ช่วยอธิบายเพิ่มเติมด้วยครับ

เป็นพระพุทธเจ้าได้ ก็อาศัยธาตุ 4 ขันธ์ 5 อันนี้แหละ
ธรรมทั้งหลาย ทั้งหยาบทั้งละเอียด ก็แตกออกจากธาตขันธ์อันนี้

จะว่ามันเป็นงูพิษได้อย่างไร

เห็นคำถามตั้งแต่เมื่อวาน แต่ไม่มีอะไรอยู่ในหัว
ก็เลย ไม่เข้ามาร่วมสนุก

และวันนี้ เมื่อเห็นคำถามอีกรอบ ปรากฎเห็นคำตอบมันผุดออกมา
เหมือนอยากจะเสนอหน้า

ขันธ์๕ คือเพชฆาต ธาตุสี่เป็นงูพิษ ท่านคิดเห็นประการใด

ขันธ์ 5 คือเพชฆาต

ประมาณว่า ผู้พูดต้องการสื่อให้ผู้ฟังเห็นว่า มันคือเพชฆาตที่กำลังลงดาบ
พร้อมที่จะดับชีวิตเราอยู่ทุกขณะ
ดังนั้น เราจงมองขันธ์ห้า ประหนึ่งเรากำลังมองผู้ที่เงื้อดาบจะฟันลงมาที่เรา

จงมองมันประหนึ่ง เช่นนั้น

ส่วนธาตุสี่ เหมือนงูพิษ ก็เช่นกัน
ต้องมองมันประหนึ่งเหมือนมันกำลังชูคอขึ้นเตรียมจะฉกเรา

นั่นคือ การปฏิบัติ เราต้องมีสติกันขนาดนั้น น่ะ

อาจจะพูดได้ไม่แจ้งนัก ไม่รัดกุมนัก แต่เข้าใจงั๊นน่ะ...

ขันธ์ห้า ธาตุสี่ คือ รูปกับนาม เป็นที่สร้างความดีและความชั่วค่ะ เช่น

พระโพธิ์สัตว์ และผู้จะเป็นพระอริยะเจ้าทั้งหลายล้วน ก็ต้องมาเกิดกับ ธาตุสี่ ขันธ์ห้านี่
ถ้าไม่เกิดที่นี่ก็ไม่สำเร็จ ธรรมทั้งหลาย ล้วนเกิดจาก ขันธ์ห้าและธาตุสี่ทั้งสิ้นเหมือนกัน

แต่หากเพื่อจะให้เห็นโทษ คลายความยินดีในกาม เบื่อหน่ายในกองทุกข์
ท่านก็ยกเอา ธาตุสี่ ขันธ์ห้านี่แหละขึ้นมาเทศน์

พระอาจารย์บางท่าน เรียกขันธ์ห้าว่า แก้วสารพัดนึก เจ้าข้า

ขันธ์๕และธาตุ๔เขาเป็นธรรมชาติของเขามาตั้งแต่กัปป์ใหนกัลป์ใดไม่มีใครทราบในธรรมนิยามพระพุทธเจ้าตรัสแสดงไว้ว่าดูกรภิกษุทั้งหลายเราตถาคตจะอุบัติขึ้นก็ตามไม่อุบัติขึ้นก็ตามสังขารทั้งหลายไม่เที่ยงสังขารทั้งหลายเป็นทุกข์สังขารทั้งหลายไม่ใช่ตัวตนธรรมทั้งหลายไม่ใช่ตัวตนพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ทั้งหลายท่านรู้เห็นตามความเป็นจริงท่านปล่อยวางตามความเป็นจริง(คำว่าปล่อยวางในที่นี้หมายถึงท่านปล่อยวางที่จิตที่รู้ๆนี่เอง)ขันธ์๕ธาตุ๔ถ้าจิตยังมีอุปปาทานก็เป็นเครื่องมือของกิเลสเพราะกิเลสยึดมั่นถือมั่นว่าธาตุ๔ขันธ์๕เป็นเราเป็นของๆเราแต่ถ้าชำระจิตใจหมดจดจากกิเลสเครื่องเศร้าหมองทำลายอวิชชาตัณหาอุปปาทานหมดไปจากจิตใจแล้วธาตุ๔ขันธ์๕ก็เป็นขันธ์ล้วนๆไม่มีอุปปาทาในจิตในใจจิตก็เป็นจิตที่บริสุทธิ์ล้วนๆอยู่ด้วยกันและไม่ขัดแย้งกัน

ขึ้นชื่อว่าเพชฆาต มักเกี่ยวข้องผูกโยงกับ ความตาย ความน่ากลัว น่าเกรงขาม ความไม่น่าเข้าใกล้
ขึ้นชื่อว่างูพิษ ก็เช่นเดียวกัน ย่อมที่จะทำให้นึกถึงอันตราย นึกถึงความน่ากลัว นึกถึงภัยอันตรายที่พร้อมจะเกิดขึ้นได้ทุกขณะ

การที่เปรียบขันธ์ทั้ง๕ ดุจดังเพชฆาต
เข้าใจว่า ต้องการที่จะสือให้ถึงความน่ากลัว
พร้อมที่จะมอบความตาย มอบความพลัดพรากสูญเสียได้ทุกขณะ
พร้อมที่จะหยิบยื่น มอบความโศก ความคร่ำครวญร่ำไห้ ความตระหนกตกใจได้ทุกขณะ

ขันธ์๕ จึงเป็นสิ่งที่ไม่น่าคบหา เป็นสิ่งที่ไม่ควรน่าชื่นชมยินดี แต่ประการใด
ดุจดังเพชฆาต ที่ไม่มีผู้ใดปรารถนาที่จะพบเจอด้วย.


การเปรียบธาตุทั้ง๔ เปรียบดังงูพิษ
เข้าใจว่า ต้องการที่จะสื่อให้เห็นถึงภัยที่น่ากลัว ที่พร้อมจะเกิดขึ้นได้อยู่ตลอดเวลา
หากตั้งอยู่บนความประมาท งูพิษที่ถึงแม้นจะดูเป็นเพียงสัตว์ที่ธรรมดา
แต่ก็พร้อมที่จะมอบความตาย มอบภัยอันตรายให้เกิดตลอดเวลา.

ธาตุทั้ง๔ จึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรประมาท ดังนั้นการอยู่คลุกคลีกับธาตุทั้ง๔
แม้ดูภายนอกอาจจะไม่เห็นโทษเห็นทุกข์แต่อย่างใด
แต่เมื่อคราใดที่เกิดความประมาทพลั้งเผลอ ธาตุทั้ง๔นี้
ก็พร้อมที่จะมอบความทุกข์ความโศกได้ตลอดเวลา
ดังนั้นการอยู่คลุกคลีกับธาตุทั้ง๔ จึงสมควรที่จะอยู่ด้วยความไม่ประมาท
เหมือนดังอยู่ร่วมด้วยกับงูพิษ นั่นเอง


สุดท้ายแล้ว
ทั้งธาตุทั้ง๔และขันธ์ทั้ง๕ ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ไม่น่าชื่นชมยินดี แต่ประการใดๆ
สมควรที่จะหลบหลีกหนี สละละทิ้งไป
ไม่ว่าจะเป็นโลกนี้หรือโลกไหนๆ ขึ้นชื่อว่าขันธ์ทั้ง๕ ธาตุทั้ง๔ ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่น่ากลัว
ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่น่าขยะแขยง น่ารังเกียจ ไม่น่าคบหาด้วยแต่อย่างใดทั้งสิ้น

มันแว้งมากัดเรา..

มันกัดเรายังงัยละครับ ???

มันมากัดเรา..หรือ..เราผิดหวังในมัน..ที่มันไม่ได้เป็นอย่างใจเราปรารถณา??