หากมีคนนำของมาให้ แต่เราแสดงเจตนาไม่รับแต่แรก และพยายามนำไปคืนหลายครั้ง
แต่สุดท้ายของนั้นก็จะกลับมาอยู่บนโต๊ะทำงานทุกครั้ง
ทำให้ตอนนี้มีของอยู่กับเราหลายชิ้น โดยที่ไม่ได้นำไปใช้
อยากทราบว่า ถ้าพิจารณาตามองค์ประกอบของศีลข้อ 2แล้ว
หากเราจะนำของเหล่านี้ไปขาย(น้ำหอม, นาฬิกาbrand-name, กล้องdigitalฯลฯ)
แล้วเอาเงินไปทำบุญทั้งหมด
จะทำให้ผิดศีลหรือไม่คะ

อิอิ..คงจะสวยแน่ๆ หรือไม่ก็ต้องน่ารัก ..ทั้งหนุ่มทั้งแก่ จึงมีของผู้ใหญ่ เอ้ย..ของกำนันมากมาย..(เดาขอรับ..ถ้าผิดก็ขออภัย..เพราะไม่บอกว่าใครให้มา แต่แน่ใจว่าไม่ใช่ผู้หญิง ) มีคำแนะนำ..ให้พิจารณา..คือ

หากจะขาย ก็ขายให้เจ้าของเดิม แล้วบอกว่าจะนำเงินที่ได้นี้ไปทำบุญนะจ้ะ อย่างนี้น่าจะได้ระโยชน์
ทั้งสองฝ่าย ไม่เป็นการผิดศีล ไม่เป็นการเสียน้ำใจอีกด้วย..แหะๆ..

ไม่ผิดนะครับเขาีมีเจตนาให้ด้วยเสน่หา เราไม่มีเจตนาจะไปหลอกของเขามาเป็นของเรา และก็ได้ปฏิเสธไปทุกครั้ง แต่ติดตรงที่ การทำบุญหากวัตถุทานบริสุทธิ์ คือได้มาด้วยน้ำพักน้ำแรง เขามีเจตนาแต่แรกที่จะรวมทำบุญ ไม่ใช่อาศัยเสน่หา วัตถุทานนั้นก็บริสุทธิ์ มีทั้งเจตนาก่อนให้ ขณะให้ กำลังให้พร้อมมูลกันดี แต่หากเจตนาไม่ได้พร้อม วัตถุทานก็ไม่บริุสุทธิ์

คุณรอยทรายจะนำไปทำบุญจริง ๆ ก็พิจารณาองค์ประกอบเรื่องเจตนาของเขากับ วัตถุทานก็พอ เรื่องผิดศีลไม่เข้าข่าย ไม่มีเจตนา ไม่ได้ใช่เสน่ห์ไปเอามา ถึงแม้เขาจะให้เราด้วยเสน่หาก็ตาม ถือเจตนาของเราเป็นที่ตั้ง ในการได้สิ่งของนั้น ๆ มา ก็ไม่ผิดในการรับ แต่หากจะไปทำบุญบริจาค พิจารณาเรื่องวัตถุทานและเจตนาของเจ้าทรัพย์ก่อนครับ เพราะไม่ใช่วัตถุบริสุทธิ์ ไม่ใช่เงินที่เราได้มาด้วยหยาดเหงื่อแรงงานในการทำงาน ไม่ประกอบเจตนาพร้อมในการให้แต่ต้น พิจารณานะครับ

เบื้องต้นแสดงความถูกต้องชัดเจน ของเจตนาคุณ และเขากับวัตถุแล้ว ตรงนี้ในส่วนของ ความรู้ึสึกผิดในจิตใจ ต่อผู้ให้ลองพิจารณาหลาย ๆ วิธีการรวมกันดูนะครับ เพื่อป้องกัน การต้องตกเป็นวัตถุไม่บริุสุทธิ์ ของเขาหากเป็นคนเสมอกัน เพื่อนร่วมงานกันก็ง่ายที่จะปฏิเสธ หากเป็นคนที่อยู่ในใต้บังคับบัญชาก็คงไม่มีปัญหาอะไรเลย

ที่ในหลาย ๆ กรณีมีปัญหานั้น นั่นแปลว่าบุคคลผู้นั้นเป็นผู้มีอำนาจสูงส่ง มีอิทธิผลกว่าเรา นอกจากลำบากใจที่จะปฏิเสธแล้ว บางทีอาจถูกคุกคามในอีกหลาย ๆ รูปแบบ มาพิจารณาวิธีป้องกันและแก้ไขในหลาย ๆ กรณีดูนะครับ

ถามเจ้าทรัพย์ก่อน ว่ายินยอมยินดีไหม ถ้าจะเอาของไปแลกเป็นเงิน เป็นวิธีแรกเลย

เขียนกระดาษข้อความหรือทำกล่องใบเล็ก ๆ ตั้งกล่องรับบริจาคเอาไว้ นอกจากโต๊ะทำงานประจำที่ทำ ก็จะได้เป็นที่รับรู้ เป็นที่แจ้งให้ทราบว่า ทรัพย์สินที่ได้มาทั้งหมด จะกลายเป็นเงินบริจาคและทำบุญ จะมีแฟ้มรายการ ที่คุณรอยทรายได้ช่วยเหลือทำบุญอยู่เป็นประจำ ไม่ว่าที่ใดก็ตามก็เขียนเอาไว้ให้ทุกคนรับรู้ รับทราบ วิธีที่สอง

ต่อมา เพราะได้ปฏิเสธไปหลายครั้ง แน่นอนหลาย ๆ คนคงน่าจะรู้น่าจะได้ยินเรื่องนี้โดยทั่วกันในบริษัทอยู่แล้ว ก็ทำให้เปิดเผยยิ่งขึ้นไป ก่อนที่จะนำไป บริจาคเปลี่ยนเป็นเงินทองขึ้นมาจริง ๆ หากวิธีแรกยังไม่พอ หากรู้ัจักพ่อแม่พี่น้องตลอดจน ญาติสนิทมิตรสหายของเขา หากมีภรรยาด้วยแล้ว ก็ให้นำสิ่งของเรานั้นไปคืน กับคนในครอบครัวของเขา ถ้าหากจะมีผลกระทบตามมา ก็พิจารณาความหนักเบาเอาไว้ด้วย เมื่อใช้วิธีการที่สามนี้ บางทีำ็ำำก็จำเป็นหากเป็นบุคคลที่มีอิทธิผล พูดไม่รู้เรื่อง ต้องอาศัยวิธีดัดนิสัยกันบ้าง

ต่อไปเป็นองค์ประกอบของศีลนะครับ สบายใจได้ พุทธฏีกาเห็นว่าควรแยกประเด็นเรื่องศีล เรื่องวัตถุทานในการทำบุญตามที่แยกให้ทราบแล้วให้ชัดเจนก่อนจะตัดสินใจทำอะไร หลังจากนั้น ปัญหาคือเรื่องของศีลหรือเรื่องของการไม่อาจหลีกเลี่ยงหรือปฏิเสธ น้ำใจ ความเมตตากรุณาที่ผู้อื่นมีต่อเรากันแน่ หากเป็นปัญหาหลัง ก็หาวิธีจัดการ หลาย ๆ วิธี เรื่องผิดศีล อยู่ที่เจตนานะครับเจริญพร





อทินนาทาน องค์ ๕

๑. ปรปริคฺคหิตํ ทรัพย์ของผู้อื่น
๒. ปรปริคฺคหิตสญฺญิตา รู้ว่าเป็นของผู้อื่น
๓. เถยฺยจิตฺตํ จิตคิดจะลัก
๔. อุปกฺกโม เพียรเพื่อลัก
๕. เตน หรณํ ได้ทรัพย์มาสำเร็จเพราะความเพียรนั้น




ปโยคของอทินนาทาน มี ๖

๑. สาหตฺถิกปโยค ลักด้วยตนเอง
๒. อาณตฺติกปโยค ใช้ผู้อื่นลัก
๓. นิสฺสคฺคิยปโยค ลักโดยใช้อาวุธ
๔. ถาวรปโยค ลักโดยใช้เครื่องไม่ให้จำหน้าได้
๕. วิชฺชามยปโยค ลักโดยใช้วิชาคุณ เช่น สกดให้เจ้าของหลับ
๖. อิทฺธิมยปโยค ลักด้วยฤทธิ ด้วยเดช เช่น ดำดินไปลัก





Credit image by :
http://teeravitgiveucom.ipage.com/blog/ ... -prospect/

ฮิ ฮิ คุณยายอิจฉาจริงๆคะ ไม่เห็นมีใครมาให้บ้าง คุณตาที่บ้านก็หลงลืมความรักครั้งเก่าๆแล้ว เลยไม่ได้ให้ของมาหลายปี

สำหรับหลานคนสวยใจดี ใจบุญ ไม่บาปหรอกคะ

ถ้าไม่มีใครเอา มาให้ยายก็ได้นะจะ


คุณยายเห็นตัวเองโลภอีกแล้ว ว้า

อนุโมทนาสาธุ
บางอย่างก็เป็นเรื่องที่ไม่ได้นึกถึงมาก่อน
ขอบพระคุณค่ะพระคุณเจ้า ขอขอบคุณทุกความเห็นค่ะ

เฮ้อ! มี9นิ้วเป็นทุกข์ มี11นิ้วก็เป็นทุกข์นะ อะไรที่มันไม่ได้อยู่ในสายกลางมันนำทุกข์มาให้ได้ทั้งนั้นแหละ ตอนอยู่ในสังคมปกติ ก็ทำให้คนอื่นลุ่มหลง อันนี้ไม่มีเจตนา ก็ไม่เป็นไร แต้ตอนนี้หลีกหนีทุกข์ทางนั้นมา เข้ามาใกล้ผ้าเหลือง ยิ่งต้องระวังระวังจะทำให้ผ้าเหลืองร้อนเข้าไปอีก ที่พูด เพราะเห็นมาเยอะ ผ่านมาเยอะ ใช้สติปัญญาแก้ไขไปก้แล้วกัน คนหว่านพืชต้องหวังผลทั้งนั้น ถ้ายังไม่เป็นโพธิสัตย์ อนุโมทนานะถ้าคิดจะหยุดจริงๆ......เจโตวิมุติ

อีกนิดลืมไป เอาธรรมมะสักหน่อย สมัยหนึ่งมีอรหันต์สาวกองค์หนึ่ง(จำชื่อไม่ได้) มีรูปกายภายนอกงดงามมาก นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ริมทาง ผู้คนเดินผ่านไปมาก็สำคัญผิดคิดว่าเป็นพระพุทธเจ้าอยู่ร่ำไป เข้ามากราบไหว้ ด้วยความเข้าใจผิดยึดติดในรูปตลอดเวลา เลยทรงตัดสินใจอธิษฐานจิต ขอให้รูปร่างเปลี่ยนเป็นพระจีนอ้วนพุงพลุ้ยนั่งอยู่ เพื่อแก้ปัญหาผู้คนที่ยึดติดในรูป ต่อมาเข้าใจว่ามีนามว่าพระสังขจายร์ ในภายหลัง อันนี้ก็เป็นอุบายออกจากทุกข์อันหนึ่ง คือพิจารณาดูสิว่าเขาหลงอะไรในตัวเรา แล้วแก้ไข ป้องกันเสีย .....เจโตวิมุติ

ดูจากลักษณะย่างนี้แล้วผู้ให้มีเจตนาให้ แต่ถ้าหากผู้รับไม่มีเจตนาที่จะรับของนั้นก็ยังเป็นของผ็ให้
อยู่ ถ้าหากจะนำสิ่งของนั้นไปขายก็ต้องมีเจตนารับสิ่งของนั้นมาถ้าหากรับมาแล้วก้อนุโมทนาด้วยก็เป็นการดี แล้วจึงนำไปขายหรือทำอะไรก็ได้เพราะสิ่งของนั้นเป็นของเราโดยสมบูรณ์ อย่างนี้ไม่เป็นการผิดศีล

ทุกวันนี้ไม่ได้สร้างเหตุเดิมๆแล้ว แต่หลายครั้งถึงจะอยู่เฉยๆ
และไม่เคยพูดคุยด้วยเลย ก็ยังจะมีคนมาสร้างกรรมผูกพันผ่านคนอื่น

ส่วนอีกเรื่องที่กล่าว ไม่อยากให้พูดถึงเลย...

อุบาบวิธีนี้น้องรอยทราย คนสวย ต้องเอาแต่แนวคิดไปใช้นะคะ

คุณยายเป็นห่วงคะ เพราะเคยใช้วิธีนี้มาแล้ว สุดท้ายคุณตาที่บ้านยังบอกเลยคะว่า
.................อยากขอเคลม....เอาภรรยาคนเก่ากลับคืนมา...........
แหม................เราแค่อยากเห็นความไม่เที่ยงของกายเท่านั้นเอง.............
แต่มันมีแต่พองคะ.......................ไม่ยุบมาสิบกว่าปีแล้ว

กลายเป็นว่าผมจะเข้ามาพัวพันเกินไป เดี่ยวจะตีความเจตนาผิด คือถ้าเขาติดเราที่สวย ไม่ได้ให้ไปทำให้อ้วน หรือขี้เหล่ ถ้าเขาติดเสน่ห์ความอ่อนหวาน ไม่ได้ให้เป็นคนแข็งกระกระด้าง หยาบคาย ควบคุมไอ้สิ่งที่ว่านี้ด้วยปัญญา อย่าให้ไปรบกวน หรือให้ไปเป็นเชื้อชักนำเขาเข้ามาหา สิ่งดีๆก็คงต้องเก็บไว้ใช้กับคนที่มีจิตใจตรงกัน หรือเป็นคนของเรา อีกอย่างถ้าไม่ชอบไม่รับไมตรี ของมีค่าใดๆ หรือของที่สื่อความหมายด้านจิตใจ อย่ารับเป็นอันขาด ไอ้นี่แหละตัวเชื้อ ตัวทุนที่เขาลง ยิ่งมาก ยิ่งเสียดาย เมื่อไม่สมปรารถนา เขาจะหาวิธีถอนทุน มันจะเป็นวิบาก ยืดยาวไม่จบสิ้น....เจโตวิมุติ

ผิดที่เกิดมาสวย ถ้าหากว่าตอนนี้กำลังสวยอยู่

และอาจผิดข้อมุสา เพราะบอกไม่รับ แต่จะเอาไปขาย

ผิดที่คิดจะเผลอใจอ่อนไปรับของของเขามา เพราะอุตส่าห์ใจแข็งอยู่ตั้งนาน

หรืออาจผิดที่คิดมากเกินไป ว่าเขาหว่านน้ำใจด้วยข้าวของ
เขาอาจแค่อยากโยนหินถามทางก็ได้