เด็กกับตั๊กแตน...พันเอก (พิเศษ) นวม สงวนทรัพย์

ตอบเมื่อ: 16 พ.ย.2004, 9:02 pm

เด็กกับตั๊กแตน
โดย พันเอก (พิเศษ) นวม สงวนทรัพย์

บรรพกาลนานมาแล้ว

รุ่งอรุณวันหนึ่ง เด็กลูกชายชาวนาหลายคน พากันวิ่งออกจากบ้านไปยังสนามหญ้า เที่ยวจับตั๊กแตน ซึ่งพากันออกมาหากินน้ำค้างบนยอดหญ้า เพื่อนำไปคั่วขายที่ตลาด เพราะมีบางคนชอบซื้อกิน เด็กแต่ละคนจับตั๊กแตนใส่ถุงผ้าไว้คนละหลายตัว

ครั้นเวลาสาย พระอาทิตย์ขึ้น แมงป่องตัวหนึ่งออกหากินอาหาร เด็กคนหนึ่งเข้าใจผิดว่าแมงป่องคือ ตั๊กแตน จึงเอื้อมมือจะไปจับใส่ถุงผ้า

“หยุดก่อน ! เจ้าเด็กน้อย” แมงป่องร้องบอกเด็ก พร้อมกับชูหางขึ้นขยายเหล็กไนออก เตรียมพร้อมจะต่อยนิ้วมือ “เรามิใช่ตั๊กแตนที่เจ้าต้องการ ถ้าเจ้าถูกตัวเรา เจ้านอกจากจะไม่ได้ตัวเราแล้ว ตั๊กแตนที่เจ้าจับมาได้ ก็จะพลอยสูญไปอีกด้วย เพราะพิษของเรานั้นร้ายแรงยิ่งนัก”

เด็กชายลูกชาวนาคนหนึ่งที่เข้าใจผิดว่าแมงป่องคือตั๊กแตน มองเห็นแมงป่องชูหางจะต่อย รีบชักมือกลับในทันท่วงที

“โอ คุณพระช่วย” เขาอุทาน ใบหน้าแสดงความตกใจกลัว

“สายแล้ว พวกเรากลับบ้านกันเถิด” เขาตะโกนบอกเพื่อนๆ

“ถ้าหากกลับสายไป พวกเราจะไปโรงเรียนไม่ทัน คุณครูอาจลงโทษ”

สิ้นเสียงตะโกน เขาออกวิ่งนำหน้ามุ่งเข้าหมู่บ้าน พวกเพื่อนๆ พากันวิ่งตามไปไม่รั้งรอ

นิทานคติ

“จะทำสิ่งใดจงอย่าได้ระรานคนอื่น เห็นแก่คนอื่นเขาบ้าง ถ้าระรานมากไป อาจเสียผลประโยชน์ของตนได้”

................... เอวัง ...................

สาธุ

ตอบเมื่อ: 06 ส.ค. 2006, 5:17 am

ตอบเมื่อ: 24 มิ.ย.2008, 3:13 pm

อนุโมทนาด้วยครับ