การนั่งวิปัสสนากรรมฐานที่ถูกต้อง

ผู้เยี่ยมชม

อยากทราบวิธีการนั่งวิปัสสนากรรมฐานที่ถูกต้อง

ผู้เยี่ยมชม

แนะแนวทางปฏิบัติวิปัสสนา

โดย อาจารย์แนบ มหานีรานนท์

ธุระในพระพุทธศาสนา
ความเสื่อมแห่งพระศาสนา
อุปสรรคสำคัญสำหรับผู้ที่จะปฏิบัติ
ขั้นตอนแรกต้องชนะกิเลสด้วยอำนาจสัทธา
ขั้นที่ ๒ ต้องทำงานด้วยความเพียรอันบริสุทธิ์
วิปัสสนา คืออะไร
ต้องมีนามรูปรองรับ
นามรูปเฉพาะผู้ปฏิบัติใหม่
กำหนดดูรูป
ทำงานด้วยใจ
เวลาดูต้องรู้ว่า ดูอะไรที่เป็นอยู่ในขณะนั้น ไม่ใช่สร้างขึ้นมา
ดูรูปนั่ง นอน ยืน เดิน
อารมณ์ปัจจุบัน
หลับตา หรือ ลืมตา
ดูนั่ง นอน ยืน เดิน ทำไม
นั่ง นอน ยืน เดิน ดูที่ไหน
รู้สึก กับ นึก
รูปนามสำคัญที่สุด
ความสังเกตในขณะทำงาน
ฟุ้ง
ต้องรู้เหตุที่จะเปลี่ยนอิริยาบถ
อย่าคิดว่า นั่งกรรมฐาน เดินกรรมฐาน
ทบทวน และ ตอบปัญหาผู้ปฏิบัติ

http://www.geocities.com/Athens/Troy/8697/nap_vipassana.html
สาธุ

ตอบเมื่อ: 06 ก.ค.2006, 8:16 pm

ทำเหมือน สมถะ (อาปาฯ) แต่เปลี่ยนจาก การกำหนดที่ลมหายใจ มาเป้น การระลึกรู้ปัจจุบันแทน โดยการ กำหนด พองหนอ ยุบหนอ
เช่น ให้ลองสังเกตุที่ ท้องในขณะที่เราหายใจเข้า หรือ ออก
หน้าท้องเรา จะมีความรู้สึก พอง ยุบ อยู่นะ ลองใช้มือแตะที่หน้าท้องจะ รู้สึก
พอรู้สึกว่า หน้าท้องเราพอง ก้อให้กำหนด พองหนอ หรือหน้าท้องเรายุบลง ก้อให้กำหนด ยุบหนอ
รู้สึกปวดขา ก้อ ปวดหนอ ประมาณนี้
ยิ้มเห็นฟัน

สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

เห็นด้วยกับทุกท่านครับ

เริ่มง่ายๆเพียงมีสติรู้เห็นความเป็นไปของ กาย-ใจ ตามความเป็นจริง อาจจะไม่จำเป็นต้องนั่งหลับตา หรือบริกรรมอะไร ลืมตาอยู่ นั่งยืนเดิน นอนอยู่ก็ทำได้ ขอเพียงตั้งใจจริง

กายจะหายใจก็รู้ เคลื่อนไหวก็รู้ เห็นก็รู้ ได้ยินก็รู้ อะไรมากระทบ สัมผัสทางทวารทั้ง 6 ก็รู้
เพียงรู้เฉยๆ ไม่ต้องเพ่ง ไม่ต้องจ้อง ไม่เผลอ ให้มีสติอยู่กับปัจจุบันตลอด

ตามรู้ตามดูไปเรื่อยๆ จิตก็ตั้งมั่นเป็นสมาธิ ควรแก่การงาน แล้วเราจะรู้เห็นตามความเป็นจริง คือ มีเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับไป เป็นธรรมดา

ก็จะเกิดปัญญา เกิดความเบื่อหน่าย คลายกำหนัด การปล่อยวาง ไม่ยึดมั่นในกาย-ใจนั้น
ละวาง สู่ความว่าง ความสงบ

ตอบเมื่อ: 07 ก.ค.2006, 11:36 pm

กราบสวัสดี คุณเกรียงไกร

การนั่งวิปัสสนากรรมฐานที่ถูกต้องนี่ ทำได้ตลอด ไม่ว่านั่งที่ไหน นั่งทำงานในห้องแอร์ นั่งรถไฟฟ้าไต้ดิน นั่งรถเมล์ นั่งรถสองแถว นั่งรถเบนซ์ ยิ่งนั่งรถตุ๊กๆยิ่งง่ายต่อการพิจารณาง่ายเลย อย่างงั้นลองนั่งรถตุ๊กๆดู เสียงเครื่องจะดังมาก ลมพัดสัมผัสเย็นตลอดทุกด้านเพราะไม่มีหน้าต่าง ก็ให้ระลึกรู้ตรงลมเย็นที่มาสัมผัสส่งความรู้สึกเย็นให้แทรกซึมเข้าไปให้ทั่วทุกอณูของร่างกาย

ทีนี้สามล้อเครื่องตุ๊กๆนี่เครื่องมันจะสั่นใช่มั้ยเวลาวิ่งหรือแม้กระทั่งจอดติดไฟแดง ก็นำความสั่นสะเทือนของเครื่องที่ส่งผ่านเบาะที่นั่งอยู่ ส่งความรู้สึกที่ว่าสั่นสะเทือนนั้นเข้าไปให้ลึกๆให้ทั่วทุกอณูกล้ามเนื้อ รู้ความกระเพื่อมไหวของส่วนต่างๆภายในร่างกายที่สั่นสะเทือน พร้อมสลับกับดูอารมณ์ ความรู้สึกที่จิตขณะปัจจุบันอยู่เนืองๆสลับไปมา คุณจะค้นพบวิปัสสนากรรมฐานด้วยตัวคุณเอง

เจริญในธรรม

มณี ปัทมะ ตารา ผีเสื้อ

ผู้เยี่ยมชม

อ้างอิงจาก:

สมถะ (อาปาฯ)

บรรพที่ ๑ อานาปานสติ นี้เจริญได้ทั้งสมถภาวนาและวิปัสสนาภาวนา กล่าวคือ ถ้ากำหนดพิจารณาลมหายใจเข้า ลมหายใจออก โดยถือเอาบัญญัติ คือลม เป็นที่ตั้งแห่งการเพ่ง เพื่อให้ได้ฌาน ก็เป็นสมถภาวนา

แต่ถ้ากำหนดพิจารณาความร้อนเย็นของลมหายใจที่กระทบริมฝีปากบน หรือ ที่ปลายจมูก เพื่อให้เห็นรูปธรรม ตลอดจนไตรลักษณ์ ก็เป็นวิปัสสนาภาวนา

ผู้เยี่ยมชม

พอจะทราบไหมว่าที่แนะนำมาอย่างไหนถูกต้องไม่ถูกต้อง หรือว่าถูกต้องทั้งหมด แล้วอย่างไหนจะได้ผลดีมากที่สุด

ผู้เยี่ยมชม

ของอาจารย์แนบได้ผลดีมากที่สุด

ตอบเมื่อ: 08 ก.ค.2006, 10:32 pm

อือม...ถูกต้องหมดแหละจ้า เรื่องเดียวกันหมดแหละจ้า ได้ผลเหมือนกันหมดแหละจ้า แต่ที่ถามต่อและยังสงสัยก็ตรงยังไม่ลงมือปฏิบัติให้ต่อเนื่องเท่านั้นแหละจ้า

เจริญในธรรม

มณี ปัทมะ ตารา ผีเสื้อ

ตอบเมื่อ: 09 ก.ค.2006, 9:47 am

สาธุ

ตอบเมื่อ: 09 ก.ค.2006, 10:11 am

แนะแนวทางปฏิบัติวิปัสสนา (อาจารย์แนบ มหานีรานนท์)
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=6180

ตอบเมื่อ: 11 ก.ค.2006, 4:55 pm

ในความคิดผมดีหมดทุกท่านแหละครับเพียงแต่ว่าเรานั้นจะลงมือทำหรือไม่นั้นก็อีกเรื่องหนึ่งซึ่งในใจเรานั้นไม่ต้องไปแบ่งแยกว่าท่านนั้นดีกว่าท่านนั้นไม่ดีขอให้สิ่งที่เราทำนั้นมันถูกจริตกับตัวเราก็พอ...บางคนนั่งได้ทนนั่งได้นานเป็น1ชั่วโมงถึง2ชั่วโมงนั่นก็ดีบางคนนั่นก็นั่งแค่วันละรอบ2รอบครั้งละ5นาทีก็ดี..ก็ได้สมาธิเหมือนกันหมดอยุ่ที่ว่าเราได้เข้าถึงสมาธิได้เร็วเท่าไหร่บางคนนั่งแค่5นาทีต่อวันแต่เขาเข้าถึงได้เร็วกว่าบางคนที่นั่งเป็นชั่วโมง...งั้นเดี๋ยวผมจะแนะนำการเข้าสมาธิแบบง่ายๆดูนะ
...นับหนึ่งถึงสิบ นับนิ้วไปด้วย ไม่ต้องภาวนา อานาปานุสสติไม่ต้องภาวนา
...หายใจเข้า...หายใจออก นับเป็นหนึ่ง ขยับนิ้ว
...หายใจเข้า...หายใจออก นับเป็นสอง
...หายใจเข้า...หายใจออก นับเป็นสาม
...หายใจเข้า...หายใจออก นับเป็นสี่
...พอนับไปถึงห้า หยุด แล้วกลับมานับหนึ่งไปถึงสิบ หยุด นับหนึ่งถึงสิบห้า หยุด นับหนึ่งถึงยี่สิบ หยุด ว่าไปแบบนี้...
ซึ่งการทำแบบนี้นั้นมันจะทำให้เราได้สมาธิเบื้องต้นมา(แต่คุณต้องหมั่นทำหน่อยนะ)ซึ่งเรียกอีกอย่างนึงได้ว่าขณิกสมาธิครับ
ขณิกสมาธิ คือสมาธิชั่วขณะ หรือวิปัสสนาสมาธิ คือสมาธิชั่วขณะในวิปัสสนา...เมื่อเราสามารถขณิกสมาธิ ติดต่อกันได้กิเลศนิวรณ์ก็แทรกเข้ามาไม่ได้และเมื่อขณิกสมาธิ ติดพต่อกันจนมีกำลังแก่กล้าก็สามารถบรรลุ มรรค ผลและนิพพานได้ เหมือนกับว่าเมล็ดงาแม้มีขนาดเล็กๆเมล็ดหนึ่งๆก็มีน้ำมันเพียงเล็กน้อยแต่เมื่อรวมกันหลายๆเม็ดและมากๆเข้าก็ได้น้ำมันมาก แม้ฉันใด ขณิกสมาธิ ก็ฉันนั้นเมื่อผูปฏิบัติมีจิตใจคิดนึกถึงไปไหนก็ตั้งสติตามกำหนดไปถึงนั่นก็ได้ขณิกสมาธิ เกิดขึ้นมาทันที เรียกได้ว่ามีวิปัสสนาขณิกสมาธิ เมื่อเราสามารถสะสมขณิกสมาธิ ติดต่อและสม่ำเสมอกันได้ก็จะเป็นจิตตวิสุทธิที่มีกำลังแก่กล้าถึงขั้นอุปจารสมาธิและอัปนาสมาธิ สามารถระงับนิวรณ์และกำหนดรู้รูปนามให้เห็นจริงโดยไตรลักษณ์ และบรรลุ มรรค ผลและนิพพานได้ ...ถ้าเราก้าวข้ามขณิกสมาธิได้ต่อไปก็จะเป็นอัปปนาสมาธิ คือสมาธิแน่วแน่และพอเราข้ามอัปปนาสมาธิ ได้ก็จะเป็นอุปจารสมาธิคือสมาธิเข้าใกล้

ขอบพระคุณครับ

ผู้เยี่ยมชม

ดีหมดสำหรับนักปฏิบัติ แต่ปฏิบัติแล้วได้อัปนาสมาธิก่อนเป็นขั้นบันไดไปหาอุปจารสมาธิ น่าจะผิดมั้ง

ผู้เยี่ยมชม

ช่วงแรก แสวงหาครูบาอาจารย์ให้เจอก่อนค่ะ ของเราใช้วิธีฟังธรรมจากท่านอาจารย์ทุกท่านเมื่อมีโอกาสได้พบ เราตามหาท่าน WEb ต่างๆ ก็จะเจอกำหนดการของแต่ละองค์ที่ลงมาพำนักใน กทม ตามสถานที่ต่างๆ ตามไปกราบถึงที่เลยค่ะ...ฟังธรรมท่านบ่อยๆ ..อ่านหนังสือธรรมมากๆ.....เดี๋ยวก็ปิ๊ง......เจอแล้วใช่เลย....องค์นี้คืออาจารย์ของเรา....เมื่อนั้นแหละจะพบว่า.....ภาวนาวิธีใด ใช่ หรือไม่ใช่......ถูกหรือไม่ถูกกับจริตของเราค่ะ.....เจออาจารย์แล้วเกาะให้ติดเลยค่ะ

ตอบเมื่อ: 20 ก.ค.2006, 4:22 am

ปฏิบัติแล้ว ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา เกิดเพิ่มขึ้นๆ ถูกตามขั้นตอนที่ที่หนึ่ง

เกิดสติมีปัญญาแก้ทุกข์แก้ปัญหาให้ตนเองได้ ถูกต้องตามขั้นตอนสุดท้าย

ตอบเมื่อ: 25 ก.ค.2006, 9:51 pm

อุ้บตายแล้วกระผมพิมพ์ครับกับที่ว่าอัปปนาสมาธิ มาก่อน อุปจารสมาธิ คือที่ถุกต้องคือ
อุปจารสมาธิมาก่อนครับคือ สมาธิเป็นแต่เฉียดๆ คือจิตกำลังเข้าสมาธิแต่จวนเกือบจะได้แต่ยังไม่ดิ่งลงไป

อัปปนาสมาธิ คือสมาธิแน่วแน่ หมายถึงสมาธิที่ฝึกมาแล้วโดยชำนาญ ....ขอขอบคุณท่านถามต่อ มากๆเลยครับที่แย้งสิ่งที่ผมพิมพ์ผิดมาครับขอบคุณคับ

ผู้เยี่ยมชม

ศึกษาพระไตรปิฎกได้จาก..

เว็ปไซต์บ้านธัมมะ http://www.dhammahome.com/

พระไตรปิฎก
http://www.dhammahome.com/tripitaka/?PHPSESSID=fc0308560bb1971516634c5d10382fa9