กรรมที่ทำกับพ่อแม่

ผู้เยี่ยมชม

ดิฉันเมื่อก่อนนี้เป็นคนที่ชอบเที่ยวกลางคืนบ่อยๆ สร้างความทุกข์กับพ่อแม่ทำให้พ่อแม่เป็นห่วง
บางทีก็พูดจาไม่ดี ไม่สนใจความรู้สึกของพ่อแม่ และผลกรรมนี้ทำให้ฉันเจอแต่ผู้ชายที่ไม่ดี
หลอกลวงเจ้าชู้ ไม่เคยทำดีอะไรกับดิฉันเลยแม้แต่เรื่องเล็กน้อย จะเลิกก็ทำใจไม่ได้ต้องหวานอมขมกลืนเรื่อยมาเพราะรักเค้า แต่เค้ายิ่งกลับเห้นดิฉันเหมือนเป็นของตาย ไม่เคยเห็นค่าดิฉันเลย ปฏิบัติกับดิฉันเหมือนทาสคนนึง ไม่เคยพูดจาดีๆกับดิฉันเลยมีแต่พูดจาให้เจ็บช้ำน้ำใจเรื่อยมา กับเพื่อนดิฉันเค้าก็พูดว่าดิฉันให้เพื่อนฟังอย่างไม่เกรงใจหรือคำนึงถึงความรู้สึกดิฉันเลย จนกระทั่งวันนี้ที่เลิกกันไปแล้วดิฉันมีความสุขมากเหมือนขึ้นมาจากขุมนรก จากแต่ก่อนที่ทุกข์ใจมากๆตลอดเวลา ที่เป็นอย่างนี้ดิฉันคิดว่าเป็นเพราะที่เคยทำกับพ่อแม่ไว้แม้จะไม่ตั้งใจก็ตาม แต่ตอนนี้อโหสิกรรมให้หมดแล้วค่ะคิดเสียว่าเป็นเพื่อนร่วมวัฎสงสารไป ยังไงชาตินี้ก็คงไม่ได้เจอกันอีกขอให้กรรมมันหยุดที่ดิฉันนี่แล้วกัน

ผู้เยี่ยมชม

คุณแมลงคะ นับว่าคุณพอมีสิ่งดีในจิตใจคุณบ้าง ที่คิดได้ ยุ้ยขอโมทนาในจุดดีนี้ด้วยนะคะ ขอให้ทนรับผลกรรมต่อไป โดยไม่ต้องคิดอะไรมาก.....ยุ้ยขอให้กำลังใจแก่คุณ และขอเล่าเรื่องของยุ้ยให้คุณทราบอย่างไม่ต้องอายเลยค่ะ
....ยุ้ยเคยดื้อ เคยเถียง หงุดหงิดกับพ่อ-แม่หลายครั้ง ทั้งมีปัญหาสุขภาพ (ลมชัก) มาตั้งแต่เด็ก พอเข้าเรียนหนังสือ ทำงาน ยุ้ยถูกคนอื่นรุมแกล้งสารพัดเลยค่ะ แต่ก่อนเคยคิด เคยเป็นทุกข์เหมือนคุณแมลงนี้แหละ แต่พออยู่ ๆ ไป คิดอีกที กลับกลายเป็นสิ่งที่ดี ที่ถูกแกล้ง เพราะถ้าไม่ถูกแกล้งก็คงไม่เข้มแข็งอดทนมากขึ้น ทุกวันนี้ยุ้ยทำงานล้า แต่มีความสุขกว่าบางคนที่มีเงิน มียศตำแหน่งมากต่อมาก
และถ้าหากมีโอกาส ยุ้ยจะทำบุญให้เขา ซึ่งแต่แรกยุ้ยฝืนแผ่เมตตา เวลาทำบุญไปที่อื่น ก็กราบพระพุทธ บอกว่าขอให้คนชื่อ..........ซึ่งมีหลายคน ขอให้เขาได้รับผลบุญด้วย แต่ผลที่เขาได้รับกลับต่างกับที่ยุ้ยคิด คือแทนที่เขาจะมีความสุขกลับกลายเป็นทุกข์ ยุ้ยงงมากเลยค่ะ....ต้องถามรายการวิทยุ (สารพันปัญหาธรรมะ) ให้ท่าน รท.ดร.บรรจบ บรรรุจิ ช่วยตอบ ท่านตอบทางวิทยุบอกว่าที่ทำบุญ แผ่เมตตาให้นั้นดีแล้ว แต่ที่เขาแย่ลงเพราะเขาเป็นคนอาฆาตเป็นส่วนของเขาเองค่ะ
ทำใจให้สบายนะคะ ขอให้โชคดีค่ะ

ผู้เยี่ยมชม

ขออนุโมทนาด้วยน่ะคุณแมลงโง่
ผมเองก็เคยทำตัวไม่ดีกับพ่อแม่ ชอบเถียง ดื้อ เป็นลูกที่แย่มากๆและชอบอวดเก่งด้วย แต่คงจะเป็นบุญของผมน่ะ ที่ผมคิดได้ตอนอายุ 30 ผมได้บวช หลังจากที่ลาสิกขาบท ผมก็ได้นำธูปเทียนแพและน้ำมาล้างเท้าคุณพ่อคุณแม่ พร้อมทั้งขอขมาลาโทษ พ่อแม่ผมรู้สึกดีใจมากที่ผมคิดได้และกลับตัวใหม่ และท่านทั้งสองก็อโหสิกรรมให้ผม พร้อมกับพูดว่าพ่อแม่ไม่เคยโกรธลูกเลย และยินดีกับการที่ผมคิดได้

ผู้เยี่ยมชม

ขอบคุณคุณวรจักรกับคุณยุ้ยมากนะคะ

ตอบเมื่อ: 31 มี.ค.2006, 7:53 am

หนังสือ...กล่าวถึงพระคุณแม่
บรรยายโดย พระอาจารย์สุโข กตปุญโญ
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=4464

ฉบับเว็บไซต์ หรือฉบับ e-book
http://www.dhammajak.net/book/mother/mother.php