ฆ่าสัตว์ที่ไม่ได้ตั้งใจบาปไหมครับ

ตอบเมื่อ: 08 พ.ค.2005, 2:16 pm

ตอบด้วยครับ

ตอบเมื่อ: 08 พ.ค.2005, 3:53 pm

บาปแน่นอนครับ

แต่เจตนาจะเป็นตัวกำหนดถึงความรุนแรงในอกุศลกรรมที่จะตามมาส่งผลครับ

ถ้าพลาดพลั้งทำไปแล้ว

ก็อย่าเอาจิตไปจับกับมัน

พยายามรักษาใจเราให้ผ่องใสเข้าไว้

อย่าให้ใจมัวแต่เศร้าหมองกับอดีตที่ได้ผ่านมาแล้ว

และตั้งกำลังใจไว้ว่า ขึ้นชื่อว่า การทำผิดศีล เราจะไม่ขอทำอีกต่อไปครับ

ตอบเมื่อ: 08 พ.ค.2005, 4:40 pm

คามคิดของผมนั้นบาปอยู่แล้วครับ

แต่ก็ขึ้นอยู่กับเจตนาเหมือนคุณโมฆบุรุษได้ตอบไว้นะครับ

บางครั้งเราอาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวันนี้เราเผลอไปเหยียบมดหรือเปล่า บางครั้งเราอาจทำบาปโดยไม่รู้สึกตัว แต่ก็พยายามมีสติระลึกเข้าไว้ หมั่นทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แก่สัตว์ที่เราเผลอ แผ่เมตตาให้สรรพสัตว์ครับ อาจจะทำให้คุณรู้สึกผ่องใสขึ้นครับ และก็อย่าไปกังวลกับมัน แผ่เมตตา ขอสรรพสัตว์จงมีความสุข ขอสรรพสัตว์จงพ้นจากความทุกข์ เมตตาเข้าไว้ครับ

ขอธรรมะคุ้มครองครับ

ตอบเมื่อ: 08 พ.ค.2005, 7:50 pm

บาปไม่บาปขึ้นอยู่กับเจตนาครับ

แต่สิ่งที่จะมีแน่นอนคือกรรม

ตอบเมื่อ: 08 พ.ค.2005, 8:11 pm

การเกิดเป็นมนุษย์ ยากนักที่จะไม่สร้างกรรม ทั้งกรรมดีกรรมชั่ว ไม่ว่าจะเจตนาหรือไม่ก็ตาม การผิดต่อชีวิตไม่ว่าจะเป็นชีวิตมนุษย์ หรือชีวิตสัตว์ ล้วนแล้วแต่เป็นกรรมเวรที่ทำให้ต้องวนเวียนชดใช้กรรมในสังสารวัฏทั้งสิ้น

อยู่ทีว่าแต่ละบุคคลจะระลึกถึงกรรมที่ตนเองได้ก่อไว้ได้หรือไม่เท่านั้นเอง ถึงแม้จะเพียรปฏิบัติมากสักเท่าใด เมื่อถึงรอบแห่งกรรมนั้นมาครบบรรจบให้ต้องชดใช้เมื่อใด ถึงจะเล็กน้อยเพียงใดก็ต้องชดใช้ทั้งหมด

ทีนี้ก็ต้องพิจารณา ระลึกได้ถึงบาปบุญคุณโทษที่ตนได้ก่อไว้มาแล้วหรือไม่ หรือยังโทษผู้อื่นอยู่ร่ำไป พิจารณาได้ ระลึกได้ถึงผิดชอบชั่วดี น้อมเข้ามาด้วยสติ ถึงแม้ต้องชดใช้กรรมนั้นๆ แต่ก็สามารถสลายและยุติกรรมนั้นได้ ณ ขณะนั้น เดี๋ยวนั้น เวลานั้น

ธรรมะสวัสดี

มณี ปัทมะ ตารา

ผู้เยี่ยมชม

ผมเห็นด้วยกับคุณเจียงครับ เพราะบาปคือสิ่งที่ทำแล้ว ทำให้คุณภาพของใจเสื่อมลง ที่นี่ถ้าไม่มีเจตนา ใจก็ย่อมไม่ได้เสื่อม แต่ถ้าไปย้อนคิดในความผิดพลาดที่ได้ทำไปแล้วนี่สิบาปก็จะเกิดขึ้นตรงนี้

แต่ถึงแม้ใจไม่ได้เสื่อม แต่ก็เป็นกรรมที่ไม่ได้เจตนาไป และจะให้ผลทีหลังสุด หลังจากกรรมอื่นๆ เช่น กรรมหนัก กรรมที่ทำประจำ กรรมก่อนตาย กรรมที่นานๆ ทำที ให้ผลมาก่อนแล้ว

ตัวอย่างเรื่องราวก็มี 2 เรื่องครับ ในสมัยอดีตกาล

เรื่องที่ 1 เป็นเรื่องราวของพระจักขุบาล ผู้ตาบอดทั้ง 2 ข้าง แต่เป็นพระอรหันต์ คือ ก่อนบวชตาท่านยังไม่บอดครับ ที่นี้พอบวชท่านก็ตั้งสัจจะว่าพรรษานี้ จะอยู่อิริยาบถ 3 คือ ยืน เดิน นั่ง เท่านั้น ไม่ยอมนอน พอท่านทำความเพียรไปเรื่อยๆ อาการตาเจ็บก็กำเริบขึ้นมา หมอมาให้ท่านนอนหยอดตา แต่ท่านไม่นอนหยอด แต่นั่งหยอดตา (เพราะเกรงจะผิดสัจจะ) ผลก็คือ ตาท่านไม่หาย และในวันที่ตาท่านบอดสนิท ตาภายในของท่านก็สว่างโพรงพอดี ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ หลังจากนั้น เวลาไปไหนมาไหน ท่านก็เดินเหยียบมด แมลงตามพื้นหลายครั้ง เพราะตาท่านบอดแล้ว แต่ไม่มีบาปเกิดขึ้น เนื่องจากพระอรหันต์ย่อมไม่มีบาปในใจครับ เพียงแต่จะกลายเป็นกรรมที่ไม่เจตนา และกรรมนี้ยังตามไม่ทัน จึงไม่มีโอกาสส่งผลอีกแล้ว เพราะท่านเข้านิพพานไปแล้ว

เรื่องที่ 2 เป็นพระภิกษุอีกรูปหนึ่ง ทำความเพียรตั้งแต่ หนุ่มยันแก่ ต่อมาวันหนึ่ง โดยสารเรือ แล้วนำมือไปวักน้ำขึ้นมา มีสาหร่ายติดมากับมือนั้น ก็เสียใจว่าศีลของตนขาดแล้ว (เพราะมีวินัยข้อหนึ่ง ห้ามภิกษุตัดต้นไม้ ทำลายพืชครับ) ทั้งๆ ที่ท่านก็ไม่ได้เจตนา และผลของเรื่องนี้ ก็เล็กน้อยมาก (เพราะไม่ได้ไปทำลายพืชของชาวบ้าน) แต่ท่านเอากลับมาคิดด้วยความไม่สบายใจไปตลอดว่า ไม่น่าเลย เราไม่น่าเลย จนกระทั่งละโลก ท่านไปเกิดเป็นพญานาคครับ ทั้งๆ ที่กำลังบุญสามารถไปได้สูงกว่านี้ได้สบาย ซึ่งถ้าได้เป็นเทพบุตร ก็ยังบำเพ็ญเพียรต่อได้ และเมื่อพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้ ก็ยังมีโอกาสฟังธรรม บรรลุธรรม ขณะเป็นเทพบุตรก็ได้ แต่พอเป็นนาค (ถือเป็นเดรัจฉาน) ก็หมดสิทธิ์บรรลุธรรม จนกว่า จะหxxxรรม(ที่ไปย้ำคิดย้ำทำ) ตรงนี้นั่นแหละครับ

ทุกอย่างสำคัญที่ใจจริงๆ

ผู้เยี่ยมชม

ฆ่าสัตว์โดยไมเจตนา

ทางพุทธศาสนา ถือว่าไม่บาป

เช่นเดินไปเหยียบมดตายโดยไม่เจตนา ไม่บาป

ตอบเมื่อ: 10 พ.ค.2005, 4:09 pm

ตามความเข้าใจส่วนตัวของผมนะครับ

บาปครับ

ผลกรรมก็คือ ถ้าอกุศลกรรมใหญ่เข้ามาส่งผลให้เราต้องเกิดมาเป็นสัตว์เหมือนกัน

เราอาจจะถูกฆ่าโดยที่ผู้ฆ่าไม่มีเจตนาเช่นกันครับ

แต่กรรมนี้อาจจะไม่หนักมากเท่ากับกรรมที่เกิดจากเจตนาครับ

พระอรหันต์ที่ท่านฆ่าสัตว์โดยที่ไม่เจตนา

ที่ท่านไม่ได้รับกรรมนั้น เพราะกรรมนั้นตามมาส่งผลไม่ทันครับ

พอท่านละขันธ์ เสด็จเข้าสู่พระนิพพาน

กรรมทั้งหลายก็ถือว่าเป็นโมฆะไปครับ

แต่ตราบใดที่ท่านยังไม่ละขันธ์ โอกาสที่จะได้รับผลกรรม"หนัก" ก็ยังมีอยู่นะครับ

เป็นความเข้าใจโดยส่วนตัวผมเองนะครับ

ตอบเมื่อ: 11 พ.ค.2005, 10:59 pm

ผลของกรรมจะ หนักหรือเบาขึ้นอยู่กับเจตนาเป็นสำคัญ ถ้าไม่มีเจตนาฆ่าเขา กระทำลงไปโดยไม่ตั้งใจ ผลของกรรมก็จะเบาบางกว่ามีเจตนา เกิดการอโหสิขึ้นได้ ควรจะทำบุญหรือเเผ่เมตตาให้เขามากๆ เเล้วควรจะระมัดระวังขึ้นครับ

ผู้เยี่ยมชม

การรักษาศีล ได้กุศลกรรม เป็นบุญ แต่การละเมิดศีล ได้อกุศลกรรม เป็นบาป ศีลขาด ก็ได้บาปอกุศลกรรม ศีลจะขาดได้ ต้องกระทำ ครบองค์ 5 คือ ตัวอย่างข้อ ปาณาฯ 1 ให้รู้ว่า สัตว์นั้น มีชีวิต 2 รู้อยู่ว่า สัตว์นั้น มีชีวิต 3 ตั้งใจจะฆ่าสัตว์นั้นให้ตาย 4 มีความพยายามที่จะฆ่า สัตว์นั้นให้ตาย 5 สัตว์นั้นตาย ด้วยความพยายามนั้น...ใช้ปัญญาสัมมาทิฐิ รักษาศีล ศีลจะไม่ขาดง่ายๆ อย่าวิตกกังกลไป ทำให้จิตเศร้าหมอง การลูบคลำในศีล จะทำให้ไม่ถึงจุดสุดยอด..... คือ มรรคผลนิพพาน ดังนั้น สีลพตปารามาส จึงเป็นเครื่องกีดขวางทางนิพพานดังนี้แล

ตอบเมื่อ: 13 พ.ค.2005, 10:36 pm

ขอบคุณครับ

ตอบเมื่อ: 20 พ.ค.2005, 3:21 pm

มีอาจารย์ผู้มีความรู้อยู่ 2 คน คนหนึ่งชอบดื่มเป้นอันมาก ส่วนอีกคนครองตัวอยู่ในธรรมไม่เคยดื่มเลย อาจารย์ทั้งสองนั้นรู้จักกันเป็นอย่างดี เป็นเวลานาน แต่แล้ววันหนึ่ง อาจารย์นักดื่ม ชักชวนกันไปงานวันเกิดของตน ในงานด้วยที่ดื่มไปมาก จึงบังคับเพื่อนให้ดื่ม อาจารย์ผู้ไม่เคยดื่ม บอกไปว่าไม่ดื่ม อาจารย์นักดื่มจึงพูดว่า นั้นคุณก็เป็น "พระเจ้าองค์หนึ่ง" อาจารย์ผู้ไม่เคยดื่มจึงคิดได้ ว่าตนเองนั้นเป็นใคร

จงใช้สติ และ เซน

ผู้เยี่ยมชม

บาปหรือไม่ ขึ้นอยู่กับตัวบุคคลครับ ถ้าผู้ที่กระทำเป็นพระอรหันต์ก็ไม่บาป แต่สำหรับเจ้าของกระทู้บาปแน่นอนครับ เพราะว่ารู้สึกไม่สบายใจ จึงมาโพสท์ ความไม่สบายใจนี่เองที่เป็นตัวกำหนดว่าบาปหรือไม่ มากหรือน้อย ไม่สบายใจมากก็บาปมาก ไม่สบายใจน้อยก็บาปน้อย ที่ว่าพระอรหันต์ไม่บาปก็เพราะว่าพระอรหันต์ฝึกจิตดีแล้ว จนสามารถขจัดความไม่สบายใจในจิตใจได้หมด จึงไม่บาปครับ

ผู้เยี่ยมชม

1.,มันมีชีวิต

2.เรารุ้ว่ามันมีชีวิต

3.ตั้งใจฆ่า

4.ลงมือฆ่า

5.ฆ่าสำเร็จ

บาปมันมีแต่ลดหลั่นกันมาตามเจตนา หรือไม่เจตนาก็ตาม

หนีมันได้โดยการเข้าถึงอารมณื พระโสดาบันให้ได้นะครับ

จะได้ไม่ลงล่าง มันไม่สนุกหรอก จะบอกให้