ความอยากของพาลและบัณฑิต (หลวงพ่อทูล ขิปฺปปญฺโญ)

ตอบเมื่อ: 23 มิ.ย.2008, 7:58 am

บัณฑิตกับคนพาล ก็มีความอยากอยู่ในตัว
แต่ใช้ความอยากที่แตกต่างกัน
การทำกรรมก็ทำไปคนละอย่างกัน

คำว่ากรรม ก็คือการกระทำทางกายและวาจา
มโนกรรมเป็นใหญ่เป็นประธานในความอยากทั้งปวง
การกระทำทางกายทางวาจาจะออกมาจากความอยากของใจนี้ทั้งหมด
การทำผิดทำถูก พูดผิดพูดถูก จะเป็นผลสะท้อนเข้าหาใจ

ฉะนั้น การแก้ไขปัญหาของความอยากต้องแก้กันที่ใจ นั่นคือ ความเห็น

ความเห็นนี้เองจึงเป็นเข็มทิศให้ใจได้เป็นไป ถ้าใจมีความเห็นชอบ ก็จะเป็นความอยากไปในทางที่ถูก ถ้าใจมีความเห็นผิด ก็จะเกิดความอยากไปในทางที่ผิด จึงเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้มีการกระทำกรรมชั่วต่อไปยาวนานและเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้เกิดการพูดผิดทำผิดเกิดขึ้น

ฉะนั้น ความเห็นที่ประกอบด้วยความอยาก จึงเป็นจุดเริ่มต้นในการปฏิบัติธรรม แต่ความอยากก็ยังเป็นดาบสองคม

ความอยากของคนพาล จะเป็นผลนำไปสู่ทุคติโดยถ่ายเดียว
ความอยากของนักปราชญ์บัณฑิต
จะเป็นผลนำไปสู่สุคติและส่งผลให้ถึงนิพพานได้

: เหตุให้เกิดทุกข์ (หน้า๑๑-๑๒)
: หลวงพ่อทูล ขิปฺปปญฺโญ วัดป่าบ้านค้อ อ.บ้านเผือ อุดรธานี

สาธุ

ตอบเมื่อ: 24 มิ.ย.2008, 5:30 pm

สาธุค่ะ คุณ I am

ต้องเริ่มที่ "สัมมาทิฏฐิ" เป็นบาทฐานสำคัญ ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 25 มิ.ย.2008, 5:19 pm

ขอบคุณธรรมะครับผม
เจ๋ง

ตอบเมื่อ: 25 มิ.ย.2008, 11:53 pm

สาธุจ้า...คุณ I am

การแก้ไขปัญหาของความอยากต้องแก้กันที่ใจ นั่นคือ ความเห็น

ความเห็นนี้เองจึงเป็นเข็มทิศให้ใจได้เป็นไป
ถ้าใจมีความเห็นชอบ ก็จะเป็นความอยากไปในทางที่ถูก
ถ้าใจมีความเห็นผิด ก็จะเกิดความอยากไปในทางที่ผิด จึงเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้มีการกระทำกรรมชั่วต่อไปยาวนาน
และเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้เกิดการพูดผิดทำผิดเกิดขึ้น

ธรรมะสวัสดีค่ะ

ยิ้ม