กำลังอ่านอยู่ : 5 คน

การทำสังฆทาน ..... ^ ^ เลือกหัวข้ออ่านตามใจชอบ ^ ^ ..... 1. การทำบุญให้ทาน 2. การไปทำบุญ 3. ควรเลือกให้ทาน 4. การทำสังฆทาน 5. อามิสทาน 6. การทำบุญให้ได้ผลมาก 7. อภัยทาน 8. ธรรมทาน 9. บุญกิริยาวัตถุ 10 10. พรหมวิหาร 4 11. การอธิฐาน 12. การให้ผลของบุญ .................................................... บัญทึกท้ายเล่ม

              สังฆทาน คือ การถวายสิ่งของแก่พระโดยไม่เจาะจงว่าเป็นพระรูปใด

              การให้โดยเจาะจงว่าเป็นพระรูปนั้น ๆ เรียกว่า ปาฏิปุคคลิกทาน ได้บุญเหมือนกัน แต่ได้บุญน้อยกว่าสังฆทาน

              พระพุทธเจ้าตรัสว่า “ ทานที่ให้เจาะจง เรากล่าวว่าเป็นปาฏิปุคลิกทาน ปาฏิปุคลิกทานใด ๆ จะมีผลเท่าสังฆทานไม่ได้เลย “

              เมื่อเราไม่ได้เจาะจงพระสงฆ์รูปใดรูปหนึ่งโดยเฉพาะแล้วก็ถือเป็นสังฆทานทั้งสิ้น เรียกว่ามีการเจาะจงหรือไม่เจาะจง เป็นใจความสำคัญของสังฆทาน

              ตอนเช้า ตักบาตรให้พระ 1 รูป ที่บิณฑบาตผ่านมา ก็เป็นสังฆทาน

              ตอนสาย ไปวัด หย่อนเงินลงตู้ทำบุญค่าน้ำค่าไฟ ก็เป็นสังฆทาน เพราะให้พระใช้ได้ทั้งวัด ไม่เลือกพระองค์ใด

              ตอนเพล พระนั่งล้อมวงเป็นร้อยรูป ญาติโยมไปใส่บาตร ให้ท่าน 3 องค์บ้าง 5 องค์บ้าง หรือทั้งร้อย ก็เป็นสังฆทาน

              อยากทำบุญด้วยผ้าไตรสักชุดหนึ่ง ก็จัดเตรียมแล้วไปหาพระ เมื่อพบพระองค์ใดก็ถวายท่าน ก็สำเร็จเป็นสังฆทาน

              สังฆทาน อยู่ที่เจตนาเจาะจงหรือไม่เจาะจง ไม่ได้อยู่ที่จำนวนพระ และไม่ได้อยู่ที่รายชื่อสิ่งของ บางคนคิดว่าการถวายสังฆทาน คือ ต้องเป็นถังสีเหลือง ใส่ข้าวสาร ผงซักฟอก ไม้ขีดไฟ สบู่ ฯลฯ นั่นเป็นเพียงของสำเร็จรูปที่คนค้าขายเขาจัดไว้ให้เพื่อขายเท่านั้น ปัจจุบันข้าวของเครื่องใช้ บางทีมีมากมายจนล้นเหลือ พระไม่ได้ใช้ บุญก็ไม่เกิดแก่ผู้ให้ แต่พระต้องใช้น้ำใช้ไฟ การจ่ายค่าน้ำค่าไฟ ค่ายารักษาโรค จึงเป็นบุญ เพราะมีประโยชน์แก่พระสงฆ์โดยรวม

              ในการทำสังฆทาน ท่านสอนให้เรา “ ทำใจให้ยินดีในบุญกุศล ไม่ให้ยินดีในบุคคลผู้รับ ทำใจให้ตรงแน่วต่อคุณของพระรัตนตรัยคือ พระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ ทานอย่างนี้มีผลมาก เพราะเป็นการขัดเกลาจิตใจของตนไปด้วย “ ที่ท่านสอนเช่นนี้ เพราะเราชอบมัวแต่ละล้าละลัง กังวลว่าผู้รับจะดีหรือไม่อย่างไร คือ กลัวมาทำให้บุญเรามีตำหนินั่นแหละ ( ที่แท้ก็รักตัวเอง ) เลยเศร้าหมอง ท่านจึงสอนให้เพ่งที่ได้ทำบุญกุศลได้ขัดเกลาจิตใจตนเองเป็นหลัก