แค่คิดจิตก็เศร้าหมองแล้ว

คนพวกนี้เปรียบได้กับพวกอมนุษย์ ไม่รู้จักกับคำบาป หรือบุญ
แต่ก็นั่นแหล่ะ ถ้าเขาก่ออะไรไว้ เขาก็ต้องรับผลของเหตุที่ก่อนั้นแน่นอน
ไม่มีทางหนีพ้น

คนสมัยนี้ถูกอะไรครอบงำจิตใจ

ทำไมถึงเป็นเช่นนี้น้า

เศร้าจัง .....

วิกฤติที่แท้จริงของสังคมไทยในทรรศนะของพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต)
…ประเทศที่จะเจริญทางเศรษฐกิจอย่างแท้จริง พลเมืองจะต้องมีความสามารถในการผลิตหรือในการสร้างสรรค์ จึงจะสร้างเศรษฐกิจที่มั่นคงยั่งยืนได้ เศรษฐกิจที่มั่นคงมีแก่นนั้น ต้องมีฐานนี้ในตัวคน คือ ความสามารถในการผลิตและในการคิดสร้างสรรค์… เวลานี้ประเทศไทยมีวิกฤติที่สำคัญยิ่งกว่าวิกฤติเศรษฐกิจ ซึ่งเป็นวิกฤติที่แท้คือ วิกฤติคุณภาพคนหรือวิกฤติในการพัฒนามนุษย์ อย่าให้การสูญเสียทางเศรษฐกิจนั้นมาซ้อนด้วยการสูญเสียทรัพยากรมนุษย์ไปอีก เดี๋ยวจะไม่มีทุนที่จะไปฟื้นเศรษฐกิจนั้นขึ้นมา… ตอนนี้เราจึงจะต้องกู้คนขึ้นมา แล้วคนนี่แหละจะมากู้เศรษฐกิจได้ แล้วจะเป็นเศรษฐกิจที่มั่นคงยั่งยืนอย่างแท้จริง คนที่มีคุณภาพหรือจะใช้ศัพท์ทางเศรษฐกิจสมัยนี้ว่า ทรัพยากรมนุษย์ที่ดีมีคุณภาพนี่แหละที่เราจะต้องสร้างขึ้นมา มนุษย์ที่มีคุณภาพนั้น ถ้าใช้คำสั้น ๆ ก็คือมนุษย์ที่มีธรรมนั่นเอง เช่นมีความเพียรสร้างสรรค์ มีความเข้มแข็งไม่พรั่นต่อทุกข์ภัย มีความไม่ประมาท เป็นคนใช้ปัญญาพัฒนาสร้างสรรค์ตลอดเวลา… (พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต)าจะกู้แผ่นดินกันอย่างไร, น.๔๐–๔๒)

อย่าไปว่าเค้าเลยค่ะ ต่อว่าเค้าก็เหมือนกับไปเบียดเบียนเค้า

กรรมของเค้าก็ต้องชดใช้สักวัน

ผู้ใดทำกรรมสิ่งใดไว้ ย่อมได้รับผลของกรรมที่ทำนั้นอย่างแน่นอน เราเป็นชาวพุทธช่วยกันดูแลสอดส่องปกป้องพระพุทธศาสนาตามสมควรแก่ที่กระทำได้เถิดค่ะ ไม่เช่นนั้นแล้วจะเป็นกรรมต่อกันไปอีก เพียงแค่ไม่นิ่งเฉยก็ถือว่าใส่ใจแล้ว แต่ถ้าทำได้มากกว่านั้นโดยไม่เดือดร้อนครอบครัวเราและผู้อื่นถือเป็นบุญ...อนุโมทนาค่ะ