...................

เช้าเมื่อตื่นนอน
เช้าก่อนไปทำงาน ควรฝึกหัดตัวเองให้เป็นผู้มีสติในการที่จะกระทำการงาน
ทุกสิ่งทุกอย่าง เริ่มต้นด้วยการเจริญสติปัฏฐาน 4 คือ ให้ตั้งสติพิจารณากาย
เวทนา จิต ธรรม เน้นการชำระจิตก่อนไปทำงาน ในช่วงนี้ไม่ต้องคิดถึงเรื่องงาน
ถ้าคิดก็ให้เน้นสติปัฏฐาน 4 เพื่อถอนความพอใจและไม่พอใจในโลกให้สิ้นไป
ตั้งแต่ตื่นนอนให้เจริญสติไว้ ให้มีความรู้สึกตัวทั่วพร้อมอยู่ตลอดเวลา
ทำอะไรไม่ต้องรีบทำ ทำช้าๆ เพื่อเน้นการฝึกสติ

พอรู้สึกตัวตื่นก็ให้กำหนดดูจิต ดูกาย ว่ามีอาการอย่างไร
ดูกายว่าอยู่ในลักษณะอย่างไร นอนในลักษณะอย่างไร
ให้มีความรู้สึกตัวทั่วพร้อมอยู่ตลอดเวลา กายเคลื่อนไหวก็ให้รู้สึกตัว
พับผ้า เก็บที่นอน นุ่งห่มผ้า ก็รู้สึกอยู่ตลอด
ไม่ต้องรีบ ทำช้าๆ ให้รู้สึกตัว ตลอดเวลา…..นะ

เข้าห้องน้ำ ก็ให้ดูกาย ดูกายข้างนอกว่ามีอะไร มีลักษณะอย่างไร
และดูกายข้างในมีอะไร มีลักษณะอย่างไร มีอะไรออกจากกายบ้าง
สิ่งที่อยู่กับกายและออกจากกายมีแต่สิ่งที่สกปรกโสโครกทั้งนั้นใช่ไหม
อาบน้ำชำระร่างกาย สระผม หวีผม ก็ให้พิจารณากาย พิจารณาผม
ผมดำ ผมขาว ผมยาว ผมสั้น ผมหยิก ผมร่วง พิจารณาให้ละเอียด
ถ้าเราไม่ชำระไม่ล้าง ไม่สระ ไม่หวี สิ่งเหล่านี้จะเป็นอย่างไร
ให้ระมัดระวัง ตามดู ตามรู้ เห็นมือที่หวีผม
เห็นอิริยาบถ ทุกอิริยาบถ

แปรงฟัน ให้กำหนดรู้สัมผัสของแปรงกับฟัน
ให้พิจารณาฟันว่ามีลักษณะอย่างไร มีอะไรอยู่ที่ฟัน
ถ้าไม่แปรงฟันจะเป็นอย่างไร ฟันไม่สะอาด เราจึงต้องแปรงอยู่บ่อยๆ
ถ้าไม่แปรง ฟันจะเน่า จะเหม็น จะผุ จะโยกคลอน ในที่สุดก็หลุดร่วงไป
ฟันให้ความสุขแก่เราได้มากเท่าใด ฟันก็จะให้ความทุกข์แก่เราได้มากเท่านั้น
การแปรงฟันเป็นงานที่จำเป็น เป็นงานที่สำคัญมาก
แปรงฟันช้าๆ ไม่ต้องรีบแปรง กำหนดดูตามอิริยาบถการเคลื่อนไหวของแปรง
ดูแปรงสัมผัสฟัน กำหนดดูฟัน ดูฟันเรา ฟันเขา
ดูให้เห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

อนิจจัง ไม่เที่ยง มันเปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลา
ทุกขัง มันเป็นทุกข์ต้องเอาใจใส่ดูแลรักษา
อนัตตา ที่สุดก็ร่วงไป ไม่ใช่ของเรา

งานทุกอย่าง ให้ค่อยๆ ทำไปโดยมีสติสัมปชัญญะ
มีความพอใจ ทำสบายๆ
งานทุกชิ้นที่กำลังทำอยู่มีความสำคัญที่สุดทั้งนั้น
ทั้งการพับผ้า การเก็บที่นอน การแปรงฟัน การเข้าห้องน้ำ
ไม่ต้องรีบทำเพื่อจะไปทำอย่างอื่น
การรู้สึกตัวทั่วพร้อมอยู่ตลอดเวลา
เป็นงานที่สำคัญที่สุดของผู้ปฏิบัติธรรม

ไม่ต้องรีบนะ ให้ทำไปเรื่อยๆ
สำคัญให้จิตอยู่กับปัจจุบัน
เอาใจใส่กับสิ่งที่ทำในปัจจุบัน
ทำอะไรก็คอยดูด้วยสติสัมปชัญญะ
พิจารณากาย พิจารณาจิตไปด้วยตลอดเวลา
เสร็จแล้ว จึงนั่งสมาธิ เดินจงกรมครึ่งชั่วโมง หรือหนึ่งชั่วโมง
ตามแต่จะมีเวลาและตามความเหมาะสมของแต่ละคน
นี่คือการเตรียมจิตเตรียมกายเพื่อให้เหมาะแก่การงานต่อไปตลอดวัน