อ่านใจตนเอง [ฉบับย่อ] (ท่าน ก.เขาสวนหลวง)

ตอบเมื่อ: 09 พ.ค.2005, 2:04 pm

อ่านใจตนเอง [ฉบับย่อ]
โดย ท่าน ก.เขาสวนหลวง

ชัยชนะของผู้ไม่มีตัวตน

จงหมั่นฝึกให้เป็นผู้มีการเสียสละปล่อยวาง รู้จักฝึกให้มีชัยชนะเหนือทุกข์ เหนือกิเลสอยู่รื่อยๆ ด้วยการไม่ยึดมั่นถือมั่นในตัวในตน เพราะถ้าไม่หมั่นกดหัวกู ตัวกูลงไปบ้างก็จะเดือดร้อนกันจริงๆ เพราะไม่ว่าใคร ก็มีตัวกูด้วยกันทั้งนี้น แต่ต้องรู้จักข่มขี่ทรมาน ละพยศร้ายของตัวกู

การทำดีทำถูก ให้มันดีมันถูกไปตามธรรมชาติ ไม่ยึดว่าตัวเราดี ตัวเราถูก การยึดถือตัวเราดีนี้ ก่อให้เกิดความยึดมั่นถือมั่นขึ้นมามากมาย ถ้าตัวดี ตัวเด่นยังตระหง่านอยู่ มันหาเรื่องเก่ง ถ้าไม่ข่มขี่ตัวนี้ลงไปก็ยังเดินไม่ถูกทาง

ที่หลงยึดมั่นถือมั่นเป็นความโง่ ถ้ามีความรู้ถูกต้องขึ้นมา จะเห็นโลกโดยความเป็นของว่าง

เรื่องดีๆ ชั่วๆ ตัวเรา ตัวเขา ล้วนเป็นของหลอกๆ ถึงเราจะไปหมายอะไรข้างหน้า หรือหมายยึดมั่นในเรื่องอดีตที่ผ่านมาแล้ว และมาจับปรุงในขณะปัจจุบัน ก็เป็นเรื่องลมๆ แล้งๆ เหมือนกัน ไม่มีอะไรเป็นตัวจริงเลย ทำไป พูดไป คิดไป ดับเรื่อยไป ไม่มีอะไรเหลือ ถ้าไปยึดมั่นถือมั่นก็ทุกข์ไปเปล่าๆ

การยกหูชูหาง การต้องการอะไรเพื่อตน ก็เรื่องของกิเลสทั้งนั้น วุ่นวายไปตามอำนาจของความยึดมั่นถือมั่น การทำด้วยความมีตัวตนเข้ามาเกี่ยวข้องมันทั้งเหนื่อย ทั้งหนัก ทั้งร้อน ทั้งวุ่น

ถ้าทำด้วยจิตที่ว่างจากตัวตน จะได้ความเบา ได้ความสบาย ได้ความเย็น ได้ความสุขหลายอย่าง เป็นการใช้หนึ้ธรรมชาติไปในตัว และไม่ต้องการอะไรตอบแทน

ถ้ารู้สึกตัวขึ้นมาได้ จิตใจจะเป็นอิสระ ว่างจากสิ่งรบกวนได้เรื่อยๆ แม้จะมีเครื่องกระทบ ก็ไม่เอาใจใส่ คงเฉยและปล่อยวางออกไปได้ ในที่สุดก็จะเป็นผู้ชนะ

.................................................

ตอบเมื่อ: 03 ส.ค. 2006, 9:17 pm

ภัยของคนทุศีล

การปฏิบัติขั้นต้น ต้องรู้จักบังคับตนเองในทางกายและวาจา ซึ่งเป็นขั้นศีล เพื่อให้มีความสงบสำรวมเป็นปกติไว้ก่อน จิตใจจะได้ไม่เป็นไปตามอำนาจกิเลสหยาบๆ

ความรุนแรงซึ่งจะแสดงออกมาทางกายวาจา ระงับด้วยขันติไว้ก่อน พออดทนไปได้สักหน่อย ให้สติปัญญามีกำลังพอที่จะรู้จักบาปบุญคุณโทษขึ้นมา ก็จะเห็นคุณว่าขันตินี้ดีจริง แต่หากเราไม่อดทนไว้ก่อน หุนหันไปทำไปพูดสิ่งที่ทุศีล เป็นทุกข์โทษแก่คนอื่น ก็เป็นภัยเป็นเวรเพิ่มให้แก่ตัวเอง

คนทุศีลจึงเป็นผู้มีทุกข์อยู่ภายในตลอดเวลา แม้จะอบรมข้อปฏิบัติที่สูงขึ้นไปก็ทำไม่ได้ จะต้องพร่ำสอนตัวเองให้รู้สึกสลดใจ ทิ้งสันดานเดิมไปให้ได้ ต้องอดทนต่อสู้เดินตามทางของพระพุทธเจ้าอย่างเดียว

.................................................

ตอบเมื่อ: 03 ส.ค. 2006, 9:18 pm

คนจนอริยทรัพย์

คนโลภมากและขี้ตะหนี่ ถึงจะมีเงินมาก พระพุทธเจ้าก็เรียกว่าเป็นคนจน คือ จนอริยทรัพย์

อันทรัพย์ภายนอก แม้จะมีมาก แต่มื่อตายแล้วก็เป็นของคนอื่นไป เป็นของกลางไป เอาไปด้วยไม่ได้

ส่วนทรัพย์ภายใน หากไม่เพียรละสละทรัพย์ภายนอกกันเสียบ้าง สุดท้ายก็ต้องกลายเป็นคนจน คือ จนคุณงามความดี และจนธรรมะ

.................................................

ตอบเมื่อ: 03 ส.ค. 2006, 9:18 pm

คุณค่าอันสูงสุดนั้น อยู่ข้างใน

เรื่องข้างนอกเป็นเรื่องหลอก เรื่องข้างในเป็นเรื่องจริง ดูเข้าไปให้มันรู้จริงๆ ให้ได้ ถ้ามองข้างในทะลุไปได้ จะรู้ได้เองว่าบรรดาสิ่งในโลก ไม่มีค่าสักนิดเดียว เพราะว่าค่าที่สูงสุดมันอยู่ข้างในอยู่ที่จิตมีความรู้แจ่มแจ้ง มีความสะอาด มีความสว่าง มีความสงบ

ถึงแม้จะเป็นการเห็นเพียงชั่วครั้งชั่วคราว ก็ยังนับว่าดี ไม่เสียที จะได้เป็นทางดำเนินต่อไป จนกว่าจะดับทุกข์ ดับกิเลสได้สิ้นเชื้อ

.................................................

ตอบเมื่อ: 03 ส.ค. 2006, 9:18 pm

โทษภัยของเรื่องเก่าที่นำมาเล่าใหม่

บางทีเรื่องขัดใจที่ล่วงไปแล้วเป็นเวลาตั้งนาน ไปจำเอามาคิดมาพูดให้มันลุกกระพือขึ้นอีก จิตใจก็เร่าร้อนเศร้าหมองไปอีก ทำให้ซ้ำซากไม่รู้จักจบสิ้น แล้วก็ไม่รู้ตัวว่ากำลังมีความหลง มีความยึดถืออยู่ กลับไปตะกละตะกลาม อยากได้เหยื่อ ลาภสักการะ เสียงสรรเสริญเยินยอ เข้ามาเชือดเฉือนตนเองให้เป็นแผลอยู่ตลอดเวลา จึงต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ไม่รู้จักจบสิ้น

.................................................

คัดลอกมาจาก ::
ผู้จัดการออนไลน์
http://www.manager.co.th/dhamma/

ตอบเมื่อ: 04 ส.ค. 2006, 4:08 pm

ลด ละ เลิก ทำให้ได้ เอาชนะ กิเลส สา......ธุ

ตอบเมื่อ: 20 ม.ค. 2007, 7:10 pm

สาธุ นะ............

ตอบเมื่อ: 28 ม.ค. 2007, 2:07 pm

สาธุค่ะ

ตอบเมื่อ: 25 ก.พ.2008, 9:35 pm

สาธุค่า