พุทโธ.. พุทโธ.. พุทโธ..

ตอบเมื่อ: 10 มี.ค.2006, 8:39 am

...การอัญเชิญพระพุทโธไว้ในหัวใจให้สม่ำเสมอเป็นมหามงคล วิธีทำได้ไม่ลำบากยากเย็น และมีผลประเสริฐเลิศล้ำแน่นอนที่สุด เปรียบการท่องพระพุทโธเหมือนการร้องให้มีผู้ช่วยขณะต้องเผชิญกับอันตรายยิ่งใหญ่ก็ได้ ก็ไม่ผิด

ความจริงก็เป็นเช่นนั้น เสียงพระพุทโธ พระพุทโธ ที่กึกก้องอยู่ในหัวใจจริง ไม่แตกต่างกับเสียงร้องช่วยด้วย ช่วยด้วย ของผู้กำลังหวาดกลัวภัยร้ายที่กำลังต้องเผชิญอยู่

ผู้ได้ยินเสียงร้องนั้นต้องเข้าช่วยสุดความสามารถ เพื่อให้พ้นจากอันตราย อันพระผู้ที่จะได้ยินเสียงพระพุทโธ พระพุทโธของพวกเรา ผู้กลัวอันตรายยิ่งใหญ่แห่งกรรม คือสมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธะ

ใจที่หวังพึ่งพระมหากรุณาให้พ้นมือแห่งกรรมร้าย ด้วยเสียงของใจที่กึกก้องร้องร่ำเป็นคำพระพุทโธ พระพุทโธ เปรียบได้กับเสียงร้อง ช่วยด้วย ช่วยด้วย นั่นเอง

พระมหากรุณาของสมเด็จพระบรมศาสดามีหรือจะไม่เกิดเป็นผลแก่ผู้กำลังหวาดกลัวอันตรายยิ่งใหญ่หาใดเปรียบมิได้ อันเป็นอันตรายที่เกิดกรรม กรรมที่น่ากลัวที่สุด

สำหรับทุกชีวิต ไม่มีอะไรน่ากลัวเสมอด้วยกรรม เมื่อเสียงขอรับพระเมตตาช่วยให้พ้นภัยกรรมดังกึกก้องเมื่อไร ก็เมื่อนั้นจะทรงบรรเทาไฟร้ายแห่งกรรมโปรดประทาน เป็นการแผ่พระพุทธเมตตาที่มีความเย็นยิ่งเย็นใด ยังจิตใจที่กำลังร้อนเร่าสงบเย็นลงได้แน่นอน...

: แสงส่องใจ ๒๕๔๙
: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

ภาวนาว่าพุทโธ การภาวนาเป็นการนึกถึงคำพูด คำหนึ่งคือ พุทโธ ภาวนาพุทโธแล้ว ลมหายใจควรคู่กับพุทโธเป็นเหมาะที่สุด เพราะว่าเมื่อภาวนา พุท พร้อมลมหายใจเข้า โธ พร้อมลมออก โดยปกตินักภาวนาเมื่อจิตสงบลงไปบ้างแล้ว คำภาวนาจะหาย เมื่อคำภาวนาหายไปแล้วจิตจะไปยึดลมหายใจเป็นเครื่องรู้ จะได้ตามลมเข้าไปสู่ความสงบอย่างละเอียดนิ่ง จนถึงอัปปนาสมาธิ จะใช้ลมหายใจพร้อมกับนึกกำหนดอานาปานสติก็ได้ ลมปราณ คือ ลมหายใจ อานาปานสติก็คือลมหายใจเป็นอันเดียวกัน

ธรรมมะจากหลวงพ่อพุธ ฐานิโย ค่ะ

สาธุค่ะสำหรับข้อธรรมดีๆ ในทุกวันท่าน I am
สวัสดีในวันสุดท้ายของการทำงานในสัปดาห์นี้ค่ะทุกท่าน สวัสดีค่ะคุณบัวใต้ขอบคุณค่ะที่ชม
อิ อิ คิดเอาเองค่ะ แหม.......คนเราต้องมีการพัฒนาค่ะมนุษย์คือผู้ฝึกได้ไม่ใช่หรือค่ะ แอบอ่านมานานแล้วขอร่วมแสดงด้วยนะคะ คุณบัวใต้มีธรรมมะดีๆนำมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะค่ะ ต้นหญ้าความรู้ทางธรรมน้อย การฝึกปฎิบัติก็ไม่ถึงใหน ต้องอาศัยการอ่านการสอบถามท่านผู้รู้ใน เวปธรรมมะต่างๆค่ะ

ผู้เยี่ยมชม

504 อานาปานสติกับสติปัฏฐาน ๔

ปัญหา การเจริญอานาปานสติเกี่ยวข้องกับสติปัฏฐาน ๔ อย่างไร ?

พุทธดำรัสตอบ “ดูก่อนอานนท์ สมัยใดภิกษุหายใจออกยาว รู้ชัดว่าหายใจออกยาว หรือเมื่อหายใจเข้ายาว รู้ชัดว่าหายใจเข้ายาว สมัยนั้นภิกษุชื่อว่าเห็นภายในกายอยู่ มีความเพียร มีสัปชัญญะ มีสติ พึงกำจัดอภิชฌาและโทมนัสเสียได้ ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะเรากล่าวว่าลมหายใจเข้าออกนี้เป็นกายประเภทหนึ่ง
“ดูก่อนอานนท์ สมัยใดภิกษุย่อมตั้งใจสำเหนียกว่าเราจักกำหนดรู้ปีติหายใจเข้า-ออก เราจักกำหนดรู้สุขหายใจเข้า-ออก สมัยนั้นภิกษุย่อมพิจารณาเห็นเวทนาในเวลาอยู่เพราะเหตุไร เพราะเรากล่าวว่า การใส่ใจด้วยดีในลมหายใจเข้า-ออกเป็นเวทนาอย่างหนึ่ง
“ดูก่อนอานนท์ สมัยใดภิกษุย่อมสำเหนียกว่าเราจักกำหนดรู้จิตหายใจเข้า-ออก เราจักทำให้จิตบันเทิงหายใจเข้า-ออก เราจักตั้งจิตมั่นหายใจเข้า-ออก สมัยนั้นภิกษุย่อมพิจารณาเห็นจิตในจิต...ข้อนั้นเพราะเหตุไร ? เพราะเรากล่าวว่า การเจริญอานาปานสติสมาธิ จะมีได้แก่ผู้มีสติหลงลืมและขาดสติสัมปชัญญะ
“ดูก่อนอานนท์ สมัยใดภิกษุตั้งใจศึกษาว่าเราจักพิจารณาเห็นความไม่เที่ยงหายใจเข้า-ออก...เราจักพิจารณาเห็นวิราคธรรมหายใจเข้า-ออก...เราจักพิจารณาเห็นนิโรธหายใจเข้า-ออก...สมัยนั้น ภิกษุย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรมอยู่....”

กิมิลสูตร มหา. สํ. (๑๓๕๘-๑๓๖๑ )
ตบ. ๑๙ : ๔๐๙-๔๑๑ ตท. ๑๙ : ๓๗๔-๓๗๖
ตอ. K.S. ๕ : ๒๘๗-๒๘๘

จาก
http://www.84000.org/true/504.html

อนุโมทนาค่ะ คุณ i am และ คุณต้นหญ้า
ช่วยกันค่ะ ไม่มีใครรู้มากรู้น้อยหรอกค่ะ

ผู้เยี่ยมชม

สาธุครับ...คุณต้นหญ้า คุณบัวใต้