การพัฒนาชีวิตด้วยคุณธรรม ๔ ประการ

ตอบเมื่อ: 06 พ.ย.2007, 8:21 pm

การพัฒนาชีวิตด้วยคุณธรรม ๔ ประการ

กระแสพระราชดำรัสคุณธรรม ๔ ประการของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ในพิธีบวงสรวงสมเด็จพระบูรพมหากษัตริยาธิราช
เมื่อวันที่ ๕ เมษายน ๒๕๒๕ มีความสอดคล้องกับหลักธรรมทางพุทธศาสนา
คือ หลักฆราวาสธรรม ๔ ประการ

ซึ่งเป็นเครื่องขัดเกลาความต้องการส่วนจำเป็นของผู้คนให้น้อยลง
อันจะเป็นรากฐานที่สำคัญของระบบเศรษฐกิจพอเพียง
ที่เน้นให้ประชาชนรู้จักพออยู่พอกิน มีความสงบ
ซึ่งส่งผลให้การดำเนินชีวิตเกิดความสงบสุขร่มเย็น
ดังกระแสพระราชดำรัสความตอนหนึ่งว่า

“....คุณธรรมที่ทุกคนควรจะศึกษาและน้อมนำมาปฏิบัติ มีอยู่ ๔ ประการ

ประการแรก คือ การรักษาความสัจ

ความจริงใจต่อตนเองที่จะประพฤติปฏิบัติแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ และเป็นธรรม

ประการที่สอง คือ การรู้จักข่มใจตนเอง

ฝึกใจตนเอง ให้ประพฤติปฏิบัติอยู่ในความสัจความดีนั้น

ประการที่สาม คือ การอดทน อดกลั้น

อดออมที่จะไม่ประพฤติล่วงความชั่ว ความสัจสุจริต ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลประการใด

ประการที่สี่ คือการรู้จักละวางความชั่ว ความทุจริต

และรู้จักสละประโยชน์ส่วนน้อยของตน เพื่อประโยชน์ส่วนใหญ่ของบ้านเมือง

คุณธรรมทั้งสี่ประการนี้
ถ้าแต่ละคนพยายามปลูกฝัง และบำรุงให้เจริญงอกงามโดยทั่วกันแล้ว
จะช่วยให้ประเทศชาติบังเกิดความสุข ความร่มเย็น
และมีโอกาสที่จะปรับปรุงพัฒนาให้มั่นคงก้าวหน้าต่อไปได้ดังประสงค์...”

ข้อดีของการปฏิบัติตนตามคุณธรรม ๔ ประการ

๑.คุณของการมีความจริงใจต่อตนเอง (สัจจะ)

คือ เป็นคนหนักแน่นอดทน มีความเจริญก้าวหน้าในธุรกิจการงานกิจการได้ผลดี
มีคนเชื่อถือยำเกรง ทำความมั่นคงให้แก่ครอบครัว ทำให้ไม่ท้อถอย

๒.คุณแห่งการรู้จักข่มใจตนเอง (ทมะ)

คือทำให้มีความสามารถในการทำงาน ไม่เป็นที่รังเกียจของคนอื่น
มิตรภาพมั่นคง ยั้งตัวไว้ได้เมื่อจะกระทำผิด

๓.คุณค่าแห่งการมีความอดทน อดกลั้น (ขันติ)

คือ ทำงานได้ผลดี บำเพ็ญตนเป็นหลักแห่งบริวาร
ไม่มีการทะเลาะวิวาทบาดหมางกัน ไม่กระทำผิด เพราะเห็นแก่ความอยาก

๔.คุณของการละวางความชั่ว (จาคะ)

คือ ทำความปลอดภัยให้แก่ตนเอง
ทำความมั่นคงให้แก่สังคมและประเทศชาติ เป็นที่นับถือของบุคคลอื่น
ทำความสงบสุขให้แก่ครอบครัว สังคม และมีจิตใจเป็นสุข

(มีต่อ)

ตอบเมื่อ: 06 พ.ย.2007, 8:28 pm

ชีวิตกับเศรษฐกิจพอเพียง

“ขอให้ทุกคนมีความปรารถนาที่จะให้บ้านเมืองพออยู่พอกิน
มีความสงบ และทำงานตั้งจิตอธิษฐาน ปณิธาน จุดมุ่งหมายในแง่นี้ ในทางนี้
ที่จะให้เมืองไทยพออยู่พอกิน ไม่ใช่รุ่งเรืองอย่างยอด
ช่วยกันรักษาให้ส่วนรวมอยู่ดี กินดี พอสมควร
ขอย้ำ พอควร พออยู่ พอกิน มีความสงบ”

(พระราชดำรัส พระราชทานแก่คณะผู้แทนสมาคมองค์การเกี่ยวกับศาสนา
ครู นักเรียน โรงเรียนต่างๆ นักศึกษามหาวิทยาลัย
ในโอกาสเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทถวายพระพรชัยมงคล
เนื่องในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา ณ ศาลาดุสิดาลัย วันที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๑๗)

กระแสพระราชดำรัสในเรื่อง “เศรษฐกิจพอเพียง”
เป็นวิธีการหนึ่งที่สมควรอย่างยิ่งที่ปวงชนชาวไทย
จะนำวิธีการดังกล่าวมาเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต
ยามที่เศรษฐกิจของบ้านเมืองอยู่ในขั้นวิกฤติ เศรษฐกิจถดถอย
และสมควรอย่างยิ่งยวดที่คนไทยทุกคนจะต้องสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ
และน้อมนำกระแสพระราชดำรัสไปปฏิบัติ
โดยยึดหลักการพึ่งตนเอง หรือความพอเพียง ความพอดี ๕ ประการ * คือ

ความพอดีด้านจิตใจ

ต้องเข้มแข็ง สามารถพึ่งตนเองได้มีจิตสำนึกที่ดี
เอื้ออาทร ประนีประนอม นึกถึงประโยชน์ส่วนรวม

ความพอดีด้านสังคม

ต้องมีความช่วยเหลือเกื้อกูลกัน สร้างความเข้มแข็งให้แก่ชุมชน รู้จักผนึกกำลัง
และที่สำคัญมีกระบวนการเรียนรู้ที่เกิดจากรากฐานของความมั่นคงและแข็งแรง

ความพอดีในด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

รู้จักใช้และจัดการอย่างฉลาด และรอบคอบเพื่อให้เกิดความยั่งยืนสูงสุด
และที่สำคัญใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ในประเทศ
เพื่อพัฒนาประเทศให้ทันคงอย่างเป็นขั้นเป็นตอน

ความพอดีด้านเทคโนโลยี

รู้จักใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสมให้สอดคล้องกับความต้องการ
และควรพัฒนาเทคโนโลยีจากภูมิปัญญาของชาวบ้านเอง
และสอดคล้องและเป็นประโยชน์ต่อสภาพแวดล้อมของเราเอง

ความพอดีด้านเศรษฐกิจ
เพิ่มรายได้ ลดรายจ่ายดำรงชีวิตอย่างพอควร พออยู่พอกิน
สมควรแก่อัตภาพแก่ฐานะของตน

หากกล่าวถึงเศรษฐกิจพอเพียงในเชิงของศาสนา
โดยนัยแล้วมีรากฐานมาจากคุณธรรม ๔ ประการ หรือ ฆราวาสธรรม ๔

หมายถึง ความสามารถในการดำเนินชีวิตอย่างไม่เดือดร้อน
มีความเป็นอยู่อย่างประมาณตนตามฐานะ ยึดทางสายกลางในการดำเนินชีวิต
พึ่งตนเอง ไม่หลงใหลฟุ้งเฟ้อไปตามกระแสวัตถุนิยม บริโภคนิยม

ซึ่งการปฏิบัติตนตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง
ชาวไทยทุกอาชีพทุกหมู่เหล่า
สามารถนำไปปฏิบัติโดยยึดหลัก ขยัน พากเพียร อดทน
ประหยัดเก็บออม ซื่อสัตย์สุจริต มีน้ำใจไมตรีหวังดีมีเมตตา
และยึดทางสายกลางตามหลักธรรมคำสอนทางศาสนา

ขยัน พากเพียรอดทน

คือการทำงานหรือประกอบอาชีพด้วยความขยันขันแข็ง
มุ่งการทำงานให้สำเร็จไม่ว่าเหนื่อยยากหรือลำบากสักเพียงใด
ถ้าคนไทยมีความขยันก็จะสามารถดำรงชีวิตโดยไม่ลำบาก
เพราะไม่มีคนจนในหมู่คนขยัน

ประหยัดเก็บออม

มีการประมาณตน ลดความฟุ่มเฟือย
รู้จักเก็บเงินที่หามาได้จากการประกอบอาชีพที่สุจริต
เพื่อเก็บไว้ใช้ในยามจำเป็นในการดำรงชีวิต
เช่น การประหยัดเก็บออมทั้งเงินทอง และของใช้สอย
ประหยัดทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมอย่างประหยัดให้เกิดประโยชน์สูงสุด

ซื่อสัตย์สุจริต

คือการทำงานหรือประกอบกิจการสัมมาอาชีพด้วยความซื่อสัตย์สุจริตไม่คดโกง

มีน้ำใจไมตรี หวังดีมีเมตตา

คือ เลิกการแก่งแย่งแข่งขันในการทำงานหรือการประกอบสัมมาอาชีพ
มีจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม

ยึดทางสายกลาง

คือ การประกอบกิจการใดที่สุดทางสายกลาง
คือไม่หย่อนเกินไป ไม่ตึงเกินไป รู้จักแยกแยะสิ่งใดดี สิ่งใดเลว
หรืออีกนัยหนึ่ง คือ วิถีแห่งความพอเพียง

สาธุ

* หมายเหตุจาก : วารสารมูลนิธิชัยพัฒนา. เศรษฐกิจพอเพียง. ๒๕๔๘.
http://www,chaipat.or.th/journal/aug99/whai/self.html

สาธุ

ที่มา : “การพัฒนาชีวิตด้วยคุณธรรม ๔ ประการ”
ใน ๘๐ พรรษาเทิดไท้องค์ราชัน,
จัดพิมพ์โดย กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม, หน้า ๑๒๖-๑๒๙.

ตอบเมื่อ: 07 พ.ย.2007, 7:36 am

สาธุ...
ขอธรรมจงยังความสุขให้ทุกคนนะครับ ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 09 พ.ย.2007, 11:44 am

อนุโมทนาสาธุค่ะ...คุณ กุหลาบสีชา

ธรรมะสวัสดีค่ะ

ยิ้ม