สุนัขล่าเนื้อชรา...พันเอก (พิเศษ) นวม สงวนทรัพย์

ตอบเมื่อ: 17 พ.ย.2004, 4:40 pm

สุนัขล่าเนื้อชรา
โดย พันเอก (พิเศษ) นวม สงวนทรัพย์

บรรพกาลนานมาแล้ว

พรานป่าพร้อมด้วยภรรยา บุตรชาย 2 คน บุตรหญิง 2 คน ตั้งบ้านเรือนอยู่เชิงเขา ทุกวันในเวลารุ่งอรุณ พรานป่าจะพาสุนัขล่าเนื้อรูปร่างล่ำสันเข้าป่าไปล่าเนื้อ นำเนื้อมาขายที่ตลาด ได้เงินจากการขายเนื้อมาเลี้ยงภรรยาและบุตรชายหญิง 4 คนของเขา ครอบครัวพรานป่ามีความผาสุกตามสมควร

“เจ้าสุนัขล่าเนื้อ” พรานป่ามักพูดกับสุนัขล่าเนื้อ พร้อมกับใช้ฝ่ามือขวาลูบหัวสุนัขล่าเนื้อแสดงความรักใคร่

“เจ้ามีบุญคุณแก่ครอบครัวข้ามาก หากไม่มีเจ้าข้าคงลำบากมากทีเดียว”

กาลผ่านล่วงไป... ล่วงไป... สุนัขล่าเนื้อมีอายุมากขึ้น... มากขึ้น... ความรวดเร็วในการวิ่งไล่เนื้อเรี่ยวแรงที่กัดเนื้อ ได้ลดน้อยลงตามลำดับของอายุ

เวลาสายวันหนึ่ง สุนัขล่าเนื้อชรา วิ่งเข้าป่าพบหมูป่ารูปร่างอ้วนพีแข็งแรงมาก สุนัขล่าเนื้อชราวิ่งไล่ล่าสุดฝีเท้า กระโดดกัดคอหมูป่า หมูป่าสลัดคอ เขี้ยวสุนัขล่าเนื้อชราหักฝังจมอยู่ในคอหมูป่า หมูป่าหนีรอดชีวิตไปได้

พรานป่าวิ่งไล่ตามมากระชั้นชิดได้เห็นเหตุการณ์โดยตลอด โกรธเคืองมากที่หมูป่ารอดชีวิตไปได้ พรานป่าที่ใช้หอกทิ่มแทง และใช้ด้ามหอกทุบตีร่างสุนัขล่าเนื้อชรา

“ขอท่านจงมีใจเมตตาสงสารข้าพเจ้าบ้างเถิด” สุนัขล่าเนื้อชราวิงวอน

“ข้าพเจ้าชราแล้ว หมูป่ารอดไปได้มิใช่เพราะว่าข้าพเจ้าแกล้งปล่อยไป แต่ว่าหมูป่ามีพลังมากกว่าข้าพเจ้าต่างหาก”

นิทานคติ

“ก่อนลงโทษคน จงอย่ามองเพียงพฤติกรรมที่เห็นด้วยตา ต้องพิจารณาใคร่ครวญด้วยเหตุผลที่ถูกต้องเสียก่อน”

................. เอวัง .................

ผู้เยี่ยมชม

ตอบเมื่อ: 24 มิ.ย.2008, 3:22 pm

สาธุ