กำลังอ่านอยู่ : 9 คน

ภารกิจของหิ่งห้อย    หน้า 2 หน้า 1 l 2 l 3 l 4

             เจ้าหิ่งห้อยรู้ดี ไม่ว่าแบงค็อกจะเปลี่ยนไปถึงอวกาศ แต่ชนบทออกไปนั้นก้าวตามมาช้ามากเหมือนในประวัติศาศาสตร์ที่เคยมา แม้ว่าคนแบงค็อกจะเปลี่ยนชื่อเป็นอังกฤษกันไปแล้ว แต่ยายบัวสายจากหนองบัวลำภูก็ยังเหมือนเดิม ยากจน ไม่ได้เรียน และทิ้งนามาหางานทำในเมือง อยู่มาจนแก่ตำตาอยู่ตรงนี้

             “ ว่าแต่ไหว้พระแล้วดีไหม ” สุ้มเสียงถามของเจ้าหิ่งห้อยจริงจัง

             “ ก็ดี สบายใจ แกรู้จักพระไหมล่ะ “ ยายบัวสายชี้รูปพระพุทธเจ้าบนผนัง เป็นรูปปางตรัสรู้ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์

             “ ฉันอ่านพระไตรปิฎกหมดแล้ว รวมทั้งหนังสือธรรมะของพระดัง ๆ ทุกองค์ที่เคยเขียนไว้ อ่านเกลี้ยงเลยนะ อยากฟังมะ “

             ยายบัวส่ายหน้า ยกมือไหว้ท่วมหัว

             “ พ่อเจ้าประคู้ณ ยายฟังไม่รู้เรื่องหรอก ยายเรียนหนังสือมาน้อย คงจะฟังไม่เข้าใจหรอก สมัยเด็ก ๆ ย่าเคยพาไปวัด หลวงพ่อเทศน์ก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง ฟังเอาบุญไปงั้นแหละ ”

             เจ้าหิ่งห้อยขยับเข้ามาใกล้ ท่าทางเหมือนมีเรื่องสำคัญ

             “ อยากไปสวรรค์ไหม ” ยายบัวสายงง จะขำดีไหม

             “ แกถามทำไม” เจ้าหิ่งห้อยยักคิ้ว ยายบัวสายเคยขำว่าคนสร้างหุ่นยนต์อารมณ์ดี สร้างให้มันยักคิ้วได้เป็นการแถม

             “ จะบอกวิธีไปสวรรค์ให้ ”

             ยายบัวสายหัวเราะออกมาจนได้

             “ คนจนไปสวรรค์ไม่ได้หรอก หิ่งห้อยเอ๊ย แกไปบอกคุณนายโน่นไป๊ ท่านมีเงินจะทำบุญเยอะๆ ไปสวรรค์ง่าย“

             เจ้าหิ่งห้อยส่ายหน้าหนักแน่น ด้วยการหมุนหัวไปซ้ายรอบหนึ่งไปขวารอบหนึ่ง มันเคยบอกว่าการส่ายหน้าไปมานั่นเป็นการปฏิเสธเพียงเล็กน้อย แต่ถ้าไม่ใช่เลย ต้องหมุนให้รอบจะได้มั่นใจ

             “ คุณนายกำลังเล่นอินเตอร์เน็ต กำลังเล่นไพ่อยู่กับบ่อนสิงคโปร์มาตั้งแต่ตอนบ่าย จนป่านนี้ยังไม่ลุกจากโต๊ะเลย อย่างนี้ไม่ได้ไปสวรรค์หรอก แต่ยายน่ะไปได้ เชื่อฉันสิ”

             ยายบัวสายตื่นแต่เช้ามืด นั่งสวดมนต์บทที่เจ้าหิ่งห้อยเอามาให้ สวดบูชาคุณพระรัตนตรัย และนั่งสมาธิด้วยใจสงบ ก่อนจะลงไปเตรียมอาหารเช้า โดยมีผู้กำกับหิ่งห้อยคอยตามประกบ ว่าให้ทำอาหารด้วยใจสงบ ห้ามหงุดหงิดคิดฟุ้งซ่าน พอเสร็จยายบัวสายก็แบ่งอาหารนั้นออกมาครึ่งหนึ่ง เพื่อนำไปยืนรอตักบาตรกับพระสงฆ์เพียงรูปเดียวที่ทางหมู่บ้านนิมนต์ให้มาบิณฑบาตทุกเช้า ยายบัวสายดีใจมากที่อย่างน้อยก็มีพระสงฆ์มาโปรดรูปหนึ่ง แกเคยรู้ว่าบางหมู่บ้านก็ไม่มี เพราะพระสงฆ์เหลืออยู่น้อยมาก และคนส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยใส่บาตรกันแล้ว

             เจ้าหิ่งห้อยรออยู่ที่ประตูบ้าน ดูยายบัวสายกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลแล้วจึงกลับเข้าบ้านพร้อมกัน มันอธิบายว่า เวลาทำบุญต้องตั้งใจให้แน่วแน่และสงบตลอดเวลาทั้งตอนเตรียมอาหาร ตอนตักบาตร และตอนหลังคือกรวดน้ำ ถ้าทำด้วยใจสงบแล้วจะได้บุญมากมาย และต้องมีศรัทธาให้มาก ๆ ว่าทำดีแล้วจะมีผลดีไปรออยู่ในอนาคต แถมมันยังหยอดความจริงที่น่ากลัวมาอีกว่า

             “ ยายแก่แล้ว มีเวลาทำบุญไม่มาก รีบ ๆ ทำเถอะ เดี๋ยวจะไม่ทัน “

             ข้อนี้เถียงไม่ออก แต่เจ้าหิ่งห้อยก็ไม่น่าพูดมาก ยังไงยายก็คน ยังกลัวตายอยู่นา แต่เอาเถอะ มันรู้มากกว่าก็ต้องยอมรับมัน เพราะอยากไปสวรรค์ ยายบัวสายจึงพยายามเป็นนักเรียนที่ดี

             คุณปิรามิดออกจะแปลกใจที่ระยะหลังไม่เห็นยายบัวสายมาคุยกับมะลิแม่บ้านในตอนบ่ายเหมือนเคย ครั้นสอบถามก็ได้ความว่ายายบัวสายขยันทำงานขึ้น และตอนบ่ายนั่งฟังเทศน์ชองหลวงพ่อหิ่งห้อย พร้อมกับดูแลให้เครื่องรีดผ้ามันทำงานไป

             “ เขาจ้างยายมาทำงาน ถ้ายายทำงานดีก็ได้บุญ ถ้ายายอู้งานยายก็ได้บาปที่โกงเขา เพราะเขาไม่ได้จ้างมาอู้ ถ้ายายตั้งใจทำอาหารคนกินเขาอร่อย ยายก็ได้บุญ ยายเห็นไหมว่ายายไม่ต้องใช้เงินเลยคนจนก็ทำบุญได้ตลอดเวลา แค่ยายไม่ไปนั่งฝอยตอนบ่ายก็ได้บุญแล้ว เพราะยายงดเว้นบาปพูดเพ้อเจ้อในศีลห้า ก็ได้บุญแล้ว “

             ยายบัวสายยิ้มแก้มปริ นางรู้สึกปลามปลื้มใจขึ้นมาโดยฉับพลัน

             “ แถมมาฟังฉันเล่าธรรมะ ยายก็ได้บุญข้อฟังธรรมอีก วัน ๆ ทำบุญได้มากมายหลายเรื่อง “

             ยายบัวสายอิ่มเอมมีความสุข หลวงพ่อหิ่งห้อยบรรยายต่อไปด้วยท่าทางสุขุม

             “ยายทำแต่สิ่งดี พูดจาดี คิดแต่เรื่องดี ๆ มีเมตตากรุณา ไม่โลภอยากได้ของคนอื่น ไม่ปองร้ายใคร ไม่เบียดเบียนใคร เพราะการเบียดเบียนคนอื่นก็เหมือนเราสร้างบาปไว้ ไปรอให้ผลกับตัวเองในวันข้างหน้า “ ยายบัวสายพยักหน้าหงึกหงัก พยายามตั้งใจฟัง

             “ บุญนี่ยายทำเอง ต่อไปทั้งชาตินี้และชาติหน้า ยายก็ได้รับผลบุญเอง อันนี้ใครทำให้ก็ไม่ได้ เหมือนยายหิวข้าว ยายต้องกินเอง ถ้าคนอื่นมากินแทนให้ ยังไงยายก็ไม่อิ่ม ยายต้องหิวเป็นลมตาย”

             ยายบัวสายหน้าเสียลงไปหน่อย “ งั้นยายก็คงได้บุญน้อยใช่ไหม เพราะยายเพิ่งจะมาทำบุญ “ เจ้าหิ่งห้อยส่ายหน้าแบบหัวหมุนกลับ ยายบัวสายอยากให้มันทำซ้ำอีก 3 รอบ

             “ ฉันบอกแล้วไง ทำดี พูดดี คิดดี จะได้บุญ ส่วนการทำบุญตักบาตรถึงทำน้อย แต่ตั้งใจมาก ก็ได้บุญมาก เหมือนเวลายายเอามะม่วงลงไปในดินเม็ดเดียว แล้วคอยตั้งใจรดน้ำพรวนดินอยู่เรื่อย ต่อไปยายก็ต้องได้ต้นมะม่วง แล้วต่อไปมันก็จะให้ลูกมะม่วงเป็นร้อย ๆ “

             ยายบัวสายยิ้มแฉล้ม

             “ สวดมนต์เสร็จ ยายอธิษฐานกับพระนะ ว่าให้ได้ไปเกิดในสวรรค์ หรือเกิดในที่ดี ๆ แล้วมีโอกาสทำบุญมากกว่านี้ เข้าใจธรรมะมากกว่านี้ ยายก็จะได้มีชีวิตที่ดีขึ้นไปเรื่อย ๆ เหมือนที่ยายจะได้ลูกมะม่วงเยอะ ๆ ไง “

             ยายบัวสายเผลอยกมืดขึ้นไหว้ท่วมหัว ด้วยความประทับใจในคำบรรยายของหลวงพ่อหิ่งห้อย

             “ใครว่าเราเลือกเกิดไม่ได้ ถ้าเราอยากไปเกิดในที่ดี ๆ เกิดเป็นคนมีบุญ ตอนนี้เราก็สร้างบุญเอาไว้เป็นเหตุ พอเรามีเหตุดี เราก็ต้องไปรับผลดีแน่นอน ได้ไปเกิดในที่ดีแน่นอน จริงไหมยาย “