ตัวตน/อาตมัน/พรหมมัน ในปรัชญาอินเดีย รบกวนแสดงทัศนะความเห็น

ผู้เยี่ยมชม

ท่านคิดว่าในปรัชญาฮินดู เรื่องตัวตน/อาตมัน/พรหมมัน มีความสำคัญต่อหลักความคิดในปรัชญาฮินดูอย่างไรบ้างครับ

รบกวนด้วยครับ คำตอบของท่านจะนำไปใช้ประกอบการทำรายงานครับ

ขอบพระคุณอย่างสูงครับ

ตอบเมื่อ: 16 ธ.ค.2006, 2:12 pm

ปรมาตมัน

ปรมาตมัน หมายถึง สิ่งที่ยิ่งใหญ่ อันเป็นที่รวมของทุกสิ่งทุกอย่างในสากลโลก ได้แก่ “พรหม” ปรมาตมันกับพรหมจึงเป็นสิ่งเดียวกัน ซึ่งมีลักษณะ ดังนี้

1.เกิดขึ้นเอง
2.เป็นนามธรรม สิงสถิตอยู่ในสิ่งทั้งหลาย และเป็นสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตา
3.เป็นศูนย์รวมแห่งวิญญาณทั้งปวง
4.สรรพสิ่งล้วนแยกออกมาจากพรหม
5.เป็นตัวความจริง (สัจธรรม) สิ่งเดียว
6.เป็นผู้ประทานญาณ ความคิด และความสันติ
7.เป็นสิ่งที่ดำรงอยู่ในสภาพเดิมตลอดกาล

วิญญาณทั้งหมดเป็นส่วนที่แยกออกมาจากปรมาตมัน วิญญาณย่อยเหล่านี้เมื่อแยกออกมาแล้ว ก็เข้าจุติในชีวิตรูปแบบต่างๆ เช่น เทวดา มนุษย์ สัตว์ และพืช มีสภาพดีบ้าง เลวบ้าง ตามแต่พรหมจะลิขิต

http://www.religions.mbu.ac.th/html/part2/rel11p3.htm

....................................................................................................................................

สมมติทางภาษาล้วนแล้วแต่สื่อถึงสภาวะธรรมทั้งสิ้น เหมือนการโอนถ่ายวัฒนธรรมทางศาสนาจากดินแดนหนึ่งไปสู่ดินแดนหนึ่ง ภาษาย่อมเปลี่ยนไป หากกล่าวถึงการปฏิบัติแล้วก็คือเรื่องเดียวกัน หากต้องการคำตอบให้ฝึกการเดินปราณผ่านจักรหรือ สุริยะปราณ ปฐพีปราณ อากาศปราณ หรือกสิณ10 ที่กล่าวไว้ในพุทธศาสนานั่นเอง ยังอยู่ตรงความคิดก็มีแต่ความเปรียบเทียบ แตกต่างไปตามความคิดอยู่ร่ำไป หาบทสรุปไม่ได้

เจริญในธรรม

มหะศักติ กาลิ

ผีเสื้อ

ตอบเมื่อ: 22 ธ.ค.2006, 12:27 pm

อัตตา ในทางปฏิบัติ คือ โลกในใจท่าน (หรือโลกในจิต) ไม่ใช่โลกนอกใจ

ส่วน อาตมัน กับ พรหมมัน นี่ไม่ทราบเหมือนกันครับ เพราะยังศึกษาไม่กว้างขวางพอ

สาธุ

ตอบเมื่อ: 24 ธ.ค.2006, 7:50 am

ปรมาตมัน คือ
1.เกิดขึ้นเอง และ
2.ดำรงอยู่ตลอดไป

เปรียบเทียบกับ สังขตธรรม และ อสังขตธรรม ในพระพุทธศาสนา

สังขตธรรม นั้น หมายถึง ธรรมที่มีปัจจัยปรุงแต่ง ไม่ได้เกิดขึ้นเอง
เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี
เมื่อสิ่งนี้ดับ สิ่งนี้ก็ดับตาม
จึงเป็นเรื่อง ของเหตุ-ปัจจัยและผล
ไม่ใช่ว่าธรรมนี้เกิดขึ้นลอยๆแล้วคงความเป็นอมตะตลอดไปสิ่งนี้ยังดำรงอยู่ เพราะเหตุ-ปัจจัยยังดำรงอยู่
เมื่อเหตุ-ปัจจัยดับลง สิ่งนี้ก็ดับตาม

อสังขตธรรม นั้น หมายถึง ธรรมที่ปราศจากปัจจัยปรุงแต่ง
เป็นธรรมที่พ้นออกไปจากสังขตธรรม
อสังขตธรรมนี้จึงไม่ตาย เพราะไม่มีเกิด
เป็นเรื่องของ ธรรมที่ประจักษ์ถึงเมื่อพ้นจาก เหตุ-ปัจจัยแล้ว
ซึ่งก็คือ พระนิพพานนั้นเอง สาธุ

ตอบเมื่อ: 24 ธ.ค.2006, 7:55 am

จาก พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)

สังขตะ สิ่งที่ถูกปัจจัยปรุงแต่ง, สิ่งที่เกิดจากเหตุปัจจัยแต่งขึ้น ได้แก่สภาพที่เกิดแต่เหตุทั้งปวง,

อสังขตะ ธรรมที่ปัจจัยมิได้ปรุงแต่ง, ธรรมที่ไม่เกิดจากเหตุปัจจัย ได้แก่ พระนิพพาน