เพียงทางเดียว

ผู้เยี่ยมชม

เป็นเหมือนคนทั้งหลายในเลือดเนื้อ

ต้องการความช่วยเหลือความห่วงหา

เป็นที่พึ่งพักใจในเวลา

ความทุกข์ล้นพ้นบ่าถาโถมทรวง

พึ่งพ่อแม่เมื่อเยาว์เขลาความคิด

เข้าเป็นศิษย์รับความรู้ครูข้าหลวง

เรียนรู้โลกโศกเศร้าเคล้าภาพลวง

เพิ่มผลพวงทุกข์ใหม่ไม่รู้จริง

เห็นหลายอย่างเปลี่ยนไปตามวัยวัน

ไม่เหมือนกันในเหตุผลบนทุกสิ่ง

กระแสการต่อสู้และแย่งชิง

ความกลอกกลิ้งท่วมท้นบนพารา

สิ่งภายนอกกระทบใจให้บีบคั้น

แต่ละวันสะสมปมปัญหา

สิ้นสามารถความรู้ที่เรียนมา

บางครั้งแก้ด้วยน้ำตาที่พร่างพรู

จึงเสาะค้นหนทางสร้างใจสุข

และปลอบปลุกกำลังใจให้ต่อสู้

ศึกษาธรรมของพระบรมครู

ได้ล่วงรู้ธาตุแท้ไม่แปรความ

สร้างกรรมใหม่ด้วยใจที่ศรัทธา

สร้างกุศลนานาไม่เหยียดหยาม

สร้างมวลมิตรสหายธรรมตามเขตคาม

สร้างสมความเสียสละละส่วนตัว

เพียงทางเดียวเท่านั้นที่ผันสุข

คือพระธรรมปลอบปลุกคลายสลัว

เปิดดวงตาดวงใจไร้มืดมัว

พบความสุขถ้วนทั่วถึงนิรันดร์