อนุโมทนาค่ะ
ขอบคุณนะค่ะ คุณชาติสยาม ที่ให้คำชี้แนะ
และขอบคุณเจ้าของกระทู้ด้วยค่ะ

...การไปตั้งจิตอธิษฐานขออะไรเอาไว้...ถ้าจำได้ว่าไปทำที่ไหนก็ต้องกลับไปแก้ที่นั่น...
...ตั้งนะโม 3 จบขอขมากรรมด้วยกาย วาจา ใจ ต่อพระรัตนตรัย บิดามารดา ครูอาจารย์...
...และสิ่งศักดิ์ทั้งหลายว่าสิ่งใดๆก็ตามที่ไม่ดีไม่งามอันข้าพเจ้าได้เคยประมาทพลาดพลั้งไป...
...ตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติ...ระลึกได้หรือระลึกไม่ได้ก็ดี...เจตนาหรือไม่เจตนาก็ดี...
...ขอได้โปรดเมตตาอโหสิกรรมบาปนั้น กรรมนั้น เวรนั้น ให้กับข้าพเจ้าด้วยเถิด...สาธุ...
...และนับแต่นี้เป็นต้นไป...ขอให้ข้าพเจ้าเจริญทั้งทางโลกและทางธรรม...ได้เจอแต่กัลยาณมิตร...
...ได้ปฏิบัติธรรมตามแนวทางสายกลางคือมัชฌิมาปฏิปทาขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า...
...และได้โอกาสแห่งการบรรลุธรรม...หากยังไม่บรรลุธรรมก็ขอให้ได้เกิดเป็นมนุษย์แล้ว...
...ได้พบพระพุทธศาสนาไปทุกภพชาติจนกว่าจะพ้นทุกข์ในวัฏสงสารด้วยเทอญ...สาธุ...

ผิดตั้งแต่เริ่มเลยครับ(8ปีที่แล้ว)

ข้าพเจ้าแนะนำว่า....
ไปพบและปรึกษาจิตแพทย์ดีที่สุดขอรับ
เพราะจะสอนหรือแนะนำในทางศาสนาให้กับคุณคงไม่เป็นผล
เนื่องจากต้องดูอาการ คือต้องเห็นลักษณะอาการของตัวคุณ และติดตามผล อาจต้องใช้เวลามาก ควรไปพบจิตแพทย์โดยเร็วขอรับ อย่างน้อยที่สุด
คุณอาจได้ข้อคิด หรือคิดได้ จากการได้ปรึกษากับจิตแพทย์ขอรับ
ส่วนคำถามของคุณทั้ง ๒ ข้อนั้น ตัวคุณก็สามารถหาคำตอบได้อยู่แล้ว เพราะตัวคุณเป็นผู้สร้างเงื่อนไขขึ้นมาเอง
คุณก็คิดดูเถอะขอรับ ว่า
๑.คุณควรจะทำอย่างไร
๒. คุณจะถอนสัญญาอะไรของคุณนั่นได้หรือไม่ได้

หมายเหตุ ให้อ่าน คำตอบของข้าพเจ้า สิบครั้ง อย่างช้าๆ นะขอรับ (เรื่องจริงนะไม่ใช่ประชด)

ขอลบล้างคำสาบาน/สัญญากับสิ่งศักดิ์สิทธิ์โดยการขอขมาค่ะ

บทสวดนะคะ ขอขมาพระรัตนตรัยค่ะ

นะโม (๓ จบ)

วันทามิ พุทธัง สัพพะเมโทสัง ขะมะถะเมภันเต
วันทามิ ธรรมมัง สัพพะเมโทสัง ขะมะถะเมภันเต
วันทามิ สังฆัง สัพพะเมโทสัง ขะมะถะเมภันเต

ขออนุโมทนา กับ สัจจะที่มั่นคง มายาวนาน8ปี
ขออนุโมทนา กับความเข้าใจในธรรมที่ตรองเห็นแล้ว ว่าควรไม่ควร

สำหรับพันธะทางสัญญา ที่คุณได้อธิษฐาน บอกกล่าวแก่สิ่งศักดิ์สิทธิ์
ผมคิดว่า สัญญานั้น คุณควรจะรักษาให้มั่น เพราะมันคือสัจจะที่คุณให้ไว้ต่อสิ่งอื่น

ถึงแม้คุณจะทำการอธิฐานเพื่อเพิกถอนสัจจะเดิมที่คุณเคยบอกกล่าวไว้
คุณก็ยังจะเกิดความรู้สึกผิด และไม่ปลอดโปร่งได้เสมอเมื่อคุณไม่ทำตามสัจจะนั้น

กรณีของคุณ เป็นกรณีที่แตกต่างกันไป กับ หลายๆกรณีที่เขาตั้งสัจจะอธิษฐาน
แล้วต่อมาเขาก็มาเปลี่ยนแปลงเพิกถอน

หากกรณีย์ที่เป็นการอธิษฐาน หรือตั้งใจอยู่ในภายในของตัวเอง บอกกล่าวแก่ตัวเอง
ตั้งสัจจะแก่ตัวเอง กรณีย์อย่างนี้จะง่ายต่อการ ล้มเลิกคำอธิษฐานแล้วเปลี่ยนแปลง
สู่วิธีใหม่หรือทิศทางใหม่ที่ถูกตรงกว่า

เพราะมันเป็นแค่ความตั้งใจอยู่ในภายในของตัวเราคนเดียว

ส่วนในกรณีย์ของคุณนี้ เป็นสัจจะที่คุณให้ไว้กับบุคคลอื่น หรือสิ่งอื่นภายนอก
การเพิกถอนจึงยากกว่า

ถ้าหากเป็นผมในกรณีย์ที่เป็นเช่นเดียวกับคุณ
ผมจะยังคงรักษาสัจจะไว้เช่นเดิม แต่ การทรมานตัวที่เคยใช้วิธีอันสุดโต่ง
ก็เปลี่ยนมาใช้วิธี ที่ไม่ผิดสัจจะด้วยและไม่ทรมานจนสุดโต่งด้วย

เช่น หากทำผิดขึ้นมาจริงๆสักครั้งหนึ่ง ผมอาจจะทรมานตัวเองด้วยการ
นั่งสมาธิให้นานกว่าปกติ ถึงจะเมื่อยปวดปานใดก็จะทน

หรือ ดีดหูตัวเองสักที ให้รู้สึกเจ็บแสบ สำหรับตอกย้ำเตือนตนอยู่เสมอว่า
อย่าทำผิดอีกนะ หรือไปช่วยกวาดบ้านล้างจาน ทำงานหนักๆให้เหงื่อตก เป็นต้น

สรุปว่า วิธีทรมานตนชนิดสร้างสรรค์ มีอยู่มาก หากคุณมองออกไปกว้างๆ
คุณอาจจะยิ้มได้ทุกครั้งกับการทรมานตนของคุณเอง

....................................................