กินเหล้ามีสติ

ผู้เยี่ยมชม

เพื่อนผมคนหนึ่งเป็นคนกินเหล้า ผมก็บอกเขาว่าถ้ากินเหล้าจะขาดสติ แต่เขาบอกว่าขณะเขาเมา เขายังมีสติอยู่ เขาบอกว่าเขารู้เหตุการณ์ทุกอย่างขณะเมา เพียงแต่ควบคุมตัวเองไม่ได้เท่านั้น อยากถามว่าอันนั้นคือสติจริงหรือไม่ หลับ

ตอบเมื่อ: 30 ส.ค. 2006, 5:07 am

คนที่ควบคุมตนเองไม่ได้ นั้นล่ะ พระท่านว่า ขาดสติ

การที่กินเหล้าแล้วแต่ยังพอรู้ตัวอยู่บ้าง แต่ควบคุมตนเองไม่ได้แล้ว จะไปเรียกว่ามีสติได้อย่างไร

สติแบบที่เขาเล่านี้ ไม่ใช่การมีสติที่พระพุทธเจ้าสอนแล้ว แต่เรียกว่าขาดสติต่างหาก

ตอบเมื่อ: 30 ส.ค. 2006, 5:13 am

ข้ออ้างของคนดื่มเหล้ารึเปล่า ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 30 ส.ค. 2006, 10:21 am

กราบสวัสดี คุณพรเทพ

คนมีสติไม่ทานเหล้า เป็นข้ออ้างของคนกินเหล้าเมาแล้วมักกล่าวว่า "พ๊มมะมาว พ๊มรู๊" คนมีสติควรรู้ในอิริยาบทการเคลื่อนไหวร่างกายอย่างมีสติ ไม่ใช่ควบคุมตัวเองไม่ได้ อย่างนี้เรียกว่าไม่มีสติรู้ในอารมณ์ ความรู้สึก ณ ปัจจุบันขณะในอิริยาบท

เจริญในธรรม

มณี ปัทมะ ตารา ผีเสื้อ

ผู้เยี่ยมชม

การระลึกรู้อยู่ตลอดเวลา คือ การมีสติ ส่วนคนกินเหล้าที่บอกว่ามีสตินั้น คือความพยายามที่จะรักษาสติให้ดำรงอยู่กับตัว แต่ไม่สามารถจะทำให้สติดำรงอยู่ได้ เป็นเพียงแต่รู้ว่าเรายังไม่ได้หมดสติเท่านั้นเอง
ขออนุโมทนา

ตอบเมื่อ: 31 ส.ค. 2006, 12:31 am

ข้ออ้างของคนกินเหล้าเมาค่ะ ข้างบ้านเห็นประจำเลย พี่ไม่เมา พี่รู้ตัว ยกตัวอย่างให้ฟังนะคะ

ตอบเมื่อ: 31 ส.ค. 2006, 2:50 am

ใช้สติทำบาปได้ไหมครับ ?
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=129

ผู้เยี่ยมชม

ตอบคุณสาวิกาน้อยนะครับ ใช้สติทำบาปได้หรือไม่
ขอตอบว่า สติเป็นตัวเริ่มของกรรม พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า เจตนาหัง ภิกขเว กัมมัง วทามิ (เจตนาหํ ภิกขเว กมฺมํ วทามิ) เรากล่าวว่าเจตนาเป็นตัวกรรม

ในความเข้าใจของผมคือเราจะทำอะไรก็ตามเราต้องมีเจตนาในอันที่จะทำสิ่งนั้น แล้วเจตนาก็ต้องมาจากสติที่มั่นคง ควบคุมการกระทำนั้น เช่น ก่อนเรากินเหล้าเรามีสติ แต่เราใช้สติไปทำบาปกรรม ทำอกุศลคือสุราเมรยฯ ผิดศีลข้อ 5 เราก็ใช้สติทำบาปแล้วครับ
ขออนุโมทนาสาธุกับทุกท่านครับ

ผู้เยี่ยมชม

คำว่ามีสติ เราใช้ในความหมายที่ดีๆ เสมอ เช่น การมีสติที่จะตัดสินใจว่าสิ่งที่จะกระทำนั้นดีหรือชั่ว เป็นต้น

การขาดสติส่วนใหญ่เราจะหมายถึง การตกเป็นทาสของอกุศลมูล อันมี โลภ โกรธ หลง และอบายมุข

พระธรรมคำทรงสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าหรือของพระอริยสาวก สุปฏิบันโน ท่านสอนให้มีสติเสมอ ท่านว่าถ้าเรามีสติกิเลสไม่เกิด

รอยเท้าสัตว์ทั้งมวลรวมลงที่รอยเท้าช้าง ธรรมทั้งมวลรวมลงที่สติ

ตัวอย่างที่ยกมา ไม่ใช่เรื่องของการมีสติ เพราะโดยปกติเราจะมีสติแบบปุถุชนโดยทั่วๆ ไปอยู่แล้ว
แต่เป็นเรื่องของความปรารถนาที่จะดื่มเหล้าเพราะตกเป็นทาสของกิเลส ตัณหาของตนเอง แล้วไม่พยายามที่จะใชสติคิดยับยั้งตนเองให้เห็นโทษของการดื่มเหล้า เรียกว่าขาดสติยับยั้งชั่งใจตั้งแต่แรกแล้ว

การทำดีทำชั่วอยู่ที่เจตนา เจตนาประกอบด้วยสติคือความระลึกได้หรือไม่ คือถ้าไม่มีสติกำกับก็ตกเป็นทาสของกิเลสอกุศลมูลได้โดยง่าย เช่นเพื่อนชวนไปกินเหล้าถ้ามีสติคิดได้ว่า กินเหล้าไม่ดีเสียสุขภาพ เสียทรัพย์ เป็นโรค ก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาทตามมา ผิดศีล ๕ ด้วย

เขาก็จะหยุดได้คือปฏิเสธที่จะไปดื่มเหล้าตามที่เพื่อนชวน

เพราะเหตุนั้นพระธรรมคำสอนของพระศาสดา มักกล่าวถึงการมีสติไปในทางที่ดีเสมอ

เจริญธรรม

ผู้เยี่ยมชม

สติเป็นตัวควบคุมร่างกายและจิตใจ เพื่อนชวนเรากินเหล้าเรามีสติ เรารู้ว่ากินเหล้าแล้วเป็นอย่างไร แต่บางคนเช่น คนที่มีความทุกข์จะใช้เหล้าเป็นตัวช่วย ทั้งๆ ที่รู้อยู่ว่าเมื่อดื่มเข้าไปแล้วไม่ดีต่อสุขภาพ แต่ดีตรงที่ระงับจิตใจไม่ให้ไปคิดถึงเรื่องที่เป็นทุกข์นั้นได้ หรือเมาแล้วหลับไปไม่ต้องคิดถึงเรื่องราวนั้นอีก ตัวอย่างนี้ไม่ไช่ว่าเราไม่มีสติ เรามีสติเต็มเปี่ยมแต่เรามีมิจฉาทิฐิ หรือมีความเห็นผิดต่างหาก ดังนั้นสติคือการระลึกรู้ รู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่จะดีหรือไม่ดีก็ตาม เช่น โจรกำลังจะไปปล้น โจรรู้อยู่ตลอดเวลาว่าตัวของโจรกำลังทำอะไรอยู่มีสติระลึกรู้อยู่ตลอดเวลา รู้แม้กระทั่งว่าจะทำอย่างไร จะหนีทางไหน นี่คือสติ แต่เป็นสติที่นำมาใช้ทำบาป เอาง่ายๆ คนบ้ามีความละอายหรือไม่ ไม่มี เดินแก้ผ้ายังได้เป็นเพราะอะไร เพราะเค้าไม่มีสติควบคุมนั่นเอง
ขออนุโมทนาสาธุครับ

ผู้เยี่ยมชม

ความเห็นส่วนตัว คิดว่าพูดเรื่องสติได้ถูกกันหมดแต่ลึกลงไปกว่านั้น คิดว่าสติมีระดับแตกต่างกันไปเพราะเป็นเรื่องการเกิดดับของจิตในระดับอนุจิตที่ย่อยละเอียดลงไป ในคนทั่วไปในหนึ่งรอบวินาที อาจจะมีสติเกิดดับอยู่เพียงหนึ่งเปอร์เซนต์ แต่ของผู้ฝึกฝนวิปัสนาอาจมีถึงสิบหรือยี่สิบเปอร์เซนต์ ดังนั้นจึงเอาสติของคนดื่มเหล้ามาเทียบกับผู้ปฏิบัติธรรมไม่ได้ เพราะโอกาสที่เจตนาของการกระทำเกิดจากดวงจิตที่เป็นของสติมีมากกว่ากันเยอะ เราจึงเห็นพระหรือผู้บรรลุธรรม มีอากัปกริยา ท่าทีออกมาดูเป็นผู้ที่น่าเคารพกราบไหว้อยู่ตลอดเวลาซึ่งต่างจากผู้ที่มีสติเกิดดับในช่วงเวลาเดียวกันที่น้อยกว่ามาก ผู้ดื่มเหล้าอาจจะมีดวงจิตของสติเกิดขึ้นในเสี้ยวล้านล้านวินาทีทำให้รู้สึกตัวเองม่ายมาวก็จริง อายหน้าแดง

แต่ไอ้ตอนที่ตกลงปลงใจไปนั่งข้างข้างขวดเหล้า หรือยกแก้วให้น้ำเหล้าสัมผัสลิ้นก็เป็นเสี้ยวของดวงจิตที่ไม่มีสติทำงานไปเรียบร้อยแล้วครับ ดังนั้นเวลาพูดรวมรวมแบบคนธรรมดาทั่วไปจะบอกว่าไม่มีสติเลยก็ไม่ใช่จะว่ามีสติเหมือนคนทั่วไปโดยเฉพาะคนที่ปฏิบัติธรรมก็ไม่ใช่อีก เอาเป็นว่าระดับของความรู้ตัวบางช่วงมันต่างกันแล้วกันครับ คนธรรมดาบางคนไม่ได้ฝึกธรรมมะมีโอกาสมีสติบางช่วงน้อยกว่าคนดื่มเหล้าบางคนได้เหมือนกันก็เนื่องจากที่กล่าวนี้กระมัง ตัวเองก็เคยดื่มเหล้าสมัยเกินสิบปีมาแล้วหากเทียบกับสมัยปัจจุบันดื่มนม คิดว่าตอนดื่มนมมีสติมั่นคงมากกว่าเยอะเลยครับ อย่างน้อยช่วงเวลาก่อนตัดสินใจว่าจะดื่มเหล้าหรือดื่มนมสติก็ต่อเนื่องแตกต่างกันมากแล้ว เอาเป็นว่าคนที่มีสติต่อเนื่องมากจะไม่คิดทำอะไรที่เป็นอกุศลได้อยู่ตลอดเวลาแล้วกันครับ

ตอบเมื่อ: 05 ก.ย. 2006, 9:45 am

คิดว่าคำว่าสติของคนเมาที่บอกว่า" เขายังมีสติอยู่ เขาบอกว่าเขารู้เหตุการณ์ทุกอย่างขณะเมา เพียงแต่ควบคุมตัวเองไม่ได้เท่านั้น " เป็นการรับรู้ของสมองในส่วนของการรับรู้ มากกว่า เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ไปทำให้สมองส่วนการทรงตัวหรือควบคุมการทำงานส่วนนี้เสียไป (เหมือนฉีดยาชาตรงไหน ก็ชาที่ตรงนั้น) แต่สมองไม่สามารถทำงานตามคุณสมบัติของมันได้ คนขณะที่เมาจึงขาดอีโก้(ego)ควบคุม การแสดงออกไม่มีการไตร่ตรองขัดเกลาแล้วแต่จิตใต้สำนึกในทางต่ำ(อิด id)จะพาไป
คนเมาในระดับต่างๆ บอกถึงการที่สมองและอำนาจการยั้บยั้งชั่งใจ(super ego)ขาดไปด้วยตามระดับนั้นๆ เพราะถ้าเพื่อนเมามากขึ้นอีกก็จะไม่รู้ตัวแล้วหละค่ะ

ผู้เยี่ยมชม

สติในทางธรรมจะคอยกีดกันอกุศลธรรม