ช่วยคนอื่น ต้องดูแลจิตใจตัวเองด้วย : พระไพศาล วิสาโล

ตอบเมื่อ: 25 ส.ค. 2006, 6:52 pm

ช่วยคนอื่น ต้องดูแลจิตใจตัวเองด้วย

การเป็นเป็นอาสาสมัครช่วยผู้ประสบภัย
ถือได้ว่ากำลังทำงานที่มีความสำคัญอย่างมาก
เพราะไม่เพียงช่วยบรรเทาความทุกข์ของผู้ที่เดือดร้อนเท่านั้น
แต่ยังเป็นการให้กำลังใจแก่ผู้คนเป็นอันมาก
ทั้งที่เป็นผู้ประสบภัยเอง และผู้ที่รับรู้เหตุการณ์
ทำให้ผู้คนมีความหวังและเชื่อมั่นว่าความทุกข์ยาก
จะต้องผ่านพ้นไปในที่สุด และพรุ่งนี้จะดีขึ้นกว่าวันนี้

ที่สำคัญอีกอย่างก็คืองานที่เรากำลังทำอยู่นี้
ช่วยให้ผู้คนตระหนักว่าเหตุการณ์ที่เลวร้ายนั้น
ไม่ได้มีแต่ด้านร้ายเพียงด้านเดียว
แต่ยังมีด้านดีนั่นคือความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่
ความเสียสละ ความมีน้ำใจ
ซึ่งหลั่งไหลอย่างท่วมท้นล้มหลามให้ผู้คนทั้งประเทศ
ได้เห็นดังเช่นเหตุการณ์ร้ายๆต่างๆที่ผ่านมา

ทุกคนมีความดีงามอยู่ในจิตใจทั้งนั้น
แต่บางครั้งก็ออกมาปรากฏให้เห็นได้ยาก
ต้องอาศัยเหตุการณ์ที่ร้ายแรงช่วยดึงเอาความดีงามนั้นออกมา
และบันดาลให้เกิดอิทธิฤทธิ์หรือปาฎิหาริย์
ในการสร้างสรรค์สิ่งดีงามจนเป็นที่ประจักษ์
เหตุการณ์ที่เลวร้ายนั้นได้กระตุ้นเร้าให้ความดีงาม
ของผู้คนเปล่งประกายออกมา
และช่วยให้ผู้คนมีกำลังใจอยากจะทำความดีเพิ่มขึ้น

เหตุการณ์ที่เลวร้ายนั้นไม่ได้นำมา
แต่ความวินาศและความเจ็บปวด
แต่มันยังมีอีกด้านที่งดงามและสร้างสรรค์
เพราะมันได้เอาความดีงามของผู้คนออกมาให้ได้ประจักษ์กัน
สิ่งที่เราทำยังมีอีกหลายขั้นตอนที่จะต้องฟันฝ่า

ที่จริงเราได้ฟันฝ่ามามากแล้ว
เพราะในช่วงชีวิตที่ผ่านมา
พวกเรานอกจากจะได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อนแล้ว
ยังได้ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อนในชีวิต
และไม่เคยคิดว่าจะทำได้เลยด้วยซ้ำ
แต่มาถึงตอนนี้เรายังมีภารกิจอีกมาก
ที่จะต้องฟันฝ่ากันต่อไป

ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องดูแลตัวเองด้วย
การดูแลทั้งทางร่างกายและจิตใจเป็นเรื่องสำคัญ
ที่ไม่ควรมองข้าม หากเราลืมดูแลตัวเองให้ดี
ก็จะมีผลกระทบกับงานของเรา
ทำให้เราท้อแท้ง่ายและมีเรี่ยวแรงทำงานได้น้อยลง

ให้ถือว่างานที่เรากำลังอยู่นี้ต้องอาศัยรากฐาน
ได้แก่ฐานกายและฐานใจ กายและใจเป็นรากฐานของงาน
ที่เรากำลังทำอยู่ เปรียบเหมือนต้นไม้
จะแทงยอดขึ้นสูงและแผ่กิ่งก้านได้กว้าง
ก็ต้องมีรากที่หยั่งลึกและแผ่กว้าง
รากยิ่งลึก ต้นไม้ก็ยิ่งสูง รากยิ่งแผ่กว้าง
กิ่งก้านก็ยิ่งให้ร่มเงาได้กว้างขึ้น

ด้วยเหตุนี้เราจึงต้องดูแลฐานกายและใจให้ดี
ดูแลให้ร่างกายมีสุขภาพดี
อย่าทำงานจนไม่ได้หลับได้นอนหรือพักผ่อนให้พอเพียง

เรื่องของจิตใจก็สำคัญเช่นกัน
ที่จริงการดูแลรักษาจิตใจเป็นเรื่องสำคัญ
และยากกว่าการดูแลร่างกาย
เราไม่ควรปล่อยให้เกิดความเครียดสะสม
ไม่เช่นนั้นจะล้มป่วย ท้อถอย ทำงานไม่ได้ผล
แถมยังจะทะเลาะหรือมีเรื่องขัดแย้งกับผู้คนรอบข้างด้วย

บทความโดย.........พระไพศาล วิสาโล

คัดลอกจาก...คุณป้าแก้ว
http://www.tamdee.net/note/view.php?No=1074

สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

โมทนาครับ คุณลูกโป่ง สาธุ...

ตอบเมื่อ: 26 ส.ค. 2006, 3:59 am

โมทนาธรรมครับ สาธุ