ความรักความเมตตา

ตอบเมื่อ: 23 เม.ย.2006, 11:09 pm

เมื่อไม่นานมานี้ ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้มีนิสิตกลุ่มหนึ่งทำการทดลองเกี่ยวกับเรื่องความรักความเมตตา ซึ่งต้องการจะทราบว่า ความรักมีอิทธิพลต่อสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ได้หรือไม่

โดยทำการทดลองแบบนักวิทยาศาสตร์ ซึ่งมีนักวิทยาศาสตร์ที่เป็นอาจารย์ ผู้หนึ่งในจุฬาฯ ควบคุมการทดลองดังกล่าว นิสิตกลุ่มนั้นได้ทดลอง โดยการปลูกต้นดาวกระจาย 2 แปลง ในแปลงหนึ่ง นิสิตได้แผ่เมตตาให้แก่ต้นไม้ ส่วนอีกแปลงหนึ่งปล่อยไว้ตามลำพัง เพื่อเป็นการเปรียบเทียบในการทดลอง ซึ่งต้นไม้ทั้ง 2 แปลงนั้นมีทุกสิ่งทุกอย่างเท่ากันหมด คือการให้น้ำ ให้ปุ๋ย อากาศ ทั้ง 2 แปลง

หลังจากนั้นไม่นาน นิสิตได้วัดความสูงของต้นไม้แต่ละต้น และสังเกตความแตกต่างระหว่างต้นไม้ ทั้ง 2 แปลง ปรากฏว่าต้นในแปลงที่ได้รับการแผ่เมตตานั้น สูงกว่าอีกแปลงหนึ่งอย่างเห็นได้ชัด และนอกจากนั้นแล้ว ต้นที่ได้รับความรักความเมตตามีดอกสวยงามทุกต้น ในขณะที่กลุ่มที่ได้รับการเปรียบเทียบไม่มีดอกเลยสักต้นเดียว

ดังนั้นนิสิตได้พิสูจน์ว่า ความรักความเมตตามีผลต่อสิ่งมีชีวิต ทำให้เจริญเติบโตงอกงามเร็วกว่า

และอีกครั้งหนึ่ง มีอาจารย์ท่านหนึ่ง ชื่ออาจารย์โยคะนันท์ กำลังเดินอยู่บนถนนสายหนึ่งในนครนิวยอร์ค ได้มีโจรผู้ร้าย 3 คน ชักปืนออกมาชี้ที่อาจารย์โยคะนันท์และบอกว่า เอาเงินมา อาจารย์โยคะนันท์จิตใจสงบ ยิ้ม ไม่วิตกกังวลอะไร

ควักกระเป๋าและยื่นเงินให้กับโจรผู้ร้ายทั้ง 3 และพร้อมกันนั้น ก็แผ่เมตตาให้แก่โจร ผู้ร้าย ในใจคิดว่าขอให้ท่านทั้ง 3 จงมีความสุข โจรผู้ร้ายทั้ง 3 หยุดชะงัก และพูดออกมาว่า
" พวกเราขอโทษด้วย แต่เราไม่สามารถที่จะเอาเงินของท่านได้ " แล้วหันหลังวิ่งหนีไป นี่คืออำนาจแห่งการเมตตา

ความรักความเมตตา เป็นพลังงานที่ยิ่งใหญ่ซึ่งเราสามารถส่งออกไป และผู้อื่นสามารถจะรับได้ ความรักเป็นอำนาจอันยิ่งใหญ่ เพราะสามารถให้ความสงบสุขแก่ผู้อื่นได้

ความรักความเมตตา เป็นสิ่งที่จะทำลายความโกรธ ความเกลียด และเปลี่ยนศัตรูให้เป็นเพื่อนของเราได้ เมื่อเรานำความรักความเมตตามาอยู่ในจิตใจของเรา ความเห็นแก่ตัว ความอิจฉาริษยา ความโกรธ ความโมโห ก็จะหายไปจากคน คนนั้น

โลกของเรากำลังเข้าขั้นวิกฤติการณ์ มนุษย์มีชีวิตอยู่โดยกลัวซึ่งกันและกัน คอยระแวงซึ่งกันและกัน และพยายามสร้างอาวุธที่ยิ่งใหญ่กว่าคนอื่น เพื่อจะป้องกันตัวเอง มนุษย์เราพยายามที่จะปราบความชั่วร้าย โดยการทำสงคราม แต่ความชั่วร้ายนั้นก็ไม่หายไป แต่มนุษย์กลับพบสิ่งที่ชั่วร้ายมากขึ้น หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 มนุษย์ก็ยิ่งมีความสับสนวุ่นวายมากขึ้น มนุษย์ก็ยังไม่พบความสงบสุขที่เขาต้องการ ทั้งนี้ก็เนื่องจากว่ามนุษย์ได้ลืมอำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่สามารถจะช่วยเขาได้ นั่นก็คือความรักความเมตตา

ความชั่วร้ายจะปราบด้วยสงครามมิได้ สงครามจะทำให้ความชั่วร้ายทวีมากขึ้น และกระจัดกระจายอยู่ทั่วไป ความรักความเมตตาเท่านั้นที่จะช่วยตัดความกลัว ความเกลียด และความชั่วร้ายในโลกนี้ได้

โดยอาศัยความรักความเมตตา มนุษย์ก็จะสามารถเปลี่ยนโลกของเราเป็นสวรรค์ เป็นโลกซึ่งมีแต่ความสงบสุข…

++++++++++++++++++++++++
คัดจาก...หนังสือ "แนวทางสู่ความสุข - บทเรียนแห่งชีวิต" โดย ดร. อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา

จั่นเจา [ พฤหัสบดี ที่ 20 เม.ย. 2549 เวลา 00:12 น. ]

ตอบเมื่อ: 28 เม.ย.2006, 10:18 am

อนุโมทนาบุญค่ะ... คุณจักรพนธ์
ขอบคุณสำหรับความรักความเมตตาที่มอบให้แก่กันและกัน

ธรรมะสวัสดีค่ะ

ตอบเมื่อ: 28 เม.ย.2006, 8:30 pm

สาธุ ครับ