30319.คติธรรมนำใจให้เบิกบาน

วรานนท์

คติธรรมนำใจให้เบิกบาน

มี "คติธรรม"ไว้ประจำใจ เพื่อจะได้ใช้เตือนจิต จะคิดสิ่งใดให้ระวัง หากมัว
ประมาทอาจพลาดพลั้ง จะต้องนั่งโศกาอาดูรจนวันตาย ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือยา
กำลัง อุปสรรคคือหนทางแห่งความสำเร็จชีวิตที่ไม่เคยประสบการต่อสู้กับอุปสรรคใดๆ
ย่อมเป็นชีวิตที่อ่อนแอ บุคคลใดไม่เคยมีศัตรูจะเป็นผู้เข้มแข็งมิได้ งานที่สำเร็จราบรื่น
ด้วยดีโดยไม่มีอุปสรรค ย่อมเป็นงานที่ไม่หนักแน่นถาวร งานใดก็ตามที่สำเร็จด้วย
ความยากลำบาก ย่อมเป็นงานที่มีค่า น่ายกย่องสรรเสริญและภาคภูมิใจที่สุด!!!!
ดูกรภิกษุทั้งหลาย แสงสว่าง ๔ ประเภทนี้ ๔ ประการเป็นไฉน คือ
แสงสว่างแห่งพระจันทร์ ๑
แสงสว่างแห่งพระอาทิตย์ ๑
แสงสว่างแห่งไฟ ๑
แสงสว่างแห่งปัญญา ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย แสงสว่าง ๔ ประการนี้แล แสงสว่างแห่งปัญญาเป็นเลิศ
(๓๒/๒๓๓ อาภาวรรค)

เครื่องประดับข้อมือ คือการให้
เครื่องประดับจิตใจ คือเมตตา
เครื่องประดับคอ คือเปล่งปิยวาจา
เครื่องประดับหูนั่นหนา คือฟังสิ่งมงคล
(กฤษณาวดี)
โลโกปตฺถมฺภิกา เมตตา
" เมตตาเป็นเครื่องค้ำจุนโลก "
จิตเมตตา หวังสุข ทุกถ้วนหน้า
เพื่อนเกิดมา ร่วมสุข ร่วมทุกข์เข็ญ
ผูกไมตรี ทวีรัก เป็นหลักเกณฑ์
ไม่จองเวร เข่นฆ่า รบรากัน ฯ

มหาปุริสภาวสฺส ลกฺขณํ กรุณาสโห
" อัชฌาสัยที่ทนไม่ได้เพราะกรุณา เป็นลักษณะของมหาบุรุษ "
กรุณา เผื่อแผ่ เหลียวแลเอื้อ
หวังช่วยเหลือ เพื่อนยาก ลำบากขันธ์
เห็นเพื่อนทุกข์ ทุกข์ด้วย เข้าช่วยพลัน
ให้เพื่อนนั้น พ้นทุกข์ ได้สุขใจ ฯ

อรติ โลกนาสิกา
" ความริษยา เป็นเหตุทำโลกให้ฉิบหาย "
มุฑิตา หน้าแย้ม จิตแช่มชื่น เห็นคนอื่น ดีจริง ยศยิ่งใหญ่
พลอยปรีดา สาธุโห่ ไชโยชัย อวยพรให้ เจริญสุข ทุกครากาลฯ

อุปสนฺโต สุขํ เสติ
" ผู้สงบระงับ ย่อมอยู่เป็นสุข "
อุเบิกขา เพ่งจ้อง คอยมองเป้า รวมจิตเข้า ตั้งเที่ยง ไม่เอียงฐาน
ปรารภกรรม ชั่วดี เป็นตัวการ ไม่ลนลาน เสริมดี ป้ายสีใครฯ

ต้นไม ้หนาม และสัตว์ร้าย หลายชนิด มันมีพิษมีเขี้ยว และมีเขา
ไม่น่ากลัวเหมือนตัว พวกคนเรา ไม่มีเขาไม่มีพิษ แต่ฤทธิ์มัน ร้ายแรง

ธาตุแท้ของน้ำ ต้องการความใสสะอาด
แต่ดิน ทราย ทำให้ขุ่น
ธาตุแท้ของคน ต้องการความสงบ
แต่ความโลภ ทำให้วุ่นวาย

....ความขยัน เป็นทางไปสู่ความสำเร็จ...การระมัดระวัง เป็นเกราะป้องกันตัว.....

....น้ำที่ใสที่สุด จะไม่มีปลา...คนที่ถี่ถ้วนสุดขีด จะขาดคนสนิท.....

แม้นผิดพลาดคลาดไปจากความหวัง

ไม่สมดังเจตจำนงที่คงหมาย

จะขออยู่สู้ต่อไปไม่ขอคลาย

ถ้าไม่ตายคงต้องสมอารมณ์ปอง

" ชีวิตเหมือนเรือน้อยล่องลอยอยู่ ต้องต่อสู้แรงลมผสมคลื่น

ต้องทนทานหวานสู้อมขมสู้กลืน ต้องทนฝืนยิ้มได้ เมื่อภัยมา "

พล.ต.หลวงวิจิตรวาทการ

" อย่าถามว่าประเทศจะให้อะไรแก่ท่าน

แต่จงถามว่าท่านจะให้อะไรแก่ประเทศ "

(ประธานาธิบดีเคนเนดี้ แห่งสหรัฐอเมริกา)

" เรียนรู้ ต่อสู้มายา

ก้าวไปข้างหน้า เข้าหามวลชน

ชีวิต อุทิศยอมตน

ฝ่าความสับสน เพื่อผลประชา "

(จีรนันท์ พิตรปรีชา)

มนุษย์มีดีที่ใจสูง

เปรียบนกยุงมีดีที่แววขน

ถ้าใจต่ำเป็นได้เพียงคน

ไม่สมควรที่ตนได้เกิดมา

กล้วยไม้ออกดอกช้า ฉันใด

การศึกษาเป็นไป เช่นนั้น

แต่ดอกออกคราวใด งามเด่น

งานสั่งสอนปลูกปั้น เสร็จแล้ว แสนงามแล

(ป.มาลากุล)

มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท

อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์

มีน้อยใช้น้อยค่อยบรรจง

อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนาน

(สุนทรภู่)

ดอกไม้หากจะบาน เมื่อถึงกาล มันบานแน่

ไม่ต้องแส่ แกะให้บาน จะพาลเฉา

ทำอะไร เร่งไม่ได้ ตามใจเรา

แต่ต้องเฝ้า ดูรักษา ผลมาเอง

(ประโพธ เปาโลหิตย์)

:b8:

วรานนท์

ทำอะไรไม่ผิดเลย ก็คือไม่ทำอะไรเลย
" DO NO WRONG IS DO NOTHING "
'''''''
จงระลึกถึงคติพจน์ว่า " Do no wrong is do nothing " ทำอะไรไม่ผิดเลย
ก็คือ ไม่ทำอะไรเลย !!
ความผิดนี้แหละเป็นครูอย่างดี ควรจะรู้สึกบุญคุณของตัวเองที่ทำอะไรผิด
พลาด และควรสบายใจที่ได้พบกับอาจารย์ผู้วิเศษคือความผิด จะได้ตรงกับ คำว่า
" เจ็บแล้วต้องจำ!! " ตัวทำเอง ผิดเอง นี้แหละเป็นอาจารย์ผู้วิเศษเป็น Good example
ตัวอย่างที่ดี เพื่อจะได้จดจำไว้สังวรระวังไม่ให้ผิดต่อไป แล้วตั้งต้นใหม่ด้วยความไม่
เลินเล่อเผลอประมาท อดีตที่ผิดไปแล้วก็ผ่านพ้นล่วงเลยไปแล้ว แต่อาจารย์ผู้วิเศษ
ยังคงอยู่ คอยกระซิบเตือนใจอยู่เสมอทุกขณะว่า " ระวัง! อย่าประมาทนะ! อย่าให้ผิด
พลาดเช่นนั้นอีกนะ! "
ผิดหนึ่งพึงจดไว้ ในสมอง
เร่งระวังผิดสอง ภายหน้า
สามผิดเร่งคิดตรอง จงหนัก เพื่อนเอย
ถึงสี่อีกทีห้า หกซ้ำอภัยไฉน !!

จงสังเกตพิจารณาดูให้ดีเถิด จะเห็นได้ว่า นักค้นคว้าวิทยาศาสตร์
ทางโลกก็ดี และท่านผู้วิเศษที่เป็นศาสดราจารย์ในทางธรรมทั้งหลายก็ดี ล้วน
แต่ผ่านพ้นอุปสรรคความผิดพลาดนับครั้งไม่ถ้วนมาแล้วด้วยกันทุกท่าน...
ท่านผู้ให้แสงสว่าง
ท.เลียงพิบูลย์
" ล้มเพราะก้าวไปข้างหน้า ดีกว่ายืนเต๊ะท่าอยู่กับที่ "
" คนเราจะขึ้นสูงได้ ก็ต้องย่อให้ต่ำสุดเสียก่อน "
จงเรียน เพื่อรู้
จงดู เพื่อจำ
จงทำ เพื่อชำนาญ.
" ความรักทำให้คนเป็นกวี ความทุกข์ทำให้คนเป็นปรัชญา "

" นกที่ตื่นแต่เช้ามักจะได้หนอนที่อร่อยที่สุด "

:b8:

Bwitch

เราจะเข้าวัดเอง หรือจะรอให้เขาหามเข้า
เราจะสวดมนต์เอง หรือจะรอให้พระสวดให้
เราจะพนมมือไหว้เอง หรือจะรอให้สัปเหร่อจับพนมมือให้
วัดไกลเราไปถึง เราไกลวัดไปไม่ถึง
วัดไม่ไกลเรา เราต่างหากที่ไกลวัด
วัดที่ใกล้ที่สุดคือ วัดใจเข้าหาธรรม
:b48:

วรานนท์

สาธุด้วยจ๊ะ

:b8:

สาวิกาน้อย

ขออนุโมทนาสาธุการด้วยค่ะ ท่านวรานนท์ :b20:

krathin

ฟ้าใสใส

คติธรรมวันละนิด จิตเบิกบาน

"บุญอะไร ก็ไม่เท่า บุญสมาธิ"
สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ
ใจร้อน แล้วจะ ร้อนใจ
ใจเย็น แล้วจะ เย็นใจ
"ไม่สู้ไม่ถอย ทำดีเรื่อยไป"
"10 ดี = 1 บุญ, 10 บุญ = 1 บารมี, หลาย ๆ บารมี = ทำให้เกิดพรสวรรค์"
"ไม่มีอะไรน่ากลัวเท่าความคิดตัวเอง"
ทุกวันนี้เราหลงทำงาน หาเงินเพื่อสนองกิเลสตัณหา ต้องทำงานไปจนแก่ น้อยคนนักที่มีโอกาสเกษียณก่อนกำหนด
ส่วนใหญ่มานึกได้อีกทีก็แก่เสียแล้ว เลยเพิ่งเข้าวัดทำบุญ ที่จริงไม่ต้องรอให้แก่
"หยุดคิด จึงคิดได้"

"เมื่อใดหยุดหา เมื่อนั้นจะพบ"

"ผู้ใดมีจิตไม่หวั่นไหว ควรเรียกผู้นั้นว่าสัตบุรุษ"

"ที่สุดแห่งความทุกข์ คือ ความสุข"
"ที่สุดของความสุข คือ ความทุกข์"

"ในจักรวาลนี้ ไม่มีอะไรร้อนเท่าจิต"
"ในจักรวาลนี้ ไม่มีอะไรดิ้นรนเท่าจิต"
"ในจักรวาลนี้ ไม่มีอะไรสงบเท่าจิตที่ฝึกดีแล้ว"

"ตราบใดที่ยังมีผู้ปฏิบัติธรรม ตราบนั้นยังคงมีพระอรหันต์"

"สิ่งที่เราทำไม่ได้ ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะทำไม่ได้เหมือนเรา"

"ผู้ใดยังไม่สามารถทำสมาธิให้เกิดได้ ย่อมไม่เข้าใจว่าทำไมผู้คนจึงไปนั่งหลับตากัน"

"ที่จริงคนเราเลือกเกิดได้ แต่ต้องทำบุญแล้วอธิษฐาน"
"ไม่ที่ไม่หวังเกิดใหม่อีก เป็นผู้ที่ประเสริฐกว่าผู้ทำบุญทั้งปวง"

"เด็กอนุบาล หวังเกิดใหม่ในโลกมนุษย์"
"เด็กประถม หวังเกิดใหม่ยังสวรรค์"
"เด็กมัธยม หวังเกิดใหม่ในพรหมโลก"
"เด็กปริญญา หวังไม่เกิด (นิพพาน)"

"ให้ทาน ก็ได้บุญ รักษาศีล ก็ได้บุญ เจริญภาวนา ก็ได้บุญ แต่
ให้ทาน 100 ครั้ง ยังได้บุญไม่เท่า รักษาศีล 5 เพียงครั้งเดียว
รักษาศีล 5 ร้อยครั้ง ยังได้บุญไม่เท่า ทำสมาธิภาวนาเพียงครั้งเดียว
ทำสมาธิภาวนา (สมถภาวนา) ร้อยครั้ง ยังไม่เท่าภาวนาแล้วได้วิปัสนาญาณเพียงครั้งเดียว
ได้วิปัญณาญาณ 100 ครั้ง ยังไม่เท่าเป็น พระโสดาบัน"

"ให้ทานกับสัตว์ 4 เท้า 100 ครั้ง ยังได้บุญไม่เท่ากับ ให้ทานกับสัตว์ 2 เท้าเพียงครั้งเดียว
ให้ทานกับคนพิการ 100 ครั้ง ก็ยังไม่เท่ากับให้ทานกับ มนุษย์ผู้มีร่างกายสมบูรณ์เพียงครั้งเดียว
ให้ทานกับพระโสดาบัน 100 ครั้ง ยังไม่เท่าให้ทานกับ พระสกิทาคามี เพียงครั้งเดียว
ให้ทานกับพระสกิทาคามี 100 ครั้ง ยังไม่เท่าให้ทานกับ พระอนาคามี เพียงครั้งเดียว
ให้ทานกับพระอนาคามี 100 ครั้ง ยังไม่เท่ากับให้ทานกับ พระอรหันต์ เพียงครั้งเดียว"
เหตุที่เป็นเช่นนี้ ก็เพราะว่า "การให้ทานกับผู้ที่สามารถทำประโยชน์ต่อโลกได้มากกว่า จะได้บุญมากกว่า"
"การให้ทานกับผู้ที่มีศีลมีธรรม มีคุณธรรมมากกว่า ก็ได้บุญมากกว่า"

กราบขอบพระคุณที่มา :: เว็บพลังจิต

:b42:

กราบอนุโมทนาบุญกับผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่านนะเจ้าค่ะ :b8:

saovapa

citypum

ขอบคุณบทความดีๆที่จะนำไปใช้กับชีวิตตัวเองครับ

nipon27th

kallayapuechngam

สาธุค่ะ

คิด ทำ พูด สิ่งใดไว้ กรรมเกิดขึ้นแล้ว
ดีเป็นสุข ชั่วทุกข์มหันต์
สร้างเหตุ ย่อมมีผล :b18:

วรานนท์

ทำดีดีส่งให้เห็นผล
ทำชั่วชั่วก็ดลชั่วให้
ชั่วดีดุจตราตรึงตีบอกไว้นา
ใครชั่วใครดีไซร้สืบได้ด้วยกรรม

วรานนท์

เราเกิดมา เวียนวน ในสงสาร
แสนช้านาน ยิ่งนัก ทุกข์หนักหนา
จนกับมี ดีกับชั่ว พัวพันมา
เหลือระอา ถ้าจะนับ อัปประมาณ

ถ้ารักมาก ทุกข์มาก ลำบากนัก
ถ้ารักบ่อย ทุกข์บ่อยแน่ แก้ไม่ไหว
ถ้ารักน้อย ทุกข์น้อย ค่อยคลายใจ
ถ้าไม่รัก หมดทุกข์ สุขยั่งยืน

วรานนท์

ยศและลาภ หาบไป ไม่ได้แน่
มีเพียงแต่ ต้นทุน บุญกุศล
ทรัพย์สมบัติ ทิ้งไว้ ให้ปวงชน
แม้ร่างตน เขาก็เอา ไปเผาไฟ

เมื่อเจ้ามา มีอะไร มาด้วยเจ้า
เจ้าจะเอา แต่สุข สนุกไฉน
เจ้ามามือเปล่า เจ้าจะ เอาอะไร
เจ้าก็ไป มือเปล่า เหมือนเจ้ามา

ความสุขก็ ยึดไว้ ไม่ได้ดอก
ความทุกข์ก็ หลอกหลอก จริงที่ไหน
ทุกทุกสิ่ง เพียงผ่านมา แล้วลาไกล
เหลือไว้แต่ ความว่าง อย่างนั้นเอง

อันลาภยศ สรรเสริญ พาเพลินใจ
ยามยิ่งใหญ่ สุขใจจริง หยิ่งผยอง
ยามเสื่อมลาภ ไร้ยศ หมดลำพอง
รู้ทำนอง โลกธรรม ไม่ช้ำใจ

วรานนท์

ธรรมดา ของสังขาร คือการดับ ไม่มีกลับ คืนเป็น เช่นลมหวน
เป็นของจริง จงจำ อย่าคร่ำครวญ สิ่งที่ควร เร่งทำ คือกรรมดี

อย่าทนทุกข์ กับอดีต อันขมขื่น อย่าเริงรื่น อนาคต อันสดใส
ปัจจุบัน ย่อมสำคัญ กว่าสิ่งใด ถ้าตั้งใจ ไว้พอดี มีสุขเอย

อันคืนวัน พลันดับ ลงลับล่วง ท่านทั้งปวง อุตส่าห์สร้าง ทางกุศล
แก่ลงแล้ว รำพึง ถึงตัวตน อายุคน นั้นไม่ยืน ถึงหมื่นปี

วันเดือนปี ที่ผ่านไป คล้ายความฝัน ชีวิตพลัน หมดไป น่าใจหาย
มวลญาติมิตร เงินทอง ของมากมาย ต้องมลาย จากกัน เหมือนฝันเอย

onion

กฎการใช้บอร์ด

30319.คติธรรมนำใจให้เบิกบาน

ผู้ใช้งานขณะนี้