ลิงเจ้าปัญญา (ธรรมสภา)

ตอบเมื่อ: 07 ม.ค. 2005, 9:05 pm

ลิงเจ้าปัญญา

นิทานธรรม ฉบับพิเศษ
จัดพิมพ์โดย ธรรมสภา

ในป่าใหญ่แห่งหนึ่งมีสระน้ำใหญ่อยู่ สระน้ำนี้มีน้ำใสเย็น ชวนให้ผู้พบเห็นลงอาบและดื่มกิน รากษสน้ำตนหนึ่งได้รับมอบหมายจากท้าวเวสสุวรรณให้ดูแลสระน้ำนี้ และมีสิทธิ์จับผู้ที่ลงไปอาบและดื่มน้ำกินได้ ครั้งนั้น พระพุทธเจ้าของเราเกิดเป็นพญาลิงตัวใหญ่เท่าลูกละมั่ง พระเทวทัตเกิดเป็นรากษสน้ำ มีท้องเขียว หน้าขาว มือเท้าแดง ดูน่าเกลียดน่ากลัว

พญาลิงมีลิง ๘๐,๐๐๐ เป็นบริวาร ทุกวันจะพาบริวารออกไปหากินในป่า และก่อนออกนั้นพญาลิงจะบอกบริวารเสมอว่า “เจ้าทั้งหลาย ในป่านี้มีทั้งต้นไม้ที่เป็นพิษ และมีทั้งสระน้ำที่อมนุษย์เฝ้ารักษาหวงแหน หากพวกเจ้าไปพบผลไม้ที่ยังไม่เคยกิน หรือพบน้ำที่ยังไม่เคยดื่มเข้า ก่อนจะดื่มก่อนจะกินขอให้ถามข้าก่อนก็แล้วกันนะ”

แม้พญาลิงจะไม่อธิบายถึงเหตุผล แต่ลิงบริวารก็รู้ดีว่าพญาลิงผู้นำของพวกตนมีความเป็นห่วง เพราะเคยมีหลายครั้งที่พวกลิงล้มตายไปเนื่องจากไปกินผลไม้ที่เป็นพิษเข้า บางทีก็หายลงไปในสระน้ำไม่กลับขึ้นมาอีก

วันหนึ่ง พญาลิงพาบริวารออกไปหากินไกลจากที่ที่เคยหากิน พวกลิงบริวารรู้สึกตื่นเต้นที่ได้มาเที่ยวป่าใหม่ซึ่งมีไม้ดอกไม้ผลงามสะพรั่ง พญาลิงปล่อยให้บริวารกระโดดโลดเต้นเก็บผลไม้กินกันอย่างอิ่มหมีพีมันเกือบตลอดทั้งวัน จนรู้สึกหิวน้ำพวกลิงบริวารจึงพากันเที่ยวหาน้ำกินจนได้มาพบสระน้ำใหญ่สระหนึ่ง น้ำในสระนั้นเย็นชวนให้ลงไปอาบและดื่มกิน พวกลิงบริวารเหล่านั้นต่างดีใจจึงร้องบอกกันและกัน

“พวกเราเว้ย.....พวกเรา.....มาทางนี้ พบสระน้ำแล้ว”

“โอ.....น้ำใสเย็นเสียด้วย ลงไปกินเลยพวกเรา” ลิงกลุ่มหนึ่งชักชวนเพื่อนด้วยความดีใจ

“ช้าก่อน.....พวกเรา ช้าก่อน” ลิงตัวหนึ่งขัดขึ้น

“อ้าว.....จำไม่ได้หรือว่าเจ้านายสั่งไว้อย่างไร” ลิงแก่ย้อนถาม

“เออจริง....เจ้านายสั่งว่า หากพบผลไม้หรือน้ำที่ยังไม่เคยกินไม่เคยดื่ม ให้ถามก่อน” ลิงหนุ่มตัวหนึ่งนึกขึ้นได้ “พวกเรารอถามเจ้านายก่อนดีกว่า”

พวกลิงทั้งหมดเห็นด้วยจึงยังไม่มีตัวใดลงดื่มน้ำ ทุกตัวนั่งคอยพญาลิงด้วยความหิวกระหายจนกระทั่งพญาลิงมาถึง

“พวกเจ้าดื่มน้ำกินแล้วหรือ” พญาลิงถาม

“ยังเจ้านาย.....ยัง” พวกลิงร้องบอกเสียงขรม

“ทำไมล่ะ”

“สระน้ำนี้พวกเรายังไม่เคยลงกิน เลยต้องรอไว้ถามท่านก่อน”

“ดีมาก” พญาลิงพูดปนหัวเราะ จากนั้นก็ได้เดินตรวจดูรอยเท้าของคนและสัตว์รอบๆ สระ ก็เห็นแต่เฉพาะรอยเท้าลงไม่เห็นรอยเท้าขึ้น ก็รู้ได้ทันทีว่าสระน้ำนี้มีรากษสน้ำรักษาอยู่และคอยจับคนและสัตว์ทั้งหมดที่ลงไปในสระกินเป็นอาหาร ฉะนั้น สัตว์และคนที่ลงไปจะไม่มีโอกาสได้กลับขึ้นมาอีกเป็นอันขาด

“ดีแล้วที่พวกเจ้าไม่ลงไปในสระนี้” พญาลิงร้องบอกบริวาร

“ทำไมหรือเจ้านาย” พวกลิงบริวารร้องถาม

“สระน้ำมีรากษสน้ำรักษาอยู่ ใครที่ลงไปจะถูกมันจับกินหมด”

“เจ้านายรู้ได้อย่างไร”

(มีต่อ)

ตอบเมื่อ: 07 ม.ค. 2005, 9:14 pm

“ข้าเดินดูรอบสระเมื่อตะกี้นี้ เห็นมีแต่รอยเท้าลง ไม่เห็นรอยเท้าขึ้นเลย แสดงว่าใครก็ตามที่ลงไปแล้วไม่มีโอกาสกลับขึ้นมาเลย เพราะถูกรากษสจับกินหมด พวกเจ้าก็เกือบไปแล้ว”

พวกลิงบริวารได้ฟังดังนั้นแล้วขนลุกเกรียวด้วยความกลัว ต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่ก และเริ่มเข้าจับกลุ่มกัน ลิงบางตัวที่ขี้กลัวก็ถึงกับเบียดลิงตัวอื่นๆ เสียชิด

ฝ่ายรากษสน้ำ ครั้งแรกที่เห็นเหยื่ออันโอชะมากันเป็นฝูงก็ดีใจ จึงคอยดักซุ่มอยู่ในสระน้ำ แต่เมื่อไม่เห็นเหยื่อลงไปสักทีจึงโผล่ขึ้นมาจากน้ำ พวกลิงบริวารเห็นแล้วต่างตกใจอกสั่นขวัญหนี เพราะรากษสน้ำมีรูปร่างน่าเกลียดน่ากลัว ท้องเขียว หน้าขาว มือเท้าแดง ยิ่งเห็นรากษสน้ำลุยน้ำขึ้นมาหาก็ยิ่งกลัวมากขึ้นถึงขั้นนั่งเบียดกันเป็นกระจุก

“พวกท่านมัวนั่งกันอยู่ทำไม” รากษสน้ำถามแล้วเชิญชวน

“น้ำในสระใสเย็น เชิญท่านลงไปดื่มกินเถิด”

เสียงรากษสน้ำพูดดังก้อง พวกลิงเล็กๆ หลับตาปี๋พญาลิงมองดูบริวารแล้วหันมาทางรากษสน้ำ

“ท่านเป็นรากษสน้ำสิงอยู่ที่นี่ใช่ไหม” พญาลิงถาม

“ใช่.....” รากษสน้ำตอบ

“คนที่ลงไปในสระน้ำนี้ ท่านมีสิทธิ์จับกินใช่ไหม”

“ใช่.....เรามีสิทธิ์จับกินได้หมด พวกท่านทั้งหมดที่อยู่นี่หากลงไปในสระ เราก็มีสิทธิ์จับกิน”

“ท่านมีสิทธิ์” พญาลิงพยักหน้า “แต่พวกเราจักไม่ยอมให้ท่านจับกินหรอก”

“พวกท่านต้องการดื่มน้ำมิใช่หรือ” รากษสถามกลับ

“ใช่.....พวกเราต้องการดื่มน้ำ แต่จักดื่มโดยวิธีที่จะไม่ถูกท่านจับกิน” พญาลิงตอบ

รากษสน้ำรู้สึกงุนงงในคำพูดของพญาลิง เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นยังไม่เคยเห็นใครดื่มน้ำในสระโดยไม่ถูกจับตัวกิน

“ท่านจักดื่มโดยวิธีไหน” เขาถาม

“พวกเราจักใช้หลอดดูดดื่ม” พญาลิงตอบ

ขณะที่รากษสน้ำยังงุนงงอยู่นั้น พญาลิงก็สั่งให้ลิงบริวารทุกตัวนำต้นอ้อมาตัวละต้น ให้เด็ดปลายจนเหลือเป็นลำยาว พญาลิงเองก็ทำเช่นนั้น จากนั้นจึงหยิบลำไม้อ้อของตัวเองมาตั้งจิตอธิษฐาน “ด้วยอำนาจบุญบารมีที่ข้าพเจ้าสั่งสมอบรมมา ขอให้ข้างในไม้อ้อลำนี้จงเป็นโพรงตลอดไป”

ครั้นตั้งจิตอธิษฐานแล้ว พญาลิงก็เป่าลงไปในลำไม้อ้อ ผลปรากฏว่าทันใดนั้นเองลำไม้อ้อทั้งลำ ก็ทะลุถึงกันหมด สามารถใช้เป็นหลอดดูดน้ำในสระดื่มได้

เมื่อตั้งจิตอธิษฐาน เป่าไม้อ้อของตนเองทะลุเป็นโพรงถึงกันแล้ว พญาลิงก็ตั้งจิตอธิษฐานเป่าไม้อ้อของบริวารทั้ง ๘๐,๐๐๐ ตัวให้ทะลุเป็นโพรงพร้อมกัน รวมทั้งต้นอ้อที่ขึ้นอยู่บริเวณนั้นด้วย จากนั้น พญาลิงก็สั่งให้พวกลิงบริวารกระจายกันล้อมสระแล้วหย่อนลำไม้อ้อลงไปในสระ พญาลิงดูดน้ำแล้วพวกลิงบริวารก็ดูดตาม ทั้งพญาลิงและพวกลิงบริวารต่างพากันนั่งดูดน้ำจากสระด้วยลำไม้อ้ออยู่ริมสระจนอิ่มน้ำ โดยที่รากษสน้ำไม่สามารถจะจับกินได้ เนื่องจากไม่ได้ลงไปในสระอันเป็นเขตครอบครองของรากษสน้ำนั้น

นิทานธรรมเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ผู้นำที่ฉลาดล้ำลึก เมื่อมีภัยเกิดขึ้น ย่อมไม่หวาดกลัวหรือตื่นเต้น พยายามใช้ความรอบคอบแก้ปัญหา ส่วนบริวารที่ดีเคารพในคำสั่งของผู้นำก็จะช่วยให้แก้ปัญหาได้ง่ายและเร็วยิ่งขึ้น เหมือนพญาลิงกับบริวารฉะนั้น

................... เอวัง ...................

ผู้เยี่ยมชม

หากว่าต้องการหนังสือนิทานธรรมะ นิทานชาดก หนังสือเด็ก
ของธรรมสภา แต่หาซื้อไม่ได้ หรือไม่สะดวก
ขอเชิญเข้าไปแวะชมที่

www.wisdomutopia.com

ตอบเมื่อ: 28 ต.ค.2007, 7:22 pm

ขอบคุณครับ

ตอบเมื่อ: 01 ธ.ค.2007, 2:36 pm

ขอบคุณมากครับ

ต้องมีสติรอบคอบ

ตอบเมื่อ: 07 ม.ค. 2008, 11:16 pm

อ่านแล้วดีมาก ขอบคุณที่มีเรื่องดีๆ

ตอบเมื่อ: 08 ก.พ.2008, 1:00 pm

เป็นเรื่องที่ดีจริงๆ ให้ข้อคิดอะไรได้หลายอย่าง

ตอบเมื่อ: 05 มิ.ย.2008, 2:27 pm

ได้ข้อคิดครับ

ตอบเมื่อ: 21 มิ.ย.2008, 7:00 am

ดีๆ เราชอบมากเลย ถ้ายิ่งเป็นพระพุทธเจ้าเราชอบนะ สู้ สู้

เอ่อ.....รากษสน้ำ

อ่านยังไงค่ะ ช่วยบอกที ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 21 มิ.ย.2008, 12:28 pm

รากษส อ่านว่า ราก-สด จ้า

คำว่า รากษส สันสกฤตเขียนว่า ทกรากษส แปลว่า ยักษ์ผู้รักษาน้ำ

ยักษ์ตระกูลรากษส คือพวกที่สิงอยู่ในน้ำ เรียกแบบไทยว่า ผีเสื้อน้ำ
ถ้าสิงอยู่ในมหาสมุทรก็เรียก ผีเสื้อสมุทร

ตอบเมื่อ: 10 ก.ค.2008, 3:50 am

ขอบคุณค่ะ

ตอบเมื่อ: 24 ก.ค.2008, 11:19 am

ขอบคุณคับ มีคติสอนใจ ทำให้รู้ว่าสติสามารถเอาตัวรอดได้

ตอบเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 8:58 am

ครับ
ดี

ตอบเมื่อ: 11 ก.ย. 2008, 7:37 pm