ตะเกียงวิเศษ (ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา)

ตอบเมื่อ: 11 เม.ย.2006, 6:44 pm

^ แบบที่ 1 ^

นิทานเรื่อง “ตะเกียงวิเศษ”
โดย ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา

กาลครั้งหนึ่งมีชายหนุ่มคนหนึ่งขุดพบตะเกียงเก่าแก่อันหนึ่ง ในขณะที่เขากำลังทำสวนอยู่ พอเขาเอามือถูตะเกียง ก็ปรากฏว่ามีควันออกมาจากตะเกียง แล้วกลายเป็นยักษ์ตัวใหญ่ ยักษ์ตนนั้นพูดกับชายหนุ่มว่า

“ขอบใจที่ได้ช่วยให้ฉันเป็นอิสระ ฉันจะตอบแทนท่านโดยรับใช้ท่าน ท่านจะใช้อะไรฉันก็ได้ แต่มีข้อแม้ว่า เมื่อไรที่ท่านหยุดใช้ฉัน ฉันก็จะกินท่าน”

ชายหนุ่มก็ตกลงเพราะเขาเห็นว่าการมีคนรับใช้เป็นเรื่องที่ดี และเขาก็มั่นใจว่า เขาจะใช้ยักษ์ตนนี้ให้ยุ่งอยู่ตลอดเวลาได้ ดังนั้นเขาจึงตอบตกลง ยักษ์นั้นจึงถามว่า “นายต้องการให้ฉันรับใช้เรื่องใดบ้าง แต่อย่าลืมนะถ้านายหยุดใช้ฉันเมื่อใด ฉันก็จะกินนาย” ชายหนุ่มคนนั้นตอบว่า “ฉันต้องการวังหลังหนึ่งเพื่อฉันจะได้เข้าไปอยู่”

ทันใดนั้นยักษ์ก็เนรมิตวังหลังหนึ่งได้ ชายหนุ่มตกใจเพราะเขานึกว่า ยักษ์คงใช้เวลาสักปีกว่าจะสร้างวังเสร็จ ทีนี้เขาต้องคิดอย่างรวดเร็วว่าจะขอให้ยักษ์ทำอะไรต่อไปดี เขาบอกยักษ์ให้ “สร้างถนนกว้างๆ ไปถึงหน้าวัง” ทันใดนั้นถนนก็ปรากฏอยู่ต่อสายตาเขา “ฉันต้องการสวนล้อมรอบวัง” เขาสั่งต่อไป

ทันทีความต้องการของเขาก็ปรากฏต่อหน้าเขา “ฉันต้องการ.....” เขาก็ขอไปเรื่อยๆ แต่เขาเริ่มต้นวิตกว่าอีกไม่ช้าเขาก็จะขอจนหมดแล้ว และอีกอย่างเขาคงเข้าไปอยู่ในวังอย่างผาสุกไม่ได้ เพราะเขาต้องคอยมานั่งสั่งยักษ์ให้ทำงานตลอดเวลา

ในที่สุดเขาก็คิดหาทางออกได้ เขาขอให้ยักษ์สร้างเสาต้นหนึ่งให้สูงสุด ซึ่งยักษ์ก็เนรมิตให้ทันทีทันใด เขาขอให้ยักษ์ปีนเสาต้นนี้ช้าๆ ไปถึงยอดแล้วให้ปีนลงมาช้าๆ เช่นกัน พอถึงพื้นก็ให้ปีนขึ้นไปบนยอดใหม่อีกครั้ง แล้วให้ปีนขึ้นปีนลงเช่นนี้ตลอดเวลาไม่ให้หยุดเลย

ยักษ์ตนนั้นก็เลยต้องปีนขึ้นปีนลงตลอดเวลาตามคำสั่งของนาย

ชายหนุ่มจึงเริ่มหายใจได้ทั่วท้อง ขณะนี้เขาปลอดภัยแล้ว ชายหนุ่มมีเวลาที่จะเข้าไปอยู่ในวังอย่างมีความสุขตั้งแต่นั้นมา

ยักษ์ตนนี้เปรียบเสมือนความคิดและจิตใจของเรา ถ้าเรารู้จักใช้ความคิดของเรา และควบคุมความคิดของเราให้ดี เราจะได้รับผลดีจากความคิดของเรา

ถ้าเราต้องการจะทำอะไรให้ดีให้ถูกต้อง เราต้องควบคุมจิตใจของเราให้สงบเหมือนกับชายหนุ่มในนิทานที่สามารถควบคุมยักษ์ตนนั้นได้ และสามารถทำให้ความต้องการของเขาลุล่วงสำเร็จได้

ถ้าเราควบคุมความคิดของเราไม่ได้ มันจะสร้างปัญหาให้กับเรา เราจะเริ่มต้นนั่งคิดว่าจะไปซื้ออะไร จะไปกินอะไรดี หรือจะไปเที่ยวไหนดี ฯลฯ ความต้องการจะครอบคลุมจิตใจของเรา ครอบคลุมอารมณ์ของเรา เราจะหวั่นไหวต่อความโลภ ความโกรธและความอิจฉา เป็นต้น สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นถ้าเราไม่รู้จักควบคุมความคิดของเรา เช่นเดียวกับยักษ์ตนนั้นที่ข่มขู่ชายหนุ่มตลอดเวลา

เราต้องควบคุมความคิดของเราตลอดเวลา ชายหนุ่มคนนี้ใช้ให้ยักษ์ปีนขึ้นลงที่เสาสูงต้นนั้น เราก็สามารถใช้ลมหายใจเข้าออกของเราซึ่งอยู่กับเราตลอดเวลานั้นเป็นเสาสูงแทน

หมายเหตุ :: นิทานเรื่องตะเกียงวิเศษนี้ คัดมาจากหนังสือวิทยาศาสตร์ของการฝึกจิตของ ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา และได้รับอนุญาตจากท่านผู้เป็นเจ้าของหนังสือเรียบร้อยแล้ว

ดอกไม้

คัดลอกจาก...Forward Mail ของเพื่อนลูกโป่งที่ได้รับจาก
จดหมายข่าวประจำวันพระ http://84000.org

สาธุ

ตอบเมื่อ: 25 ก.ค.2006, 12:32 pm

^ แบบที่ 2 ^

นิทานเรื่อง “ยักษ์ตัวใหญ่”
(จงทำใจให้สงบบ้าง)

สมัยโบราณ วันหนึ่ง.....
บุรุษผู้หนึ่งทำงานในสวน ขุดดินไปเรื่อยๆ
จอบกระทบของแข็ง เกิดเสียงดังขึ้น
บุรุษผู้นั้นเอะใจ จึงค่อยๆ ขุดดิน
อย่างระมัดระวัง

ตะเกียงเก่าๆ อันหนึ่ง ปรากฏแก่สายตา
เอาผ้ามาเช็ดๆ ทำความสะอาด
ยักษ์ตัวใหญ่ โผล่ขึ้นมาในอากาศ
แล้วตะโกนเสียงดังด้วยความดีใจ
และขอบคุณที่ทำให้เขาเป็นอิสระ
ปวารณาตัวว่าจะรับใช้บุรุษผู้นั้นตลอดไป

แต่มีข้อแม้ว่า...............
ต้องมีงานให้ทำตลอด เพราะผมจะอยู่เฉยๆ ไม่ได้
ถ้าไม่มีงานทำ ว่างจากงาน ผมจะกินท่านเป็นอาหาร
บุรุษผู้นั้นก็พิจารณาดูแล้วว่า
น่าจะดีหากมีใครสักคนคอยรับใช้เรา
ยักษ์ย้ำอีกครั้งว่า ต้องมีงานให้ทำตลอดนะ

ผมว่างงานเมื่อไร...............
หมายถึงความตายของท่าน
บุรุษผู้นั้นคิดแล้วคิดอีกว่า
ไม่น่าจะมีปัญหา มั่นใจว่าสั่งงานให้ทำตลอดได้
ไม่ยากอะไร จึงตกลงกัน

.....ตั้งแต่วันนั้น
บุรุษกับยักษ์ตัวใหญ่ก็กลายเป็นคู่ชีวิตกัน
จวบจนทุกวันนี้..... ยักษ์ถามว่า ให้ทำอะไรก่อน.....
บุรุษผู้นั้นอยากได้บ้านหลังใหญ่ๆ สักหลังหนึ่ง
มานานหลายปี เลยสั่งว่า สร้างบ้านหลังใหญ่.....
ยักษ์รับคำสั่งแล้วก็เนรมิตบ้านใหญ่ขึ้นมา
ในเวลาพริบตาเดียว อ้าว สร้างบ้านใหญ่ๆ
คิดว่าใช้เวลาอย่างน้อย 2-3 ปี

ยักษ์ตัวใหญ่ถามว่า จะให้ทำอะไรต่อครับนาย
อื้อ..... ขอสระน้ำใหญ่หลังบ้าน
ยักษ์ตัวใหญ่เนรมิตสระน้ำในทันที
ให้มีถนนใหญ่เข้าบ้าน แล้วสองข้างทางมีป่าใหญ่ร่มเย็น
ยักษ์ตัวใหญ่ก็เนรมิตถนน สร้างป่า ขึ้นทันที

ตั้งแต่วันนั้น บุรุษผู้นั้นคอยคิดสั่งงาน
ตลอดทั้งวันทั้งคืน ยืน เดิน นั่ง นอน
อยู่ในห้องน้ำ และแม้ว่ากำลังนอน

ต้องสั่งงานตลอดว่า...............
อยากได้... อยากมี... อยากเป็น... อย่างนี้... อย่างนั้น...

จนในที่สุด เสมือนว่าเป็นทาสของยักษ์แล้ว เป็นทุกข์จริงๆ
วันหนึ่งฉุกคิดได้สั่งว่า ตั้ง เสาต้นหนึ่ง สูงๆ หน่อยๆ
แล้วให้ยักษ์ตัวใหญ่ค่อยๆ ปีนขึ้นจนถึงยอด
ยักษ์ตัวใหญ่ตะโกนถามว่า ให้ทำอะไรต่อ...............

สั่งไปว่า ค่อยๆ ลง ไม่ต้องรีบร้อนอะไร ค่อยๆ
ขึ้น..... ค่อยๆ ลงอยู่อย่างนั้น
ตั้งแต่วันนั้น บุรุษผู้นั้นก็มีเวลาพักผ่อนสมอง
สงบ สบาย สบายใจ มีความสุข

ยักษ์ตัวใหญ่ คือ ความคิด
เสาสูงๆ หมายถึง ลมหายใจ
ลมหายใจเข้ายาว ลมหายใจเข้ายาว.....
ให้มีสติสัมปชัญญะ ความรู้สึกตัวทั่วพร้อม
ลมหายใจออกยาว ลมหายใจเข้ายาว
ให้ติดต่อกัน ต่อเนื่องกัน
เมื่อจิตใจสงบปราศจากนิวรณ์แล้ว
เราสามารถรู้แจ้ง เห็นจริง ตามที่เป็นจริงได้

สาธุ

........................................................

คัดลอกบางตอนมาจาก ::
หนังสือ...ความสุขสูงสุด (ฉบับปีมะเส็ง)
โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=578

ตอบเมื่อ: 26 ก.ค.2006, 8:24 pm

^ แบบที่ 3 ^

นิทานเรื่อง “ยักษ์ปีนต้นไม้”

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายตัดฟืนอาศัยอยู่ในป่า ทำมาหากินด้วยความซื่อสัตย์สุจริต และแน่นอน “เราจะมอบของล้ำค่า เพื่อเป็นรางวัลตอบแทนที่เจ้าเป็นคนดี มันคือยักษ์วิเศษ”

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 26 ก.ค.2006, 8:28 pm

เทวดากล่าวและบรรยายสรรพคุณต่อ

“เจ้ายักษ์ตนนี้มีความสามารถสูงมันเกิดมาเพื่อทำงาน มันสามารถทำงานให้เจ้าได้ทุกอย่าง และทำได้อย่างมีประสิทธิภาพ และที่สำคัญมันทำงานได้เร็วมากเลย”

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 26 ก.ค.2006, 8:44 pm

“แต่.....” เทวดาเว้นวรรคเล็กน้อยแล้วกล่าวต่อ

“เจ้าต้องระวังหากไม่สามารถหางานให้มันทำได้ละก็.....”

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 26 ก.ค.2006, 8:45 pm

“มันจะกลับมาเล่นงานเจ้าเอง มันจะเล่นงานเจ้าถึงตายเชียวนะ”

ชายตัดฟืนตัดสินใจรับยักษ์วิเศษไว้ เขาพามันกลับบ้าน

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 26 ก.ค.2006, 8:46 pm

ทันทีที่เข้าบ้าน ยักษ์ตนนั้นก็เริ่มกล่าวว่า “นายๆ มีอะไรให้ข้าฯ ทำบ้าง”

ชายตัดฟืนได้มอบหมายงานให้ยักษ์ไปทำความสะอาดบ้านที่รกรุงรัง ตัวเองก็กระหยิ่มใจที่ได้พัก ขณะที่เขากำลังจะเอนตัวลงงีบ ก็ได้ยินเสียงชัดเจนดังข้างหูว่า “นายๆ ข้าฯ ทำความสะอาดบ้านเสร็จแล้ว มีอะไรให้ข้าฯ ทำอีก”

ชายตัดฟืนกวาดสายตามองไปรอบๆ บ้านอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง บ้านสะอาดหมดจดอย่างไม่มีที่ติ เหงื่อเม็ดโป้งผุดขึ้นเต็มหน้าผาก เขาแก้ปัญหาเฉพาะหน้าสั่งให้ยักษ์ไปตัดฟืนที่เขาทำค้างไว้เป็นงานชิ้นใหญ่ที่ทำให้เขาพอมีเวลา จากนั้นชายตัดฟืนได้ไปปรึกษาท่านผู้รู้ประจำหมู่บ้าน หลังจากฟังคำแนะนำชายตัดฟืนได้กลับถึงบ้าน เจ้ายักษ์เสร็จงานผ่าฟืนพอดี

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 26 ก.ค.2006, 8:51 pm

“นายๆ ข้าฯ ผ่าฟืนเสร็จแล้วมีอะไรให้ข้าฯ ทำอีก”

น้ำเสียงของเจ้ายักษ์ส่อเลศนัยว่า มันจะได้กินชายตัดฟืนเป็นอาหารแน่ๆ ชายตัดฟืนเริ่มทำตามแผนทันที เขาสั่งให้ยักษ์พาตนไปยังต้นไม้สูงกลางป่า ณ ต้นไม้นั้นเขาสั่งให้เจ้ายักษ์ให้ลิดกิ่ง ลิดใบออกจนหมด ต้นไม้สูงต้นนี้จึงดูเหมือนเสาโล้นๆ ต้นหนึ่ง

“นับจากนี้ไป” ชายตัดฟืนกล่าว

“เมื่อใดที่เจ้ายืนอยู่ที่โคนต้น งานของเจ้าคือให้ปีนขึ้นไปจนสุดปลายยอดไม้” เขาเว้นเล็กน้อยก่อนที่จะกล่าวต่อ “และเมื่อใดที่เจ้าอยู่ปลายยอดไม้ งานของเจ้าคือให้ปีนลงมายังโคนต้นไม้”

คำสั่งสองคำนี้ทำให้เจ้ายักษ์ทำงานเป็นวงจรอันไม่รู้จบ ผลก็คือเมื่อใดที่ชายตัดฟืนมีงานให้ทำ เขาก็เรียกเจ้ายักษ์มาใช้ ครั้นเมื่องานเสร็จสิ้นลงเขาก็ใช้ให้เจ้ายักษ์ไปปีนต้นไม้

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 26 ก.ค.2006, 8:56 pm

ยักษ์วิเศษตนนี้ก็คือความคิดของมนุษย์นั่นเอง ใช่หรือไม่ที่ความคิดของมนุษย์เป็นสิ่งที่มีความสามารถสูง เป็นสิ่งที่เร็วยิ่ง มนุษย์มีเทคโนโลยีอันทันสมัย เดินทางไปถึงดวงจันทร์ได้ ก็เพราะความคิดนี่เอง แต่.....บ่อยครั้งที่เราพบว่าเพราะความคิดนี่แหละ กลับมาเล่นงานมนุษย์เสียเอง บางคน คิดมากจนบั่นทอนสุขภาพ บ้างถึงกับจบชีวิตตนเองลงด้วยซ้ำ ก็เพราะเจ้าความคิดนี่เอง ต้นไม้ในนิทานก็คือลมหายใจในตัวเรานั่นเอง ซึ่งจะเดินทางขึ้นลง จากปอดขึ้นสู่จมูก จากจมูกลงสู่ปอดเท่านั้น

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

ผู้มีปัญญาย่อมรู้จักที่จะใช้ความคิดของตนเองให้เกิดประโยชน์ ครั้นเมื่อว่างจากการคิด ก็ควรหมั่นฝึกนำจิตของตนมารู้อยู่กับลมหายใจเข้าและลมหายใจออก ผู้ที่ทำได้เช่นนี้ ก็จะยังชีวิตที่เป็นประโยชน์และเป็นสุข

ดอกไม้

คัดลอกจาก...คุณข้าน้อย
http://www.dhammathai.org/