พ่อบ้าอำนาจครับ

ผู้เยี่ยมชม

พ่อผมเป็นคนที่ไม่ยอมรับข้อผิดพลาดใดๆของลูกเลย(ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ ตั้งใจหรือไม่ก็ตาม) และความคิดของเค้าถูกต้องเท่านั้น ถ้าโมโหจะอารมณ์รุนแรงมาก แม่ผมก็จะคอยประสานงความขัดแย้งระหว่างพ่อกับลูกอยู่ตลอด จนผมสูญเสียพี่ชายไปแล้ว

ก็รู้ว่าเค้ารัก ทำให้ตอนนี้ผมต้องต่อสู้กับความขัดแย้งในใจตัวเองตลอด ในใจก็บอกว่าเค้าเป็นพ่อเราต้องอดทน แต่อีกใจก็บอกว่าทำไมต้องทำอย่างนี้กับชีวิตของเราด้วย ยอมรับตรงๆว่าถ้าไม่ติดที่แม่ก็คงไม่อยู่กับเค้าแล้ว ผมจะทำยังไงดีครับ ขอคำแนะนำจากกัลยาณมิตรในที่นี้ด้วย ขอบคุณครับ

ผู้เยี่ยมชม

ลองหาหนังสือ "ผมจะเป็นคนดี" ของคุณวิกรม กรมดิษฐ์ มาอ่านดูนะครับ

ตอบเมื่อ: 28 ก.ย. 2005, 1:48 am

วิธีดับทุกข์ เพราะ...พ่อ-แม่

พ่อ-แม่ จัดว่าเป็น "ปูชนียบุคคล" ของลูกทุกคน พระพุทธเจ้า ทรงเทียบฐานะของพ่อแม่ เท่ากับเป็น "พระ" ของลูก แม้บวชอยู่บิณฑบาตมาเลี้ยง ก็ยังไม่มีโทษ แถมยังได้รับการยกย่องสรรเสริญ จากพระพุทธองค์อีกด้วย

ด้วยเหตุที่พ่อแม่ เป็นผู้มีพระคุณมากล้นเช่นนี้ ผู้ที่ปฏิบัติต่อพ่อแม่อย่างถูกต้อง จึงมีแต่ "สิริมงคล" เป็นที่ยกย่องสรรเสริญของคนดีโดยทั่วไป ในทางตรงกันข้าม

ถ้าปฏิบัติกับพ่อแม่ไม่ถูกต้อง ก็ย่อมจะเกิด "อัปมงคล" หาความเจริญทางจิตใจมิได้ และจะได้รับกรรมอันนี้สนองในชาตินี้เป็นส่วนมาก กล่าวคือลูกของเรา ก็จะทำต่อเราเช่นนี้เหมือนกัน

ดังนั้น ในฐานะลูกที่ดี จึงควรมีความกตัญญูและกตเวทีต่อพ่อแม่ของตน สนองคุณด้วยการเลี้ยงดูตามธรรม อย่าให้ท่านได้รับความทุกข์ทั้งกายและใจ และผลแห่งกุศลกรรมนี้ ก็ย่อมจะสนองเราทันตาเห็น เช่นเดียวกัน ทั้งรูปธรรมและนามธรรม

วิธีดับทุกข์ เพราะพ่อแม่เป็นเหตุนี้ หมายเอาเฉพาะพ่อแม่ที่ขาดศีลและธรรม เป็นมิจฉาทิฐิ ตกเป็นทาสของสุรา การพนัน นารี หรืออบายมุขประเภทต่าง ๆ เป็นต้น

อันเป็นผลพวง ที่ลูก ๆ พลอยเดือดร้อนไปด้วย ลูก ๆ ที่ตกอยู่ในภาวะเช่นนี้ จะต้อง "ทำใจ" ให้ถูกต้อง และปฏิบัติตนให้สมกับเป็นลูกที่ดี อย่าได้เอา "น้ำเน่าไปล้างน้ำเปล่า" เป็นอันขาด มิฉะนั้นจะได้ชื่อว่า "ลูกอกตัญญู" หรือ "ลูกเนรคุณ" ไป จะมีแต่เสนียดจัญไร เมื่อตายก็ไปนรกแน่นอน

หลักความจริงมีอยู่ว่า ในชาตินี้เราไม่อาจจะเลือกเกิดเป็นลูกของคนนั้นคนนี้ได้ เพราะมันได้เกิดมาเสียแล้ว แต่เราก็สามารถเลือกเกิดในอนาคตได้

การที่ทุกคนได้เกิดมาแล้ว เป็นผลจากกรรมเก่า ที่เราได้ทำเอาไว้เองก่อน ส่งผลให้มาเกิดในฐานะเช่นนี้ เราจึงควรยินดี และพอใจในพ่อแม่ของตน แม้จะอยู่ในภาวะเช่นใดก็ตาม

ถ้าเราไม่ยินดี ไม่พอใจต่อพ่อแม่ ผู้ให้กำเนิดเรา เราก็ไม่อาจจะเลือกได้ การไม่ยินดีไม่พอใจ จึงเป็นความทุกข์ประการหนึ่ง

นอกจากนั้น การคิดนึกเช่นนี้ ย่อมจะเป็น "เชื้อ" ให้เกิด "อกตัญญู" และเมื่ออกตัญญูเกิด อกตเวทีและ "เนรคุณ" ก็อาจจะตามมาอีกด้วย จึงควรรีบกำจัดความคิดเช่นนี้เสียโดยเร็ว

http://www.dhammajak.net/dhamma01/d01.htm

ผู้เยี่ยมชม

ขอบคุณทั้งสองท่านครับ อ้อแล้วมีรายละเอียดการหาอ่านของ หนังสือ"ผมจะเป็นคนดี"มั๊ยครับคุณสุรพงษ์ "

ผู้เยี่ยมชม

เรื่องเป็นมาอย่างไร ก็ให้ดู ที่ตัว ว่าทุกข์ เพราะอะไร

เหตุ จริงที่ทุกข์ เพราะ ใคร ...

พอไม่พอใจ ก็ ว่า ก็ ตำหนิ อย่างนี้ไม่ดีนะ (ว่าในสิ่งที่ทำ ว่าสิ่งนั้น ไม่ดีเถอะ-สร้างนิสัย อย่าตามนิสัย อย่าให้ตัวมี โทสะ ครอบงำใจ)

จะเจริญเมตตาให้ ตัว ให้ใจ ไม่ได้เลย

(เวรกรรมมีนะ แก้ใจตัวด้วยอโหสิ ได้แต่กรรมบ้างตัว แก้ไม่ได้ ต้องใช้กรรมเท่านั้น อารมณ์นั้น มีเหตุ อย่าไปหลง เพราะมันไม่ดี)

ปล. เสียสละ สละ ละ ไม่มี ส. ไม่มีเสีย อะไรที่คุณเสีย

ผู้เยี่ยมชม

คุณเต๊ครับ ด้วยความเคารพ ความคิดเห็นของผมอาจไม่ถูกนักแต่อยากบอกว่า ไม่ว่าคุณจะเข้ามาในเว็บธรรมใดๆก็ตามเดินตามธรรมใดๆก็ตาม ถ้าคุณไม่เคารพไม่รู้คุณคนโดยเฉพาะคำว่า"พ่อ-แม่" แล้วทำไปก็จะมีผลสำเร็จในชีวิตได้อย่างไร หากคุณทนรับกรรมแค่นี้โดยเฉพาะคนที่คุณเรียกว่า"พ่อ"แล้วเมื่อไหร่กรรมจะหมด ตายไปเกิดใหม่คุณก็ต้องมาใช้แบบเดิมอีก ในอดีตชาติคุณอาจมีกรรมผูกพันธ์กับท่านมา คำว่าพ่อ-แม่ คุณทดแทนไม่รู้หมดหรอกจักหาดอกไม้งามๆ ไปก้มกราบท่าน..บอกว่าจะด้วยกรรมใดๆที่ข้าพเจ้าได้ล่วงเกินไว้ไม่ว่าในอดีตหรือปัจจุบัน....กระผมขออโหสิกรรมด้วยเถิด...แล้วกราบหรือไม่สมัยใหม่นักก็ขอล้างเท้าท่านซะ...