ราชสีห์กับสุนัขจิ้งจอก (ธรรมสภา)

ตอบเมื่อ: 03 เม.ย.2006, 8:28 am

ราชสีห์กับสุนัขจิ้งจอก
นิทานธรรม ฉบับพิเศษ
จัดพิมพ์โดยธรรมสภา

ณ บริเวณป่าหิมพานต์ ในถ้ำทองแห่งหนึ่งมีราชสีห์พี่น้อง ๘ ตัวอยู่ด้วยกัน เป็นราชสีห์ตัวผู้ ๗ ตัวและเป็นราชสีห์ตัวเมีย ๑ ตัว ครั้งนั้น พระพุทธเจ้าของเราเกิดเป็นราชสีห์ตัวพี่ คอยดูแลราชสีห์ตัวน้องทั้ง ๗ ตัว

ราชสีห์พี่น้องอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข โดยที่ราชสีห์ตัวพี่จะออกไปหากินและปล่อยราชสีห์น้องสาวเฝ้าถ้ำทองอยู่ตามลำพัง ไม่ไกลถ้ำทองนั้นนัก มีภูเขาเงินอยู่ลูกหนึ่ง และที่ภูเขาลูกนั้นมีถ้ำแก้วผลึกอยู่ ๑ ถ้ำ ภายในถ้ำมีสุนัขจิ้งจอกเพศผู้ตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในถ้ำนั้น

วันหนึ่ง ขณะที่ราชสีห์พี่ชายทั้ง ๗ ตัว ออกไปหาเหยื่อและปล่อยราชสีห์น้องสาวให้ เฝ้าถ้ำตามลำพังนั้น สุนัขจิ้งจอกหนุ่มก็ออกมาเดินเล่นไปเรื่อยๆ จนเหยียบย่างไปถึงถ้ำทองอันเป็นที่อยู่อาศัยของราชสีห์ และบังเอิญได้พบกับราชสีห์สาวซึ่งออกมายืนหน้าถ้ำทองของตน

“ ทำไมถึงสวยจังล่ะน้องสาว ” สุนัขจิ้งจอกหนุ่มอุทานพลางจ้องมองไปที่ราชสีห์สาวตาไม่กระพริบ “แหม..... ถ้าเราได้นางมาเป็นคู่ชีวิตเราคงมีความสุขมาก”

ฝ่ายราชสีห์สาวก็จ้องมองมาที่สุนัขจิ้งจอกหนุ่มเช่นเดียวกัน แต่มองด้วยความสงสัย

“เขามาทำไมของเขานะ” ราชสีห์สาวถามตัวเองด้วยความไม่พอใจ

สุนัขจิ้งจอกหนุ่มทำทีเป็นเดินเข้าไปใกล้และแสดงท่าทีกะลิ้มกะเหลี่ยพร้อมทั้งพูดจาเกี้ยวพาราสีเพื่อต้องการให้ราชสีห์สาวสนใจตัวเอง พลางกล่าวด้วยถ้อยคำอันไพเราะว่า

“น้องสาว เราแม้จะมีกำเนิดแตกต่างกัน แต่ก็มีสี่เท้าด้วยกัน เพราะฉะนั้นถ้าจะรักกันก็ไม่แปลกอะไร พี่พร้อมจะเป็นผัวเธอ เธอพร้อมจะเป็นเมียพี่หรือไม่”

ราชสีห์สาวได้ยินได้ฟังดังนั้นรู้สึกไม่พอใจมากที่สุนัขจิ้งจอกหนุ่มพูดเช่นนั้น แต่ก็ไม่ได้โต้ตอบอะไรเพียงแต่คิดดูถูกเหยียดหยามอยู่ในใจว่า

“ในบรรดาสัตว์สี่เท้าทั้งหลาย สุนัขจิ้งจอกถือเป็นสัตว์ชั้นต่ำ ขณะที่ราชสีห์อย่างเราถือว่าเป็นสัตว์ชั้นสูง ไม่สมควรเลยที่สัตว์ชั้นต่ำอย่างสุนัขจิ้งจอกจะมาเกี้ยวพาราสีสัตว์ชั้นสูงอย่างเรา”

สุนัขจิ้งจอกหนุ่มย่ามใจ เห็นว่าราชสีห์สาวยังคงยืนสงบนิ่งอยู่ จึง พูดจาแทะโลมต่อไป

“ว่ายังไงน้องสาว ยืนนิ่งเลย อย่าทำหน้าดุอย่างนั้นซี่เดี๋ยวไม่สวยนะ มีอะไรอยากจะพูด ก็พูดออกมาบ้างซี่ พี่กำลังรอฟังอยู่นะ”

(มีต่อ ๑)

ตอบเมื่อ: 03 เม.ย.2006, 8:31 am

ถึงตอนนี้ ราชสีห์สาวเริ่มมีความโกรธขึ้นมาบ้างแล้วเพราะนึกไม่ถึงว่าสัตว์ชั้นต่ำอย่างสุนัขจิ้งจอกจะกล้าบังอาจลวนลามด้วยคำพูดแบบไม่เกรง นางสู้ข่มความโกรธไว้ พลางคิดรำพึงอยู่ในใจว่า

“เอาเถอะ เอาไว้ให้พี่ชายเรากลับมาก่อน เราค่อยบอก” ราชสีห์สาวคิดพลางหันหลังกลับเข้าไปในถ้ำทอง

ฝ่ายสุนัขจิ้งจอกเห็นนางไม่ตอบและเดินกลับเข้าถ้ำทองไปก็รู้ได้ทันทีว่าราชสีห์สาวโกรธตนจึงรู้สึกเสียใจมาก เดินคอตกกลับเข้าไปนอนซมอยู่ในถ้ำแก้วผลึกอันเป็นที่อยู่ของตนด้วยความปวดร้าวรานใจ

ส่วนราชสีห์พี่ชายทั้ง ๗ ตัวนั้น ออกไปหากินในป่ารอบๆบริเวณนั้น พี่น้องทั้งหมดช่วยกันหาอาหาร ตัวหนึ่งล้มควายป่าได้ ๑ ตัว หลังจากกินเนื้อควายที่หามาได้จนอิ่มหนำแล้วก็คิดถึงน้องสาวซึ่งให้เฝ้าถ้ำทองอยู่ตามลำพัง

“ป่านนี้น้องสาวเราคงหิวแล้ว มีใครเอาอะไรไปให้กินบ้างแล้วหรือยังก็ไม่รู้”

ราชสีห์พี่ชายคิดดังนั้นแล้ว จึงเดินทางกลับถ้ำทองพร้อมกับคาบเนื้อควายมาฝากน้องสาวด้วย

“กินซะน้อง” ราชสีห์พี่ชายยื่นเนื้อควายให้น้องสาว

“ไม่.....น้องไม่กิน” น้องสาวสะบัดหน้าหนีด้วยความโกรธที่ยังค้างอยู่

“ทำไมล่ะ” พี่ชายถามด้วยความสงสัย

“น้องไม่สบายใจ” ราชสีห์สาวพูดพลางทำสีหน้าบอกถึงความไม่พอใจ

“เป็นอะไรไปหรือ” ราชสีห์พี่ชายไต่ถามด้วยความอยากรู้ทันที

“ก็ไอ้สุนัขจิ้งจอกหนุ่มบ้านะซี มันมาพูดจาลวนลามน้องถึงหน้าถ้ำที่เราอยู่ ขณะที่พี่ๆออกไปหากินข้างนอก” น้องสาวเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ราชสีห์พี่ชายฟัง

ทันทีที่ได้ฟังน้องสาวเล่าเรื่องราวจบลง ราชสีห์พี่ชายแสดงอาการโกรธจนตั่วสั่น ถึงกับตะโกนก้องลั่นถ้ำทองด้วยความเคียดแค้นว่า

“ไหน มันอยู่ไหน”

“อยู่ในถ้ำแก้วผลึกที่ภูเขาเงินนั้นไงพี่” ราชสีห์สาวบอกพี่ชาย

(มีต่อ ๒)

ตอบเมื่อ: 03 เม.ย.2006, 8:36 am

“อย่างนี้เราต้องสั่งสอนให้มันรู้สึกตัวบ้าง” ว่าแล้วราชสีห์น้องชาย ๖ ตัววิ่งตรงไปที่ถ้ำแก้วผลึกโดยไม่ทันยั้งคิดวิ่งชนถ้ำแก้วผลึกตกลงมาตายกันหมด

ฝ่ายราชสีห์พี่ชายหลังจากฟังเรื่องราวที่น้องสาวเล่าให้ฟังจบแล้ว ก็คิดพลางเดินลงมาที่เชิงเขาและได้เห็นราชสีห์น้องชาย ๖ ตัวนอนตายทับกันที่เชิงเขาก็คิดขึ้นมาได้ว่า

“น้องชายเราโง่ไม่ไตร่ตรองให้รอบคอบจึงวิ่งชนถ้ำแก้วผลึกตายกันหมด”

ราชสีห์แหงนมองขึ้นไปที่ถ้ำแก้วผลึก มองดูทางขึ้นทางลงของสุนัขจิ้งจอกจนแน่ใจว่าใช่แน่แล้ว จึงหันหน้าไปทางถ้ำแก้วผลึกนั้นแล้วบันลือสีหนาท (ร้องเสียงดังอย่างราชสีห์) ปรากฏว่าทั่วทั้งบริเวณนั้นกึกก้องกัมปนาทเหมือนแผ่นดินจะถล่มภูเขาจะทะลาย

สุนัขจิ้งจอกกำลังนอนซมอยู่ในถ้ำแก้วผลึกต้องมาสะดุ้งตกใจเพราะเสียงร้องคำรามของราชสีห์ เสียงนั้นทำให้สุนัขจิ้งจอกหนุ่มหวาดหวั่นอย่างบอกไม่ถูก ความเสียใจประกอบกับความหวาดกลัวจึงทำให้สุนัขจิ้งจอกทุรนทุรายและขาดใจตายในที่สุด

หลังจากแผดเสียงดังกึกก้องไปทั่วเพื่อสั่งสอนสุนัขจิ้งจอกโดยไม่รู้ว่าสุนัขจิ้งจอกตายแล้ว ราชสีห์พี่ชายก็เดินทางกลับไปถ้ำทอง

“ต่อนี้ไปไม่ต้องกลัวแล้วน้อง” ราชสีห์บอกน้องสาว

“ทำไมล่ะ” น้องสาวถาม

“พี่คำรามขู่มันแล้ว”

จากนั้น ราชสีห์พี่ชายก็ได้เล่าเรื่องราวของราชสีห์น้องชาย ๖ ตัว นอนตายที่เชิงเขาให้น้องสาวทราบพร้อมกล่าวปลอบโยน

“ อย่าเสียใจเลยน้อง น้องยังมีพี่อีกตัวที่จะอยู่กับน้อง พี่จะดูแลเหมือนอย่างที่พี่ๆ เคยดูแลมา”

ว่าแล้วราชสีห์พี่ชายก็ยกเท้าหน้าขึ้นแตะที่หน้าของน้องสาวเป็นเชิงปลอบโยนและให้ความมั่นใจ ราชสีห์ ๒ พี่น้องอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขจนตลอดชีวิต

นิทานธรรมเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การทำอะไรด้วยความร้อนรน มักจะเกิดความผิดพลาดขึ้นมาได้ง่าย บางทีนอกจากจะเสียทรัพย์แล้วยังเสียเวลาและเสียชีวิตอีกด้วย เหมือนราชสีห์ ๖ ตัวไม่ไตร่ตรองให้รอบคอบร้อนรนรีบจะไปฆ่าสุนัขจิ้งจอก กลับต้องมาตายเองฉะนั้น เปรียบเสมือนคนจะทำการงานใด แล้วไม่พิจารณาให้รอบคอบ มีแต่รีบร้อนทำให้สำเร็จการงานนั้นย่อมทำให้เขาเดือดร้อน เหมือนคนที่หยิบของร้อนใส่ปากโดยไม่ได้พิจารณา

............................. เอวัง .............................

ดอกไม้

ผู้เยี่ยมชม

นิทานที่เคยอ่านมาในเว็บนี้สนุกมากๆ ปรบมือให้

ผู้เยี่ยมชม

ได้ข้อคิดดีค่ะ ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.ค.2008, 12:00 pm

ขอบคุณครับ แลบลิ้น