เมื่อเขาหรือใครตอบคำถามไม่ถูกไม่ตรงไม่เข้าแก๊ป ท่านโฮฮับก็ตอบให้เขา หรือจขกท. สะเองเลย จะได้เคลียร์เป็นเรื่องๆเป็นตอนๆไป

ตอบข้อสงสัย จขกท. เลยครับ จะได้หายข้องใจสะที

แล้วบอกว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรเป็นของเรา ถ้าเป็นแบบนี้แล้วอะไรคือสิ่งที่ทำให้เราปฏิบัติศีล 5 หรือ ผิดศีล 5 อะไรที่ต้องมารับกรรม เวียนว่ายตายเกิดแบบนี้ บอกว่าเราทุกข์เพราะเรามัวแต่ยึดว่านี่คือของเรา พ่อเรา แม่เรา ถ้าอย่างนั้นใครที่เราต้องทดแทนบุญคุณล่ะครับ ขอให้ผู้รู้ช่วยแนะทางสว่างกับผมด้วยครับ

จขกท. พอเข้าใจคำพูดนี้ไหมครับ
ทั้งตัวสภาวะและสมมุติ เป็นสิ่งจำเป็น ตัวสภาวะ (ปรมัตถ์) เป็นเรื่องของธรรมชาติ
ส่วนสมมุติเป็นเรื่องของประโยชน์สำหรับความเป็นอยู่ของมนุษย์

นี่นี้คือการแสดงความเห็น ผมว่าไอ้ลายเซ็นข้างล่างของคุณมันยังยาวกว่า คำตอบที่จะ
อธิบายความให้จขกทเข้าใจอีก
จะตอบอะไรก็กรุณาตอบให้คนอื่นรู้เรื่องด้วยซิครับ ไม่ใช่ไปยกเอาคำของครูบาอาจารย์มาทั้งดุน
แล้วมาถามว่าเข้าใจมั้ยครับ

จะไม่บอกหรือว่า ที่ตอบมามันเกี่ยวข้องกับสิ่งที่จขกทถามมาอย่างไร
จะบอกให้เพื่อเป็นแนวทางในการตอบ จขกทเขาก็บอกในตอนต้นแล้วว่า
เขาเข้าใจในเรื่องการยึดมั่นถือมั่นดีแล้ว และที่คุณแสดงความเห็นมาคุณว่าเป็น
เรื่องเดียวกับที่จขกทเข้าใจหรือเปล่า
สิ่งจขกทที่ไม่เข้าใจก็คือ ส่วนที่คุณไปยกมานั้นแหล่ะว่า
มันเกี่ยวข้องกับสภาวะที่คุณบอกหรือสิ่งสมมุติที่คุณว่าอย่างไร

สรุปคุณไม่เข้าใจคำถามของจขกทหรือครับ

ใจเย็นๆท่านโฮฮับ อย่าฟุ้งซ่านให้มากนักเลย ที่คุณพูดหรือแสดงภูมิรู้มาทั้งหมดตั้งแต่เข้ามาที่นี่นั่นน่าเรียกว่า เพ้อเจ้อ ฟุ้งซ่าน ไม่ใช่รู้ธรรมะอะไรหรอกจะบอกให้

คุณยังแยกสมมุติกับปรมัตถ์ไม่ออกเลย

จึงไม่เข้าใจคำถามของเขา ว่าเขาเข้าใจสมมุติกับปรมัตถ์สับสนปนเปกัน เข้าใจไหมโฮฮับ

ใจเย็นๆท่านโฮฮับ อย่าฟุ้งซ่านให้มากนักเลย ที่คุณพูดหรือแสดงภูมิรู้มาทั้งหมดตั้งแต่เข้ามาที่นี่นั่นน่าเรียกว่า เพ้อเจ้อ ฟุ้งซ่าน ไม่ใช่รู้ธรรมะอะไรหรอกจะบอกให้

คุณยังแยกสมมุติกับปรมัตถ์ไม่ออกเลย

จึงไม่เข้าใจคำถามของเขา ว่าเขาเข้าใจสมมุติกับปรมัตถ์สับสนปนเปกัน เข้าใจไหมโฮฮับ

เรื่องการการยึดมั่นเป็นทุกข์คุณเข้าใจหมดแล้ว ผมจะอธิบาย แต่สิ่งที่คุณไม่เข้าใจนะครับ
คุณต้องรู้นะครับว่าธรรมชาติของจิตเมื่อไปรับรู้อะไรแล้วชอบเข้าไปยีดมั่นถือมั่น
และการยึดมั่นถือมั่น มันเป็นตัวการทำให้เกิดภพเกิดชาติ
เรื่องกรรมการกระทำอีกครับมันส่งผลไปชาติหน้าเหมือนกัน เพราะเราทำอะไรไปจิตจะเข้าไปยึดมั่นถือมั่น
เหมือนกัน เหตุนี้เราจึงต้องเลือกทำแต่สิ่งที่ดีเป็นกุศล เพราะสิ่งนี้จะตามเราไปครับ

ที่นี้มาดูประเด็นสำคัญ ว่าทำไมเราวู้ว่าทุกอย่างไม่ใช่ตัวเราเกิดจากการยึดมั่น
ตามที่ผมเกริ่นไว้ตอนต้นครับ มันเป็นธรรมชาติของจิต การที่จะให้จิตเลิกยึดมั่น
แค่รู้อย่างเดียวไม่ได้ครับ เราต้องปฏิบัติด้วย แล้วปฏิบัติอย่างไรก็ในเรื่องมรรคมีองค์แปด
การปฏิบัติไม่ใช่เรื่องง่ายอาจไม่สำเร็จในชาติเดียว
การถือศีลหมั่นทำความดี มันเป็นเรื่องของความไม่ประมาท เพราะถ้าเรายังปฏิบัติไม่ถึง
ระดับอรหันต์ เราย่อมต้องเกิดใหม่แน่ๆ
สรุปก็คือการป้องกันไม่ชาติหน้าค้องไปเกิดในอบายภูมิครับ มันเป็นไปตามกฎแห่งกรรม
และการยึดมั่นถือมั่น

ชื่อที่ตั้งขึ้นว่า นายเขียว นายขาว พ่อ แม่ กรัชกาย โฮฮับ ฯลฯ

โฮฮับช่วยชี้บอกทีว่า ส่วนเป็นโฮฮับ ส่วนไหนเป็นนายเขียว ส่วนไหนเป็นนายขาว ฯลฯ

พูดกันด้วยเหตุผลนะอย่าดันทุรังออกนอกเรื่อง

คือผมนั้นยังไม่ค่อยเข้าใจในธรรมมะเท่าไหร่ครับ ที่ว่าตัวเราไม่ใช่ของเรา กายเราไม่ใช่ของเราอันนี้ผมเข้าใจครับ แล้วบอกว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรเป็นของเรา ถ้าเป็นแบบนี้แล้วอะไรคือสิ่งที่ทำให้เราปฏิบัติศีล 5 หรือ ผิดศีล 5 อะไรที่ต้องมารับกรรม เวียนว่ายตายเกิดแบบนี้ บอกว่าเราทุกข์เพราะเรามัวแต่ยึดว่านี่คือของเรา พ่อเรา แม่เรา ถ้าอย่างนั้นใครที่เราต้องทดแทนบุญคุณล่ะครับ ขอให้ผู้รู้ช่วยแนะทางสว่างกับผมด้วยครับ ขอบคุณครับ

ที่ว่าตัวเราไม่ใช่ของเรา กายเราไม่ใช่ของเราอันนี้ผมเข้าใจครับ แล้วบอกว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรเป็นของเรา

ถ้าเป็นแบบนี้แล้วอะไรคือสิ่งที่ทำให้เราปฏิบัติศีล 5 หรือ ผิดศีล 5 อะไรที่ต้องมารับกรรม เวียนว่ายตายเกิดแบบนี้ บอกว่าเราทุกข์เพราะเรามัวแต่ยึดว่านี่คือของเรา พ่อเรา แม่เรา ถ้าอย่างนั้นใครที่เราต้องทดแทนบุญคุณล่ะครับ ขอให้ผู้รู้ช่วยแนะทางสว่างกับผมด้วยครับ ขอบคุณครับ

ลองเปรียบเทียบกับรถ ซึ่งเป็นองค์ประชุมของตัวถัง เครื่องยนต์กลไก ล้อ เพลาฯ
แท้จริงแล้วรถไม่มี รถเป็นเพียงแค่บัญญัติของการประกอบกันของชิ้นส่วนต่างๆเท่านั้น
ทีนี้ลองถามว่าถ้ามีรถคันอื่นมาชน หรือรถคันนี้ไปชนเสา กำแพง ฯ
เพราะการชนเป็นเหตุส่วนประกอบต่างๆย่อมบิดเบี้ยวไปบ้าง เสียไปบ้าง
การชนนั้นย่อมส่งผลต่อสิ่งที่ถูกบัญญัติว่ารถ แม้ว่าแท้จริงแล้วรถไม่ได้มีเป็นเพียงสมมุติบัญญัติเท่านั้น

เราก็เป็นเพียงบัญญัติของ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ที่มาประชุมกันในลักษณะหนึ่งๆ
ที่มีรายละเอียดแตกต่างกันตามบุคคล แท้จริงเราไม่ได้มี
การทำต่างๆ และกรรมต่างๆ ก็ไม่ได้มีความแตกต่างกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับรถในข้างต้น
การกระทำนั้นๆ ย่อมส่งผลต่อส่วนใดส่วนหนึ่งของ ขันธ์ ๕ (อาจจะเป็นบางส่วน หรือทุกส่วน แล้วแต่กรณี)
เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงของขันธ์ ๕ ก็ย่อมส่งผลถึง"เรา"ซึ่งเป็นบัญญัติของการประชุมกันของธาตุขันธ์นั้นๆ
ส่วนการรักษาศีล ตอบแทนบุญคุณ การภาวนา ฯ ที่เป็นกุศลกรรมทั้งหลาย
หรือแม้แต่การอกุศลกรรม ก็ย่อมส่งผลต่อขันธ์ ๕ ซึ่งย่อมส่งผลถึง"เรา"เช่นกัน
(ยกตัวอย่างง่ายๆ คือ การกระทำที่มีสติย่อมส่งผลสัญญาที่จะบันทึกเหตุการณ์นั้นๆ)
การประกอบกุศลกรรมที่ดำเนินไปตามทางแห่งมรรค ๘ เมื่อทำอย่างสม่ำเสมอย่อมนำไปสู่การพ้นทุกข์เช่นกัน

[หาอ่าน มิลินทปัญหา หัวข้อ นามปัญหา เพิ่มเติมได้นะครับ]

ถ้าเป็นแบบนี้ แล้วอะไร คือ สิ่งที่ทำให้เราปฏิบัติศีล 5 หรือ ผิดศีล 5 อะไรที่ต้องมารับกรรม เวียนว่ายตายเกิดแบบนี้ บอกว่าเราทุกข์ เพราะเรามัวแต่ยึดว่านี่ คือ ของเรา พ่อเรา แม่เรา ถ้าอย่างนั้นใครที่เราต้องทดแทนบุญคุณล่ะครับ