|
 |
|
กำลังอ่านอยู่ : 7 คน |
|
|
|
|

ในการแก้ความโกรธนั้น
เป็นความยากลำบากอย่างยิ่ง สำหรับคนที่มีนิสัยมักโกรธ เพราะจะโกรธง่าย
โกรธนาน และวันหลังกลับมาคิดอีก ก็โกรธใหม่อีก เป็นเรื่องทรมานมากสำหรับผู้มีนิสัยเช่นนี้
ฉันนี่เองแหละ ที่เป็นตัวอย่างของคนมักโกรธ และได้รับความทุกข์มากมายในใจที่ท่วมท้นไปด้วยความโกรธในแต่ละคราว
นอกจากนั้นยังเป็นคนชอบคิดเท้าความถึงความหลังครั้งกระโน้น แล้วก็มาเจ็บช้ำในครั้งกระนี้อีก
เรียกว่าเจ็บแล้วไม่รู้จักลืม เรื่องโกรธต่าง ๆ ในประวัติศาสตร์จึงมักกลับฟื้นคืนชีพมาเป็นปัจจุบันอยู่เสมอ
ๆ ให้ช้ำแล้วช้ำอีก
ในการแก้ไขและฝึกฝนเพื่อละความโกรธ
ต้องใช้หลายขั้นตอนมาผสมผสานกัน แม้ฉันจะได้แบ่งลำดับออกเป็นหัวข้อ
เพื่อแยกให้เห็นชัดเจนแล้วก็ตาม แต่เวลาฝึกต้องใช้ทั้งหมดรวมกันไม่ใช่ทำทีละข้อ
ๆ ไป เหมือนกับเรามีผัก พริก โหระพา มะเขือ ไก่ แต่ก็ต้องต้มยำทำแกงกันให้เสร็จเรียบร้อย
เป็นแกงเขียวหวานไก่ใส่ชามมาแล้ว จึงจะกินได้ เรื่องนี้ก็เช่นเดียวกัน
ส่วนรสชาติจะปรุงดุเด็ดเผ็ดมันหรือหวานอย่างไรก็แล้วแต่อัธยาศัย ถึงแม้ปัจจัยพื้นฐาน
คือ นิสัยของแต่ละคนจะแตกต่างกันมาก แต่ฉันก็หวังว่า สิ่งต่าง ๆ ที่ฉันจะพูดถึงต่อไป
คงจะพอเป็นเส้นประให้เห็นเป็นประมาณได้ ( ที่จะเล่านี้ ประมวลจากประสบการณ์ส่วนตัว
อาจไม่ตรงกับตำราอื่น ) อาจจะปรับเปลี่ยนแก้ไขให้เข้ากับบุคลิกของแต่ละคน
นั่นก็ย่อมเป็นเรื่องทำได้โดยเต็มที่ ขนาดพิซซ่าสมัยนี้ยังมีรสต้มยำกุ้ง
คงไม่มีสิ่งใดต้องกังวล

|