บันทึกแด่ลูกรัก “เป็นคนกตัญญู”

ตอบเมื่อ: 20 ม.ค. 2005, 7:33 pm

บันทึกแด่ลูกรัก “เป็นคนกตัญญู”

ลูกจงจำไว้ว่า

กิริยา ส่อสัญชาติ มารยาทส่อสกุล
ถ้าลูกมีกิริยาที่ไม่งาม ไม่เรียบร้อย ไปที่ไหน ?
ก็จักไม่มีใครรักใคร่ เคารพ เป็นการแสดงถึง
สัญชาติที่ไม่ดีของเรา

ส่วนมารยาทนั่น จักแสดงถึงสกุลของเรา
เป็นสกุลดี หรือไม่ดี ใครเขาเห็นมารยาทที่ไม่ดี
ไม่งามของเราเขาจักดูหมิ่น ดูแคลนมาถึง พ่อ แม่

ทรัพย์สินเงินทองที่เรามีอยู่
ถ้าลูกรู้จักจับจ่ายใช้สอย ไม่สุรุ่ยสุร่าย
รู้จักเก็บ รู้จักกิน ก็จักรักษาทรัพย์สมบัติ
ที่พ่อและแม่หาไว้ได้ ลูกก็จักไม่ต้องลำบาก

การตอบแทนบุญคุณเป็นสิ่งสำคัญ
สิ่งที่ผู้อื่นมอบให้เป็นประโยชน์แก่ลูก อย่าละเลย
หาทางตอบแทนบุญคุณนั้นอย่าให้เสียโอกาสโดยเด็ดขาด

เรามาช่วยกันพูดและไม่โกรธในขณะพูดจะดีที่สุด
ถ้าเราร่วมมือกันไม่พูดในขณะที่โกรธ โลกคงจะดีขึ้น

เวลาลูกโกรธใคร
อย่าคิดแก้แค้น
จงคิดให้อภัยเถิด

มีต่อ >>>>> หน้า ๒

ตอบเมื่อ: 20 ม.ค. 2005, 7:37 pm

ต้องตั้งใจศึกษาเล่าเรียนให้เต็มที่ เมื่อเราผ่านช่วงนี้แล้ว
เราก็จักทำงานอย่างมีประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์
ลูกต้องอดทน ทำสิ่งใดตั้งใจทำให้ดีที่สุด
โดยใช้สติปัญญาพิจารณา

ถ้าลูกอยากมาก ลูกก็ทุกข์มาก
ถ้าลูกอยากน้อย ลูกก็ทุกข์น้อย
ถ้าลูกไม่อยาก ลูกก็ไม่ต้องทุกข์

ลูกจงจำไว้ว่า

จงมีชีวิตอยู่ด้วยความพอดี แล้วชีวิตนี้ลูกจะไม่ทุกข์เลย

หน้าที่ของคนเป็นสิ่งที่ต้องศึกษาและปฏิบัติ
ต่อกันและกัน ในขณะนี้ลูกมีหน้าที่หลายอย่าง
ที่ต้องปฏิบัติต่อผู้อื่น

“ความอดทนส่งผลให้สำเร็จ”

ลูกจงจำไว้...การรอคอยเป็นสิ่งทรมานใจ
ถ้าเป็นไปได้ พยายามอย่าทำอะไรด้วยการรอคอย
แต่ถ้าเมื่อใดจำเป็นต้องรอ ต้องคอย
ก็ขอให้รอคอยด้วยใจที่ปรกติ

อย่าคิดมาก อย่าคิดฟุ้งซ่าน
คิดเสียว่า การรอคอย คือการที่ทำสิ่งใดไม่ได้แล้ว
ก่อนรอก่อนคอย ทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด

เมื่อทำดีที่สุดแล้ว...ก็จงมั่นใจได้ว่า “ต้องสำเร็จ”

มีต่อ >>>>> หน้า ๓

ตอบเมื่อ: 20 ม.ค. 2005, 7:40 pm

การโกรธผู้อื่นเป็นสิ่งไม่ดี
การพูดจาด้วยอารมณ์โกรธเป็นสิ่งไม่ดี
ลูกก็รู้ ทำให้ผู้อื่นเสียใจ

ลูกรัก บุญคุณที่ผู้อื่นมอบให้ ลูกต้องทดแทน
ความคับแค้นใจ เราต้องให้อภัย
อย่าโกรธแค้น เมื่อใครทำให้เราเป็นทุกข์
คิดเสียว่า...เป็นเช่นนั้นเอง

ลูกจงรับรู้ไว้ว่า
ทุกคนเกิดมาต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุด
ทำหน้าที่ของกันและกัน ให้โลกพบกับความสงบสุข

ลูกจงยิ้มกับผู้อื่น
เหมือนกับลูกปรารถนาให้ผู้อื่นยิ้มกับเรา
ถ้าเรายิ้มกับกระจก กระจกก็จักยิ้มกับเรา

การดำเนินชีวิตของลูกในประจำวัน
จงจำไว้ “อยู่แบบง่ายๆ ย่อมสบาย”

>>>>> จบ >>>>>

คัดลอกมาจาก
หนังสือ นิทานธรรม ฉบับพิเศษ
จัดพิมพ์โดย ธรรมสภา