นายพรานกับไก่ฟ้า...พันเอก (พิเศษ) นวม สงวนทรัพย์

ตอบเมื่อ: 03 เม.ย.2006, 8:59 am

นายพรานกับไก่ฟ้า
โดย พันเอก (พิเศษ) นวม สงวนทรัพย์

บรรพกาลนานมาแล้ว

ณ หมู่บ้านชาวนาหมู่บ้านหนึ่ง ไกลจากตัวเมืองมาก ในหมู่บ้านนี้ นายพราน ภรรยา และบุตรชายหญิง 3 คน ตั้งบ้านเรือนอยู่ท่ามกลางบ้านชาวนาทั้งหลาย นายพรานเป็นคนขยันทำงานเลี้ยงครอบครัว ออกจากบ้านแต่เช้าตรู่ เข้าป่าใหญ่ จับสัตว์นำไปขายยังตลาดในเมืองทุกวัน กลับจากตลาดจะซื้อสิ่งของมาฝากภรรยาและบุตรชายหญิง

ทุกคนในครอบครัวนายพราน ล้วนเป็นคนมีความเอื้ออารีต่อเพื่อนบ้าน ช่วยเหลือทุกครอบครัวที่มีกิจธุระเกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นงานหนักหรืองานเบา

รุ่งอรุณวันหนึ่ง นายพรานออกจากบ้าน นำข่ายไปขึงดักนกไว้ชายป่าใหญ่ ซุ่มแอบในพุ่มไม้ดูว่า นกจะมาติดข่ายของตนเมื่อใด ไก่ฟ้าตัวหนึ่ง บินร่อนถลาบนท้องฟ้า ตามองหาอาหารบนพื้นดิน

ครั้นเห็นเมล็ดข้าวที่นายพรานโปรยล่อไว้ ไก่ฟ้าถลาร่อนจากท้องฟ้า เดินจิกกินเมล็ดข้าว จนติดข่ายของนายพราน แม้พยายามจะดิ้นรนด้วยกำลังแรงสักเท่าใด ก็ไม่หลุดจากตาข่าย นายพรานวิ่งออกจากพุ่มไม้ที่ซ่อนกาย ปลดตาข่าย จับไก่ฟ้าอุ้มไว้แน่น

“ท่านนายพรานผู้เมตตาจิต” ไก่ฟ้าตัวสั่น ร้องวิงวอน

“โปรดปล่อยข้าพเจ้าไปเถิด เมื่อรอดชีวิตไปแล้ว ข้าพเจ้าจะล่อลวงเพื่อนไก่ฟ้ามาติดตาข่ายของท่านอีกเป็นจำนวนมาก”

“เจ้านกชั่วช้า” นายพรานกล่าว

“เจ้าคิดทรยศต่อพวกพ้อง เพียงเพื่อเอาชีวิตตนรอดประการเดียว เจ้าไม่ควรมีชีวิตรอดหนักแผ่นดินต่อไปอีก”

.....กล่าวจบ นายพรานกระชากมีดดาบ ฟันคอไก่ฟ้าขาดกระเด็น !.....

นิทานคติ

“บุคคลผู้คิดคด ทรยศต่อเพื่อนย่อมประสบความหายนะ ในกาลทุกเมื่อ”

ผู้เยี่ยมชม

ตอบเมื่อ: 23 มิ.ย.2008, 3:50 pm

สาธุ