นำมาพิจารณาเพื่อจรรโลงธรรมในใจแห่งตน

ตอบเมื่อ: 09 พ.ค.2007, 7:18 pm

กายกับใจ

กาย ต้องการอาหารฝ่าย โลก
ใจ ต้องการอาหารฝ่าย ธรรม

ผู้ที่เห็นว่าใจเป็นใหญ่ หรือเป็นที่อาศัยของกาย ย่อมแสวงหาอาหารให้กายเพียงสักว่า ให้อยู่ได้
(ยาปรมัตถ์) เท่านั้น เวลานอกนั้น ใช้เพื่อแสวงหาอาหารให้ใจอย่างเดียว

ตอบเมื่อ: 10 พ.ค.2007, 11:19 pm

อนุโมทนาสาธุค่ะ

ตอบเมื่อ: 11 พ.ค.2007, 10:01 am

แล้วจะมีสักกี่คนละครับที่คิดได้แบบนั้น

ถึงแม้จะหลีกเลี่ยงอาหารกายอย่างไรก็ไม่พ้นกรรมเก่า ที่หมุนวนมาหาในรูปของสิ่งยั่วยวนใจทั่งหลาย แม้แต่ผปู้ปฏิบัติธรรมก็ยังมิอาจตัดขาดได้ แล้วคนธรรมดาในเมืองจะเอาพลังที่ไหนมาถอดแหวนแห่งมายาตัวตนออกไปได้ละครับ ว่าไหม นอกจากพวกเขาจะพบแรงเหวี่ยงของกรรมที่รุนแรงทำให้พวกเขาเหล่านั้นตกที่นั่งลำบาก พอที่จะมีสติเพื่อที่จะเริ่มป้องกันและปราบปรามความเลื่อมล้ำทางอำนาจของตัณหา ถึงแม้ว่ามันจะตกอยู่ภายใต้กฏแห่งความไม่แน่นอนในการควบคุมทุกสิ่งก็ตาม

May the Dhamma be with you. ขอธรรมจงสถิตอยู่กับท่านทั้งหลาย