ลูกแพะกับหมาป่า...พันเอก (พิเศษ) นวม สงวนทรัพย์

ตอบเมื่อ: 03 เม.ย.2006, 9:16 am

ลูกแพะกับหมาป่า
โดย พันเอก (พิเศษ) นวม สงวนทรัพย์

บรรพกาลนานมาแล้ว

ฝูงแพะหากินอยู่ในท้องทุ่งใกล้ป่าใหญ่ ลูกแพะเดินหากินอย่างเพลิดเพลิน ออกห่างจากฝูงแพะหลงเดินถลำเข้าไปในชายป่าลึกไม่มากนัก หมาป่าเดินออกมาจากป่าลึก มุ่งหน้าไปยังท้องทุ่ง พบลูกแพะเที่ยวเดินหากินเดียวดาย จึงวิ่งไล่แพะเพื่อกินเป็นอาหาร ลูกแพะเห็นว่าวิ่งหนี ย่อมไม่ทันแน่นอน จึงหยุดวิ่ง ร้องตะโกนถามหมาป่าว่า

“ จริงหรือไม่ ? ข่าวเล่าลือแพร่สะพัดไปท้องทุ่งกว้างว่า ท่านเป่าปี่ได้ไพเพราะจับใจเหลือเกิน ข้าพเจ้าเดินเข้าป่ามา ก็เพื่อขอความกรุณาจากท่าน โปรดเป่าปี่ให้ข้าพเจ้าฟังด้วยเถิด”

“ได้ซิ เจ้าแพะน้อย” หมาป่าว่า

“ก่อนจะตายเจ้าจะได้ฟังเพลงปี่อันไพเราะจับใจของเรา”

หมาป่านั่งสองขา หลังพิงโคนต้นไม้ใหญ่ นั่งยองๆ เป่าปีให้ลูกแพะฟัง ลูกแพะก็เต้นรำสองขาให้เข้ากับจังหวะเสียงปี่ ส่วนสุนัขล่าเนื้อกำลังเดินหากินอยู่ในที่ไม่ไกลนัก ครั้นได้ยินเสียงปี่ รีบวิ่งออกมาดู พบหมาป่านั่งยอง ๆ โคนต้นไม้เป่าปี่อยู่ สุนัขล่าเนื้อวิ่งไล่กวดหมาป่า

“เจ้าแพะน้อย” หมาป่าร้องตะโกนบอก พร้อมกับวิ่งหนีสุนัขล่าเนื้อสุดฝีเท้า

“ข้าพเจ้าเป็นเพียงหมาป่า มีหน้าที่เพียงเห่าหอน และจับสัตว์กินเป็นอาหารเท่านั้น แต่นี่กลับเผยอหน้ามานั่งเป่าปี่ให้เจ้าฟังอีก สมควรอย่างยิ่งแล้วที่ต้องวิ่งหนีเขา”

นิทานคติ

“การกระทำสิ่งที่ไม่ใช่ภารกิจของตน ย่อมเป็นต้นเหตุให้เสียผลประโยชน์ของตนได้”

................. จบ .................

ผู้เยี่ยมชม

สนุกจังเลย ซึ้ง

ตอบเมื่อ: 24 มิ.ย.2008, 3:33 pm

ขอบคุณครับ มึน