ธรรมกับประชาธิปไตย 1

ตอบเมื่อ: 24 ส.ค. 2006, 7:23 pm

พระพุทธเจ้าได้ทรงแสดงธรรมสำหรับผู้ปกครองประเทศไว้เป็นอันมาก

1. สมาชิกผู้แทนราษฎร

คนกลุ่มนี้เป็นคณะบุคคลที่เสียสละตนเอง ทนความเหนื่อยยาก อาสาสมัครมารับทำงานให้แก่ชาติบ้านเมือง พื้นฐานสำคัญของท่านเหล่านี้คือความเป็นสัตบุรุษ พระพุทธเจ้าทรงนิยามไว้ ซึ่งมาประยุกต์ใช้สำหรับ ส.ส. ได้แก่
สภาใดไม่มีสัตบุรุษ สภานั้นไม่ชื่อว่าสภา
คนใดที่พูดไม่เป็นธรรม คนนั้นไม่มีชื่อว่าสัตบุรุษ

เพราะฉะนั้นประเด็นสำคัญอยู่ที่ว่า ท่านเหล่านั้นพร้อมจะแสดงความเป็นสัตบุรุษหรือไม่ เราไม่สงสัยในความรู้ของท่าน แต่สิ่งที่เราสงสัยมากคือ คุณธรรมภายในใจของท่านเหล่านั้น เพราะความเป็นสัตบุรุษจะต้องมีพื้นฐานที่ประกอบด้วย

1. สัทธัมมสมันนาคโต ประกอบด้วยสัทธรรม 7 ประการคือ
มีศรัทธา คือ ความเชื่อที่ประกอบด้วยเหตุผล
มีหิริ คือ ความละอายต่อบาป
มีโอตัปปะ คือ ความเกรงกลัวบาป
เป็นพหูสูต คือ การได้ยินได้ฟังมาก
มีความเพียรอันปรารภแล้ว
มีสติมั่นคง
มีปัญญา

2. สัปปุริสภัตตี-ภักดีสัตบุรุษ คือ คบหาสมณพราหมณ์ผู้ประกอบด้วยสัทธรรม 7 ประการข้างต้น เป็นมิตรสหาย

3. สัปปุริสจินตี-คิดอย่างสัตบุรุษ คือ จะคิดสิ่งใดก็ไม่คิดเบียดเบียนตนและผู้อื่น

4. สัปปุริสมันตี-ปรึกษาอย่างสัตบุรุษ คือ จะปรึกษาการใดก็ไม่ปรึกษาเพื่อเบียดเบียนตนและผู้อื่น

5. สัปปุริสวาโจ-พูดอย่างสัตบุรุษ คือ พูดแต่คำพูดที่ถูกต้องตามวจีสุจริต 4

6. สัปปุริสกัมมันโต-ทำอย่างสัตบุรุษ คือ ทำการที่ถูกต้องตามกาย 4

7. สัปปุริสทิฏฐี-มีความเห็นอย่างสัตบุรุษ คือ มีสัมมทิฏฐิ เช่นว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เป็นต้น

8. สัปปุริสทานัง เทติ -ให้ทานอย่างสัตบุรุษ คือ ให้ตามหลักสัปปุริสทาน เช่นให้โดยเอื้อเฟื้อ ทั้งแก่ของที่ตัวเองให้ ทั้งแก่ผู้รับทาน ให้ของบริสุทธิ์ โดยให้เข้าใจถึงผลที่จะมีตามมา เป็นต้น
คุณสมบัติเหล่านี้เป็นคุณสมบัติหลัก แต่ในภาคปฏิบัติพระพุทธเจ้าก็ทรงแสดงในลักษณะที่เป็นศิลปะในการใช้ธรรมะไว้ หมายความว่า เราใช้ธรรมข้อใดก็ตาม เราต้องอาศัยความเหมาะสม ทรงแสดงว่า บุคคลจะต้องประกอบด้วยคุณธรรมคือ เป็นผู้รู้จักเหตุ รู้จักผล รู้จักตน รู้จักประมาณ รู้จักกาลเวลา รู้จักชุมชน และรู้จักเลือกคบหาสมาคมกับคน เพราะฉะนั้น ถ้าหากว่าท่านประกอบด้วยสัปปุริสธรรมเหล่านี้ ท่านเป็นสมาชิกผู้แทนราษฎรที่ดี

ตอบเมื่อ: 25 ส.ค. 2006, 12:44 am

อนุโมทนา ครับ สาธุ