| |
 |
|
 กำลังอ่านอยู่ : 7 คน |
|
|
|
| |
พระพุทธเจ้าท่านสรรเสริญ
อภัยทาน ดังนั้น ถ้าผู้ใดทำผิดแล้วไม่ขอโทษ
ท่านปรับอาบัติ แต่ถ้าเขาขอโทษแล้ว ผู้ถูกขอโทษไม่ให้อภัย ท่านปรับอาบัติเหมือนกัน
ดังนั้น เมื่อมีผู้มาขอโทษ เราควรให้อภัย
อีกประการหนึ่ง
อภัยแปลว่า ไม่มีภัย ท่านจึงสอนให้เราไม่เบียดเบียนใคร นับเป็นอภัยทานด้วย
และการแผ่เมตตาจิตให้แก่ทุกคน
สรรพสัตว์ทั้งหลายก็เป็นการแผ่อภัยทานออกไป ทำให้เกิดความสงบสุข
การให้อภัยเป็นของฟรี
แต่ให้ยาก หากถ้าเราฝึกบ่อย ๆ เมตตาแก่ทุกคนว่าเป็นเพื่อนร่วมเกิด
แก่ เจ็บ ตาย ในสังสารวัฏคือการเวียนว่ายตายเกิดนี้ แล้วจิตใจของเราจะอ่อนโยนลง
สุขสงบและให้อภัยได้
พระพุทธเจ้าทรงแสดง
สุขสมุทัย เหตุแห่งสุข 3 อย่าง
1.
พึงให้ทาน คือช่วยเหลือกัน
2.
พึงสุจริต ประพฤติสุจริต
3.
พึงเจริญเมตตาจิต
รวมแล้วมี
3 อย่าง ข้อแรก คือทาน สุจริตคือศีล เจริญเมตตาจิต คือ ภาวนา ทำครบ
3 อย่างแล้วจะมีความสุข
|
