรมจึงมี กรรมมี วิบาก คือการรับผลของการกระทำจึงมี สืบต่อกันเป็นลูกโซ่มิรู้จบ เป็นวงจรที่เรียกชื่อว่า "ชีวิต"

หมดอวิชชา ความมืดดับไป วิชชาแสงสว่างเกิดขึ้น เหตุก็ดับ ปัจจัยทั้งหลายก็เป็นสักแต่ว่าปัจจัย

ชีวิตคือ......สิ่งที่มีความตายรออยู่

เกิดจากวิวัฒนาการของธาตุทั้ง6
และดับ สนิทด้วย อนุปาทิเสสนิพพานธาตุ

ในทางพุทธศาสนาถือว่าชีวิตคือการประชุมกันของธาตุสี่ (ดิน น้ำ ลม ไฟ) และขันธ์ห้า( รูป เวทนา
สัญญา สังขาร วิญญาณ) ซึ่งแต่ละส่วนต่างก็ทำหน้าที่แตกต่างกันไป แต่อิงอาศัยกันเกิด
ดังนั้นชีวิตจึงไม่ใช่ตัวใช่ตน อุปมาเหมือน รถยนต์ เมื่อถอดส่วนประกอบแต่ละชิ้นออกจนหมด
ก็ไม่มีตัวตนเหลืออยู่

การเกิดขึ้นของ "สัตว์" เกิดขึ้นจาก "อวิชชา" คือความไม่รู้ตามความเป็นจริง โดยมีเหตุและปัจจัย
ที่สืบต่อเป็นวัฏจักรหรือเรียกว่า "วงจรปฏิจจสมุปบาท" ที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงไว้
ซึ่งถือเป็นธรรมหรือสิ่งที่เกิดแต่เหตุปัจจัยมาประชุมเป็นปัจจัยแก่กันและกัน

การดับไปของ สิ่งมีชีวิต ดำเนินไปตามธรรมที่เป็นกฏแห่งไตรลักษณ์ คือ สามัญญลักษณะ 3
ได้แก่ อนิจจลักษณะ(ความไม่เที่ยง) ทุกขลักษณะ(ความบีบคั้น) อนัตตลักษณะ(ความไม่มีตัวตน)
ซึ่งลักษณะทั้งสามเป็นเครื่องกำหนดที่มีอยู่ในสังขารทั้งหมด

ชีวิตของเรามันก็เป็นไปตามกฎแห่งกรรมนั่นล่ะค่ะ กฎแห่งกรรมก็คือ การเกิด แก่ เจ็บ ตาย และเมื่อตายไปแล้ว เราก็ต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในภพต่างๆอีก ตามกรรมดีและกรรมชั่วที่เราเคยก่อมาในชาตินี้และชาติที่แล้ว ถ้าจะถามว่า ถ้าคุณไม่เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ตายแล้วจะไปไหน ขอตอบเลยค่ะว่า ให้คุณลองสมมุติดูว่า คุณไม่เชื่อเรื่อง แรงโน้มถ่วงของโลก ถ้าคุณกระโดดลงไปจากตึก แรงโน้มถ่วงของโลกจะยังดำเนินอยู่ไหม?
จาก ธรรมอาสา ตอง

ชีวิต คือสิ่งที่เป็นอยู่ เกิดขึ้นโดยมีกรรมมาทำให้เกิดขึ้นมาเป็นสิ่งต่างๆ หากเรามีกรรมดีเยอะมากกว่ากรรมชั่ว ก็จะได้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ เพรียบพร้อมไปด้วยทรัพย์ ธรรม และชาติตระกูลที่ดี หากกรมชั่วมากกว่ากรรมดีก็อาจไปเกิดเป็นสัตว์เดียรฉาน มักถูกฆ่าอยู่บ่อยครั้ง การดับของชีวิตนั้นก็เพราะกรรมเช่นกัน หากทำกรรมชั่วมาเยอะ อาจจะตายก่อนชีวิตกำหนด หรือหากทำกรรมดีมาเยอะ อาจจะอายุยืนยาวไปจนถึงชีวิตกำหนดหรือมากกว่านั้น

อิ อิ หาเรื่องซนดีกว่า จางจัง

ชีวะ + จิต = ชีวิต

เกิด และ ตาย ได้ด้วย อวิชา