ผู้ตั้ง |
ข้อความ |
กานต์
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
07 พ.ค.2005, 11:37 pm |
  |
ผมเป็นเกย์นะครับ อายุ ๓๑ ปี รักกับคนคนหนึ่งมากซึ่งเป็นเพื่อนร่วมงานเราตกลงว่าเป็นคู่รักกัน แต่ต่อมา เค้าเปลี่ยนไป มีความห่างเหิน แหนงหน่าย และมีคนใหม่อีกหลายคนอย่างมีความสุขในชีวิต ทำให้ผมมีความทุกข์และทรมานมากอย่างแสนสาหัส จิตใจไม่ปกติ เครียดอยู่ตลอดเวลา ซึ่งส่งผลต่อสุขภาพและการดำเนินชีวิตประจำวันเนื่องจากผมตัดรักเค้าไม่ขาด และเราต้องเจอกันทุกวันเพราะเป็นเพื่อนร่วมงานกัน
ผมจะแก้ไขกับภาวะนี้ในชีวิตผมอย่างไรดีครับ เคยพยายามถือศีล ๘ เจริญสมาธิภาวนา และไปปฏิบัติธรรมที่วัด ก็จะรักษาใจได้ชั่วคราวเฉพาะเวลาปฏิบัติเท่านั้น หรือบางทีก็รักษาใจได้เพียงบางขณะ อาทิ ขณะจิตมีกำลังดี เช่น หลังออกกำลังกายใหม่ๆ หรือได้ฟังธรรม แต่พอในช่วงเวลาเช้าตรู่เพิ่งตื่นนอนใหม่ๆเมื่อใจประหวัดนึกถึงเค้า ใจจะสั่นอย่างแรง รวมถึงพอมาเจอเหตุการณ์ที่ต้องเจอกับเค้าทุกวันและมีกิจกรรมเนื่องกับหน้าที่การงานที่ต้องทำร่วมกันอยู่เสมอ ความทุกข์ก็จะกลับมาอีกและทุกข์อยู่ตลอดเวลา
ขอความกรุณาช่วยให้ผมได้พ้นจากบ่วงทุกข์นี้จะเป็นพระคุณอย่างสูงครับ  |
|
|
|
|
 |
Ae
บัวใต้ดิน

เข้าร่วม: 26 เม.ย. 2005
ตอบ: 38
|
ตอบเมื่อ:
08 พ.ค.2005, 2:34 am |
  |
ถึงคุณกานต์ครับ
ใด ๆ ในโลกล้วนอนิจจังครับ คุณคิดเสียว่าเขาไม่ใช่ของเรา เกิดมาไม่ใช่ของ ๆ เรา ชีวิตนี้ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และไม่มีตัวตนครับ ซึ่งคุณก็ได้ประสบกับตัวคุณเองแล้ว ผมคิดว่าคุณน่าจะคลายจากความทุกข์บ้างนะครับ ถึงแม้มันเจ็บปวดก็จริง แต่เขาคนนั้นจะรู้หรือว่าคุณเจ็บปวด มีแต่คุณคนเดียวที่รู้ คุณคนเดียวที่เป็นทุกข์ เขาก็ไม่ได้ทุกข์กับคุณ แต่อาจมีความสุข แต่แค่สุขทางโลกนะครับ สุขที่ไม่จีรัง ยั่งยืน และสักวันเขาอาจถูกทิ้งก็ได้ ใครจะไปรู้ สิ่งเดียวที่รู้คือ กรรม(การกระทำ) เป็นตัวกำหนดทุกสิ่งเมื่อคุณเจอเขาทุกวัน คุณรู้สึกทุกข์ คุณลองคิดว่าเขาเป็นเพื่อนมนุษย์คนนึง ที่อยู่ร่วมโลกของเรา พบเขาก็ปฏิบัติกับเขาเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดี ยิ้มให้เขาด้วยความเมตตา ถึงแม้มันจะยากแต่ข่มจิตเป็นสำคัญครับ พยายามเข้าละกัน ยิ่งใช้เวลามันก็จะดีขึ้นเองครับ ยิ่งคุณบอกว่าคุณถึงกับถือศีลแปด เจริญสมาธิภาวนานั้นผมว่าดีมากครับ บางทีอาจจะทำให้คุณดีขึ้นแต่คุณจะหวังแค่ให้ดีขึ้นแค่นั้นหรือ คุณอาจจะพบความสุขที่สุดก็ได้ ไม่ใช่ความสุขทางโลกที่ไม่จีรัง
ผมหรือใครก็ตามไม่อาจจะช่วยคุณให้พ้นจากบ่วงทุกข์นี้ได้หรอกครับ นอกจากคุณจะช่วยตนเอง ข่มจิตเป็นสำคัญ ผมก็ช่วยได้ก็แค่แนะนำเท่านั้นเองครับ
ขอธรรมะคุ้มครองครับ |
|
|
|
    |
 |
โมฆบุรุษ
บัวใต้ดิน

เข้าร่วม: 17 ธ.ค. 2004
ตอบ: 38
|
ตอบเมื่อ:
08 พ.ค.2005, 4:12 am |
  |
|
   |
 |
โมฆบุรุษ
บัวใต้ดิน

เข้าร่วม: 17 ธ.ค. 2004
ตอบ: 38
|
ตอบเมื่อ:
08 พ.ค.2005, 4:13 am |
  |
|
   |
 |
ความเห็นที่สี่
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
08 พ.ค.2005, 12:38 pm |
  |
หากลองมาหลายวิธีแล้วไม่รู้สึกดีขึ้น ลองวิธีภาวนาดูหน่อยเป็นไรครับ ก็คงไม่ถึงกับยากมากหรอก คงจะเห็นบทสวดมนต์อยู่ทางซ้ายมือในเวปนี้ใช่ไหมครับ ลองเลือกเอามาสักบทแต่ขอให้เป็นบทยาวยาว แบบว่าอ่านในใจห้านาทีก็ยังไม่จบ พอเลือกบทที่ถูกใจที่สุดแล้วก็เริ่มท่องกันเลย เอาเวลาว่างว่าง ท่องไปเขียนไป หลายหลายวัน
พอจำได้แล้วก่อนจะเจอเขาก็ตระเตรียมเวลาไว้หน่อยแล้วภาวนาบทที่ท่องจำนั้นในใจให้จบแล้ว จึงค่อยทำกิจกรรมกับเขาไปตามปกติ หากยังไม่ได้ผลระหว่างทำกิจกรรมกับเขาเราเกิดอกสั่นขวัญหายขึ้นมาอีก ก็หาทางขอเวลานอกให้ใจตัวเองได้ตั้งหลักแล้วภาวนาในใจอีก ลองดูซิว่าบทสวดมนต์เสมือนเพื่อนแท้ในใจเราไม่มีใครพลัดพรากมันไปจากเราได้นอกจากเราจะทื้งมัน จะรักเราจริงด้วยการช่วยให้เราคลายความเศร้าหมองในตอนนั้นได้หรือไม่ แต่ตอนที่ภาวนาต้องตั้งใจด้วยนะครับดูว่าเราภาวนาถูกหรือไม่หากภาวนาไม่ถูกติดติดขัดขัดแสดงว่าไม่ได้รักมันจริงต้องกลับไปฝึกท่องจำใหม่จนทำมันได้ติดใจ
คงเหมือนเป็นการสอนจิตใจเราให้เรียนรู้ว่าระหว่างบทสวดมนต์ที่เราทุ่มเทให้เพียงแค่ไม่ถึงเดือนกับคนรักที่เราทุ่มเทให้ทั้งกายและใจตั้งเป็นปีใครจะให้ความสุขกับเรามากกว่ากัน หากภาวนาจบครั้งแรกยังไม่หายก็ต่อรอบที่สองที่สามให้มันรู้ไป แต่ถ้าเกินห้ารอบแล้วยังไม่ดีขึ้น ก็ต้องยอมแพ้มันไปก่อนครับ วันนี้เราแพ้ ฝากมันไว้ก่อน คราวหน้าเจอกันใหม่ แล้วก็หาเทคนิคใหม่ใหม่ที่จะสร้างสมาธิระหว่างการภาวนาให้ดีขึ้น ทำทุกวันทุกวันให้มันรู้กันไปว่าภายในสองสามเดือนใครจะแพ้ใครจะชนะ ไม่ทำแต่เฉพาะที่เจอเขา แต่ทำทุกครั้งที่ใจไปนึกถึงเขาเพราะการที่นึกถึงเขาเท่ากับว่าใจของเรากำลังถูกเขาดึงเอาไปทำร้ายแล้ว เราต้องคุ้มครองช่วยเหลือใจเราไว้ก่อนเพราะมันเป็นสิ่งที่เราต้องรักมากที่สุดรักยิ่งกว่าร่างกายของเราเสียอีก อย่าไปยอมแพ้รูปของเขาที่จะต้องเน่าเปื่อยในที่สุดเพียงแค่รูปเดียวมาฉุดกระฉากจิตใจอันบริสุทธิ์ของเราไปทำร้ายได้
ทำให้อ่านซะยาวเลย ต้องขออภัยด้วยครับ อยากให้ลองนึกดูว่าระหว่างที่อ่านข้อความนี้อยู่นั้นได้ลืมเขาสักระยะสั้นสั้นบ้างไหม หากมีลืมบ้างแสดงว่าการภาวนาน่าจะมีศักย์ภาพพอที่จะเอาชนะเขาได้แต่ขอให้เป็นการภาวนาแบบเต็มกำลังหน่อยเท่านั้นเอง
อาจไม่ใช่วิธีที่พิเศษเท่าไหร่ครับ เพราะเป็นคนธรรมดาเหมือนกันหากอยู่ในสถานการณ์เดียวก็ไม่รู้จะเอากำลังจิตใจที่ไหนมาสู้กับความรู้สึกนั้นได้นอกจากวิธีดังกล่าว |
|
|
|
|
 |
คนผ่านมา
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
08 พ.ค.2005, 12:39 pm |
  |
เราเคยเจอเหตุการณ์แบบที่คุณกานต์เจอ เราเป็นผู้หญิง แต่กลับไปรักผู้หญิง แล้ววันหนึ่งเค้าไปรักกับผู้ชาย เราเจ็บแทบตาย และธรรมะก็เป็นทางออกของเรา เราก็ไปปฏิบัติธรรม และพยายามทำใจให้ยอมรับความจริง ว่าความรักของเรามันเป็นไปไม่ได้ มันเป็นทุกข์ ความรักของใคร ๆ ก็เป็นทุกข์ทั้งนั้นแหละ คุณเมล็ดบัวแนะนำได้โดนใจเรามาก แต่การหาทางออกของคุณกานต์ก็ถูกต้องแล้ว ดีแล้ว เชื่อมั่นในตัวเองนะ เชื่อว่าวันหนึ่งคุณจะเข้มแข็งขึ้น และยอมรับความจริงได้ เราขอเป็นกำลังใจให้ อ้อ ถ้าตอนเช้า ๆ ตื่นขึ้นมาแล้วคุณคิดถึงเค้านะ คุณพยายามตื่นให้เช้ากว่าเดิม แล้วสวดมนต์ ไหว้พระ (มีหนังสือสวดมนต์หรือเปล่า เราส่งไปให้มั้ย) สำคัญที่สุดคือ หลังจากสวดมนต์ไหว้พระแล้ว คุณต้องแผ่เมตตาให้เค้า ทุกวัน ทุกครั้งที่คิดถึงเค้า แล้ววันหนึ่งคุณจะรู้สึกเหมือนเค้าเป็นญาติ เป็นพี่ เป็นน้อง เหมือนเราตอนนี้นะ ความรู้สึกรัก หวง เหมือนเมื่อนก่อนไม่มีแล้ว แต่รู้สึกว่าเราเป็นเพื่อนร่วมโลก เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันแค่นั้นเอง ทำใจให้ได้เร็ว ๆ นะ เราจะเอาใจช่วย |
|
|
|
|
 |
กานต์
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
08 พ.ค.2005, 1:51 pm |
  |
ผมกานต์นะครับ ขอกราบขอบพระคุณ คุณเมล็ดบัว คุณความเห็นที่ ๔ และคุณคนที่ผ่านมามากๆ นะครับ ตลอดจนทุกๆท่านเลย ที่ได้สละเวลาอันมีค่าช่วยเหลือผม ให้ผมได้พ้นจากบ่วงทุกข์นี้ เป็นแนวทางที่ดี และประเสริฐมากๆ ที่ผมจะนำไปปฏิบัติ ผมจะพยายามมีสติ สัมปัชชัญญะอยู่เสมอ รักษาจิตให้สูงขึ้น ปล่อยวางมากขึ้น ผมมีความเชื่อว่าแนวทางอันประเสริฐเหล่านี้จะนำพาผมให้มีความทุกข์เจือจาง เบาบางลง และหมดทุกข์ไปในที่สุด
ขอกราบขอบพระคุณอีกครั้งครับ |
|
|
|
|
 |
กานต์
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
08 พ.ค.2005, 2:52 pm |
  |
ผมกานต์นะครับ ผมพยายามกดอ่าน link ที่คุณโฆษบุรุษได้กรุณาให้ผมมาแต่รู้สึกว่าจะ error ตลอดเวลานะครับ แต่ผมจะพยายามอยู่เรื่อยๆ ครับ กราบขอบพระคุณครับ |
|
|
|
|
 |
TU
บัวทอง


เข้าร่วม: 23 พ.ค. 2004
ตอบ: 1589
|
ตอบเมื่อ:
08 พ.ค.2005, 3:03 pm |
  |
|
    |
 |
โมฆบุรุษ
บัวใต้ดิน

เข้าร่วม: 17 ธ.ค. 2004
ตอบ: 38
|
ตอบเมื่อ:
08 พ.ค.2005, 3:49 pm |
  |
ผมแนะนำว่าให้ download ไฟล์มาไว้ในเครื่องก่อนนะครับ
โดยกด mouse ปุ่มขวา แล้วเลือก Save Target as ... หรือ Save Link as ... (ขึ้นอยู่กับ browser ที่ใช้)
MP3 น่าจะใช้ Windows Media Player ฟังได้ครับ
ส่วน PDF ต้องใช้ Adobe Reader อ่านเอาครับ
http://www.adobe.com/products/acrobat/readermain.html
เรื่องความรักนี่ คนส่วนใหญ่จะเข้าใจผิดกันนะครับ
คนที่รักเป็นจริงๆนี่มีน้อยนะครับ
เพราะการรักที่ถูกต้องคือรักด้วยพรหมวิหาร ๔
ครบเสมอกันหมดทั้ง ๔ ข้อครับ
(ที่ยากคือ อุเบกขา คือการยอมรับในกฎของความเป็นธรรมดาด้วยครับ)
แล้วอย่าลืมว่า ไม่มีอะไรเป็นตัวเรา เป็นของเรา
แล้วเขาเป็นคนอื่น ยิ่งห่างจากตัวเราเข้าไปอีกนะครับ
ดวงจิตทุกดวงมีความเป็นเอกเทศ
ทุกดวงจิตรักสุข เกลียดทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น
เราไปบังคับดวงจิตดวงอื่นไม่ได้หรอกครับ
มีดวงจิตของเราเท่านั้น ที่เรายังจะพอฝึกฝนมันได้
และไม่มีใครที่จะทำให้เราเจ็บช้ำน้ำใจ ได้มากกว่าตัวเราเองครับ
(เช่น รู้ว่าอะไรเป็นทุกข์ ยังจะดันทุรังเอาใจเราไปเกาะกับความทุกข์นั้นอีก เป็นต้น)
แต่บางอย่างก็เป็นเรื่องของอกุศลกรรมเข้ามาเกี่ยวข้องนะครับ
หากยังไม่พ้นวาระ ก็ยากที่จะตัดได้ครับ
เตรียมตัวเตรียมใจที่การภาวนาและการมีสติรู้เท่าทันความรู้สึกของเรา
เหมือนที่ท่านอื่นแนะนำมา
จะทำให้ผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้ด้วยดีครับ
อ้อ ผมเคยชอบผู้หญิงคนหนึ่งมาเป็นเวลาสิบกว่าปี
เคยมีอุปาทานว่า หากเราได้เป็นแฟนเขา เราน่าจะมีความสุข
จินตนาการไปต่างๆนานา ตามที่จิตจะสรรค์หามาปรุงแต่งให้เราติด
แต่ถึงจุดหนึ่ง เราไปเห็นว่าเขาเองก็มีทุกข์ของเขา
เราเองก็มีทุกข์ของเรา
ถ้าเรา"รัก"เขาจริง เราจะเอาตัวเราเข้าไปเกี่ยวข้อง เพิ่มทุกข์ให้กันและกันอีกทำไม
เราสามารถช่วยเหลือเขาได้ในฐานะเพื่อน
เมื่อเห็นเขามีความสุข เราก็สุขด้วย
เป็นความสุขที่ไม่ต้องมีความเป็นเจ้าของมาเกี่ยวข้องด้วย
ช่วยได้เมื่อช่วยได้
หากช่วยไม่ได้จริงๆ ก็วางเฉยซะ
แม้แต่องค์สมเด็จพระทศพลท่านยังใช้อุเบกขา เมื่อถึงวาระอกุศลกรรมของแต่ละบุคคลเข้ามาส่งผล
แล้วความรักขององค์สมเด็จพระจอมไตรทุกๆพระองค์ท่านมีมากมายกว่าเราเป็นไหนๆนะครับ
ท่านยังรักด้วยปัญญาเลยครับ
ก็ขอฝากไว้ด้วยละกันนะครับ |
|
|
|
   |
 |
Ae
บัวใต้ดิน

เข้าร่วม: 26 เม.ย. 2005
ตอบ: 38
|
ตอบเมื่อ:
08 พ.ค.2005, 4:33 pm |
  |
ขอเสริมอีกนิดนะครับ
เมตตาธรรมค้ำจุนโลกครับ มีเมตตาเข้าไว้ อยากให้ทุกคนมีเมตตาเราจะรู้สึกอิ่มเอิบใจ จะรู้สึกสุขใจ คนรอบข้างเราก็จะเป็นสุข ธรรมะขององค์พระศาสดาพระพุทธเจ้าเลิศกว่าศาสตร์ใด ๆ ทั้งปวงครับ ถ้าตั้งใจศึกษา และปฏิบัติดีแล้วเราก็จะสงบ และมีความสุขครับ
ไม่ว่าจะมีปัญหาใด ๆ ธรรมะช่วยได้ครับ ธรรมะเป็นทางออก เป็นที่พึ่งของมวลมนุษย์โลก ตั้งแต่อดีต จนถึงปัจจุบันครับ
เป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่เป็นทุกข์ครับ ขอให้พ้นทุกข์ เป็นสุข ๆ เถิดครับ
ขอธรรมะคุ้มครองทุกท่านครับ |
|
|
|
    |
 |
กานต์
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
08 พ.ค.2005, 8:28 pm |
  |
กราบขอบพระคุณทุกๆ ท่านด้วยความซาบซึ้งใจครับ  |
|
|
|
|
 |
กานต์
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
08 พ.ค.2005, 9:19 pm |
  |
คุณ TU ครับ ขอบพระคุณมากๆ นะครับ พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก ท่านเขียนหนังสืออ่านง่ายมากเลยครับ อ่านแล้ว เบา สบายใจดีจังครับ ท่านสอนให้คิดให้เป็น คิดให้ถูก และเจริญอาณาปาณสติแบบเข้าใจง่าย เหมือนหลวงพ่อชาเลยครับ ผมจะพยายามครับ |
|
|
|
|
 |
|