กำลังอ่านอยู่ : 8 คน

ข้อธรรมในบทสวดมนต์ ..... ^ ^ เลือกหัวข้ออ่านตามใจชอบ ^ ^ ..... 1. ในสวนธรรม 2. อริยสัจ 4 3. ศัพท์ โลภ โกรธ หลง 4. โอวาทปาติโมกข์ มี 3 อย่าง 5. ปฏิจจสมุปบาท 6. ไตรลักษณ์ 7. อนัตตา 8. ละความยึดมั่นถือมั่นและปล่อยวาง 9. ความหลุดพ้นคือแก่นพระพุทธศาสนา 10. ชีวิตที่สมบูรณ์คืออะไร 11. ข้อธรรมในบทสวดมนต์ 12. ธรรมบท 13. การทำสมาธิ 14. ทำสมาธิโดยการสวดมนต์ 15. ทำสมาธิโดยฟังธรรม 16. รักษาจิต .............................................................

            ในหนังสือสวดมนต์ที่ใช้สวดกันอยู่เป็นประจำในวันอาทิตย์ที่วัดชลประทานฯนั้น หลวงพ่อพุทธทาสได้แปลเป็นภาษาไทย กำกับไปกับภาษาบาลี เพื่อให้ผู้สวดมนต์ได้เข้าใจเนื้อหาด้วย

            ในช่วงเช้า จะเป็นการสวดมนต์ทำวัตรเช้า มีบทสรรเสริญ คุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระรัตนตรัย และบทธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า

            ขณะที่พระฉันอาหารเพลที่ลานหินโค้ง ญาติโยมก็จะมีการสวดมนต์อีกครั้ง แล้วแต่ว่าวันนั้นผู้นำสวด จะเลือกสวดบทใด

            ตัวอย่างข้อธรรมคำสอนในบทสวดมนต์ นำมาให้อ่านกันเล็กน้อย เพื่อให้คนไม่เคยสวดมนต์ได้รู้ว่า ที่เขาบอกว่าสวดมนต์นั้น เขาพูดถึงอะไรกันบ้าง ในที่นี้ คัดเฉพาะที่เป็นภาษาไทยมา

            ในธรรมะของพระพุทธเจ้าได้สอนว่า

            ความเกิด แก่ เจ็บ ตาย นั้นเป็นทุกข์ ความโศก ความร่ำไรรำพัน ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ ความคับแค้นใจก็เป็นทุกข์ ความประสบกับสิ่งที่ไม่เป็นที่รักที่พอใจ ก็เป็นทุกข์

            ขันธ์ 5 อันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่นคือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ มีการจำแนกอย่างนี้ว่า

            รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ นี้ ไม่เที่ยง ไม่ใช่ตัวตน

            สังขารทั้งหลายทั้งปวงไม่เที่ยง ธรรมทั้งหลายไม่ใช่ตัวตน

            ขันธ์ทั้ง 5 เป็นของหนัก บุคคลแหละ เป็นผู้แบกของหนักพาไป การแบกถือของหนักเป็นความทุกข์ในโลก การสลัดของหนัก ทิ้งลงเสีย เป็นความสุข

            เมื่อบุคคลใดเห็นด้วยปัญญาว่า สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง สังขารทั้งปวงเป็นทุกข์ ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา เมื่อนั้น ย่อมเหนื่อยหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ นั่นแหละ เป็นทางแห่งพระนิพพานอันเป็นธรรมอันหมดจด จงยินดีต่อพระนิพพานอันสงัด ซึ่งสัตว์ยินดีได้ยาก

            บุคคลไม่ควรตามคิดถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว ด้วยอาลัย และไม่พะวงถึงสิ่งที่ยังมาไม่ถึง สิ่งที่เป็นอดีตก็ละไปแล้ว สิ่งที่เป็นอนาคตก็ยังไม่มา ผู้ใดเห็นธรรมอันเกิดขึ้นเฉพาะหน้าในที่นั้น ๆ อย่างแจ่มแจง ไม่ง่อนแง่นคลอนแคลน เขาควรพอกพูนอาการเช่นนั้นไว้ ความเพียรเป็นกิจที่ต้องทำในวันนี้ ใครจะรู้ความตายแม้พรุ่งนี้

            พิจารณาสังขาร สังขารคือร่างกายจิตใจ และรูปธรรมนามธรรม ทั้งหมดทั้งสิ้น มันไม่เที่ยง เกิดขึ้นแล้วดับไป มีแล้วหายไปมันเป็นทุกข์ทนยาก เพราะเกิดขึ้นแล้ว แก่ เจ็บ ตายไป สิ่งทั้งหลายที่เป็นสังขารแลมิใช่สังขาร ทั้งหมดทั้งสิ้น ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตนไม่ควรถือว่าเราว่าของเรา

            ชีวิตเป็นของไม่ยั่งยืน ความตายเป็นของยั่งยืน อันเราจะพึงตายเป็นแท้ ชีวิตของเรามีความตายเป็นที่สุดรอบ ชีวิตเราเป็นของไม่เที่ยง ควรที่จะสังเวชร่างกายนี้ มิได้ตั้งอยู่นาน ครั้นปราศจากวิญญาณ อันเขาทิ้งเสียแล้ว จักนอนทับ ซึ่งแผ่นดิน ประดุจดังว่าท่อนไม้และท่อนฟืน หาประโยชน์มิได้

            นอกจากนี้ ยังมีบทธรรมอื่น ๆ อีกมาก สวดแล้วก็ได้ความรู้ดีเหมือนกัน และทำให้สงบดีเวลาสวดมนต์