ทำบุญกับพระปลอม ทำบุญกับคนดีได้บุญมากกว่า

ผู้เยี่ยมชม

มีคนพูดออก ทีวี ว่า เมื่อทำบุญใส่บาตร ใส่อะไรไป เมื่อตายไปก็จะได้รับสิ่งนั้น ใส่บาตรให้กับพระปลอมหรือพระไม่ดี ทำบุญกับคนดีได้บุญมากกว่า แล้วจะทราบได้ไงล่ะเนีย?

ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่ เพราะมั่นใจเหลือเกินว่า ใจ สำคัญที่สุด

ตอบเมื่อ: 21 พ.ย.2005, 10:46 am

ดูก่อนมนุษย์ผู้เจริญ

สำหรับเรื่องพระจริงหรือพระปลอม หรือพระจะดีหรือไม่ดีนั้นเราไม่สามารถดูด้วยสายตาได้ ถ้าจะกล่าวเช่นนี้ก็ขอบอกตรง ๆ ว่า การปฏิบัติสมาธิภาวนาไม่เข้าใครออกใคร ผู้ปฏิบัติสมาธิภาวนาตามหลักการที่พระพุทธองค์ทรงสอนเอาไว้ คือผู้เจริญแล้ว ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการตักบาตร คือตักบาตรให้กับผู้ใดก็ตามที่สามารถปฏิบัติสมาธิภาวนาทุกคนได้ทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นพระหรือฆราวาสก็ตาม เพราะมนุษย์ผู้เจริญเหล่านั้น สามารถนำกุศลไปอุทิศให้กับผู้ที่เราอยากมอบกุศลให้ เขาสามารถรับกุศลจากเราผ่านพระหรือฆราวาสผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบแล้วได้ทุกคน

แต่ในทางกลับกัน พระหรือฆราวาสผู้ไม่ปฏิบัติสมาธิภาวนา ก็ไม่สามารถนำกุศลไปอุทิศให้กับผู้ที่เราอยากส่งกุศลไปให้แต่ประการใด เท่ากับการทำบุญตักบาตรของเราเป็นการสูญเปล่า มองในแง่ของบุญกุศลที่เราอยากจะอุทิศไปให้ก็ไม่มีกุศลใด ๆ ส่งไปให้ผู้รับเช่นกัน ดังมีคำกล่าวในพระไตรปิฎกว่า จะตักบาตรให้ตักบาตรกับภิกษุที่สำเร็จรูปฌาณ 4 ขึ้นไปแล้วเท่านั้น การตักบาตรจึงจะได้ผล เราก็สามารถตักบาตรกับฆราวาสได้เช่นกัน หากฆราวาสสามารถทำตามคำสอนที่พระพุทธองค์ทรงสอนเอาไว้ เพราะฆราวาสที่สำเร็จรูปฌาณ 4 ขึ้นไปก็สามารถแผ่เมตตาแล้วนำกุศลไปอุทิศให้กับผู้ที่เราอยากอุทิศกุศลให้ได้เช่นกัน ระหว่างพระกับฆราวาสที่ปฏิบัติเหมือน ๆ กันมิได้มีอะไรที่แตกต่างกันเลย ฆราวาสอาจได้อานิสงฆ์แรงกว่าพระด้วย เพราะฆราวาสที่ปฏิบัติธรรมโดยทั่วไปไม่มีคนยกย่อง สรรเสริญ จึงเมื่อลงมือปฏิบัติสมาธิแล้วจะได้กุศลแรงกว่าพระ เพราะการทำบุญทำทานหรือทำดีใด ๆ ก็ตาม เมื่อผู้ปฏิบัติกระทำโดยปกปิดไม่แจ้งให้สาธารณะชนทราบว่าเราไปทำดีอะไรมาบ้าง ผลบุญนั้นจะตกกับผู้ปฏิบัติมากกว่าปกติ ในทำนองของการทำเลว ทำชั่วก็เป็นหลักการเดียวกันเช่นกัน ตามหลักของความยุติธรรม

หวังว่าคำตอบนี้ผู้ถามคงพอเข้าใจแล้วนะครับ ส่วนถ้าเราอยากรู้ว่าพระที่เราจะตักบาตร คือพระจริงหรือพระปลอมหรือไม่อย่างไร เราเองก็ต้องปฏิบัติสมาธิภาวนาให้เห็นผลประจักษ์ต่อตนเองเสียก่อน เพราะผู้ที่ปฏิบัติสมาธิภาวนาจะมารถรู้กำลังสมาธิของผู้อื่นได้ด้วยกำลังสมาธิของตนเอง

ผู้เยี่ยมชม

ทำบุญคือทาน ศีล ภาวนา ทำที่ไหนก็ได้บุญทั้งนั้น ศีล และภาวนา ใครทำใครได้อันนี้เห็นชัด สำหรับตัวทาน ถ้าจะพิจารณาว่ากันด้วยเหตุผลที่เห็นกันในขาตินี้ เมื่อเราให้ทาน(ตักบาตร บริจาคให้โรงเรียน หรือโรงพยาบาล ฯลฯ) ทานที่เราทำให้พระที่ดี ก็เป็นการช่วยท่านให้ดำรงอยู่เพื่อสอนคนอื่นอันจะเป็นประโยชน์ต่อเนื่องกันไปจาก 1เป็น2 จาก2เป็น4 ต่อ ๆไปไม่มีที่สุดในลักษระลูกโซ่ การทำบุญให้คนดีที่สอนคนอื่นก็เช่นกัน แต่ถ้าเป็นคนดีที่ไม่ได้สอนคนอื่น ประโยชน์ก็คงจะหยุดแค่คน ๆ นั้น ถ้าเป็นคนไม่ดีนอกจากจะไม่เกิดประโยขน์แล้ว ยังจะเป็นการทำให้กาฝากของพุทธศาสนาเจริญขึ้นอีกต่างหาก

ในกรณีที่เป็นเงินหรือสิ่งของจะเห็นได้ชัด แต่ถ้าเป็นของกินเช่นการใส่บาตรตอนเช้า ก็จะมีข้อพิจารณาเช่น เรารู้หรือไม่ว่าพระท่านจำพรรษาอยู่วัดไหน ยืนรับบาตรประจำที่หรือไม่ กิริยาการเดิมการยืนดูสำรวมหรือไม่ มีลูกศิษย์(ฆราวาส)เดิมตามหลังมีลักษณะกิริยาและการแต่งกายเช่นไร ในเรื่องการใส่บาตรตอนเช้านี้ โดยส่วนตัวแล้วเห็นว่าอาหารจะเป็นประโยชน์ต่อพระสงฆ์มากกว่าเงินทองของใช้ แต่สำหรับกาฝากศาสนาแล้วจะแตกต่างกันเพราะพวกนั้นต้องการเงินมากกว่าอาหาร เพราะฉะนั้นการใส่บาตรนั้นทำไปโดยใช้ปัญญานิดหน่อยคอยสังเกตุดู น่าจะเป็นทานที่มี โอกาสจะได้บุญมากกว่าการบริจาคเงิน และถ้าโชคดีมีโอกาสได้ใส่บาตรให้อริยสงฆ์บุญก็คงจะยิ่งเพิ่มทวีคุณ

ผมตอบตามปัญญาของผม ผิดหรือถูกอย่างไรก็ลองพิจารณาดู

ตอบเมื่อ: 22 พ.ย.2005, 1:52 am

กราบสวัสดีครูบาอาจารย์ทุกท่านด้วยความเคารพ ขออนุญาตแสดงความคิดเห็น

การทำบุญ ตักบาตรให้กับพระสงฆ์ โดยส่วนตัวแล้วหากตนเองต้องการทานอาหารดีอย่างไร ก็ควรจัดหาอาหารทำบุญตักบาตรให้พระด้วยอาหารชั้นดีอย่างที่เราต้องการทาน ปกติแล้วไม่ได้มามัวพิจารณาว่าเป็นพระปลอมหรือพระไม่ดี เพราะทุกสังคมไม่ว่าสังคมใดก็มีคนทุกประเภทอยู่ปะปนด้วยกันทั้งสิ้น เหมือนเราเป็นคนถูกเลือกว่าดี แล้วคนที่เห็นว่าเราดี ดีที่สุดหรือยัง

ในกรณีที่เป็นเงิน ทำตามกำลัง โดยเฉพาะพระสงฆ์อย่างเช่นกรณีมาขอเงินค่ารถ ค่าของเครื่องใช้ที่จำเป็นในการธุดงค์ ก็พิจารณาเหมือนกัน แต่ถ้าไม่ให้ก็กลัวว่าท่านจะไม่มีค่ารถ กลัวท่านจะไม่ได้ซื้อของที่จำเป็นต้องใช้ในธุดงค์ กลัวว่าท่านจะไม่ได้ฉันอาหาร ก็ทำไปตามจำนวนที่ขอ แต่ถ้ามาขอถี่ผิดสังเกตก็จะไม่ให้ เพราะมันไม่เข้าท่าแล้ว

ทำทานนี่ ไม่ว่าจะเป็นบุคคลใดก็ทำทั้งสิ้น อย่างเช่นขอทาน จะเลี้ยงข้าว ให้สตางค์ ให้เสื้อผ้า แต่โดยมากจะพิจารณาว่าร่างกายพิการจริงๆ และแย่จริงๆ ทำบุญทำทานไม่ค่อยคิดอะไรมาก ทำเพราะอยากทำ ทำด้วยพิจารณาว่าทุกคนต้องการมีความสุข มีเงินใช้มีอาหารดีๆทานเหมือนอย่างเรา ไม่ได้เลือกว่าจะเป็นใคร มีก็ทำ มีก็ให้ ทำแล้วสบายใจก็ทำ ไม่ได้เลือกว่าเค้าจะเป็นคนดี หรือจะเป็นพระปลอม หรือพระจริง ไม่ได้เลือก

มณี ปัทมะ ตารา

ผู้เยี่ยมชม

ขอบพระคุณ

ท่านที่กรุณาตอบ ให้ได้รู้ในสิ่งที่ไม่รู้ และเข้าใจในสิ่งที่ไม่แน่ใจ ดีใจมากที่ได้รับคำตอบ รู้สึกดีและมีกำลังใจ จะเก็บสิ่งดีๆนี้ไว้สอนตัวเองและคนอื่นๆเมื่อมีโอกาส