ความสุขมาจากไหน

ตอบเมื่อ: 28 พ.ค.2004, 8:46 am

ความสุขมาจาก สภาพร่างกายและจิตใจที่แข็งแรง

ความสุขมาจาก จิตที่มีเมตตา

ความสุขมาจาก ความศรัทธาที่บริสุทธิ์

ความสุขมาจาก ความมีน้ำใจกว้างขวาง

ความสุขมาจาก ความสงบที่มีในจิตใจ

ความสุขมาจาก มีความรู้จักพอในการแสวงหาทางวัตถุ

ความสุขมาจาก ห่วงใยผู้อื่นอย่างไม่มีข้อแม้

ความสุขมาจาก การแสวงหาความรู้โดยไม่มีสิ้นสุด

ความสุขมาจาก การเข้าใจสัจธรรมของชีวิต

ความสุขมาจาก สามารถปรับตัวให้เข้ากับสภาพที่เป็นอยู่

ความสุขมาจาก มีความหวังที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานที่เป็นจริงได้

ที่มา :: หนังสือเรื่องเคล็ดลับการนำชีวีให้มีสุข

ตอบเมื่อ: 28 พ.ค.2004, 10:06 am

ผู้เยี่ยมชม

สาธุ และขอขอบคุณที่นำมาสาระธรรมที่มีประโยชน์ต่อชีวิตมาฝากครับ

ตอบเมื่อ: 29 พ.ค.2004, 12:54 pm

ผู้เยี่ยมชม

นตฺถิ สนฺติ ปรํ สุขํ

สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี

เป็นสุขอัน...ระงับแล้ว...ซึ่งการปรุงแต่ง

ไม่ต้องอิงแหล่ง...สมมุติบัญญัติไฉน

เป็นสุขแท้...ที่เกิดเอง...รู้เองที่ใจ

มิต้องรอ...ให้ใคร...มามอบเลย

แม้ผู้ใดไม่อยากมีทุกข์

ก็ให้ละวางความปรารถนาในสุขนั้นเสีย

เมื่อจิตว่าง สงบอยู่ ดูเกลาเกลี้ยง

ก็ยินเสียง ใบไม้ และใบหญ้า

เมื่อจิตวุ่น เสียงกิเลส ก็โกลา

กลบภาษา สัจธรรม ตามเป็นจริง

...........เนาวรัตน์ พงไพบูลย์.............

ตอบเมื่อ: 17 ต.ค.2006, 12:33 pm

ความสุข หรือความทุกข์ เหงา เศร้า ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจเราหมด มันไม่ได้อยู่ที่สวรรค์ หรอกครับ

ตอบเมื่อ: 22 ต.ค.2006, 1:34 pm

สาธุ หลายๆ

แสง สี เสียง งดงาม ตระการตา น่าชื่นชมยิ่ง

ตอบเมื่อ: 30 ต.ค.2006, 9:19 am

จริงๆแล้วความสุขนั้นไม่มีหรอกแต่ที่เราเกิดมีความสุขเพราะความทุกข์ลดน้อยลงความทุกข์ยิ่งหมดเท่าไรความสุขก็มาแทนที่เพราะฉะนั้นพยายามอย่าสร้างความทุกข์ขออนุโมทนาด้วยนะคุณบัวคงจำกันได้ดีนะ
จากพระอธิการอำนวยญาณวโร (แมวโพง )เจ้าอาวาสวัดศรีคงคาราม

ตอบเมื่อ: 16 พ.ย.2006, 8:25 pm

ถ้ายังติดยึดในสุข ทุกข์ก็เปิดประตูรอ

ตอบเมื่อ: 22 พ.ย.2006, 6:02 pm

ความสุข

มาจาก ความทุกข์ ร้องไห้

ความทุกข์

มาจาก ความสุข ยิ้มเห็นฟัน

ถ้าไม่อุปาทานขึ้นมาเป็น นาม และ รูป "ความสุขและความทุกข์" มาจากไหน ?

ตอบเมื่อ: 23 พ.ย.2006, 9:43 pm

อ้างอิงจาก:

ความสุขที่แท้จริง

ทิ้งสุข ทุกข์ดับ

พ้นทุกข์ สุขเกิด

ทิ้งสุข ทุกข์ดับ......
ตรงกับคำที่ว่า เมื่อไม่เอาสุข ทุกข์ก็ดับไปเอง
คำว่าสุข ในความหมายนี้ คือ อามิสสุข.....
คือสุขที่ยังต้องอิงอามิส เช่น ต้องมีคนมาชมเรา ต้องได้รับสิ่งที่เราปราถนา จึงจะสุข. ความสุขแบบนี้ ไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง ยังอิงกับทุกข์อยู่ เพราะมันพร้อมที่จะแปรเปลี่ยนเป็นสิ่งตรงข้ามกับที่เราอยากได้อยู่ ด้วยว่าสิ่งทั้งหลายมันไม่เที่ยง มันทนได้ยาก.
สุขแบบนี้ ท่านผู้รู้ท่านจึงกล่าวว่า "อยากได้สุข แต่ทุกข์กลับ เข้าทับใจ".....เพราะสุขแบบนี้ พ่วงเอาทุกข์มาพร้อมด้วยเสมอ
ดังนั้น การทิ้งสุขแบบนี้ จึงทำให้ทุกข์ดับ.....เพราะการอยากได้สุขแบบนี้คือ เหตุแห่งทุกข์ นั่นเอง

พ้นทุกข์ สุขเกิด.....
สุขในความหมายนี้ หมายถึงนิรามิสสุข คือสุขที่ไม่ต้องอิงอามิสแล้ว.เป็นสุขในตัวของมันเอง ไม่ต้องอิงอาศัยกับการได้สิ่งที่สมปราถนาแล้ว.... ดังนั้นเมื่อพบกับสิ่งที่ไม่น่าปราถนา จึงไม่ทุกข์แล้ว.
สุขแบบนี้จึงไม่พ่วงเอาทุกข์มาด้วย เป็นสุขที่ท่านผู้รู้ท่านสรรเสริญ ดังมีคำกล่าวที่ว่า "อยากดับไป เพราะรู้ทุกข์ สุขเป็นเอง".คำว่ารู้ทุกข์นั้น ก็หมายถึงว่าล่ะวางเหตุแห่งทุกข์เสียได้.....สุขจึงเป็นของที่จะเกิดขึ้นเอง
ถ้าทุกข์ดับสนิทท่านก็เรียกว่า พระนิพพาน ซึ่งเป็นสุขอย่างยิ่ง

ตอบเมื่อ: 23 พ.ย.2006, 11:54 pm

ในครั้งพุทธกาล
มีพระภิกษุกลุ่มหนึ่ง ไปเจริญสมณธรรมในราวป่าแห่งหนึ่ง

พระภิกษุรูปที่หนึ่ง แตกฉานในพระคัมภีร์..... จึงเทศน์แสดงธรรมอย่างพิศดาร ให้เพื่อนภิกษุด้วยกันฟัง. ในราวป่านั้นมีรุกขเทวดาอยู่เป็นอันมาก. หลังจาก พระรูปแรกสาธยายธรรมอย่างยาวนานจบลง ราวป่าก็เงียบสงัดเหมือนเดิม

พระภิกษุอีกรูปหนึ่ง ท่านไม่แตกฉานในพระคัมภีร์.... เทศน์อะไรก็เทศน์ไม่ค่อยเป็น แต่ท่านเห็นแจ้งแทงตลอดในธรรมหมดแล้ว เป็นผู้ถึงสุขอันเกษมแล้ว.ท่านกล่าวคำอุทานขึ้นมาว่า
"(ช่างแสนสุโข).... อะโห สุขขัง"
เทวดาทั้งราวป่าพากันสาธุการสนั่นราวป่าแห่งนั้น

ผู้เยี่ยมชม

เมื่อใดเห็นทุกข์ นั่งอาจเรียกว่าสุข
เมื่อใดเห็นสุข นั่นอาจสุขกว่า
เมื่อใดเห็นอุเบกขา จงรักษาอาการนั่นไว้
เพื่อให้รู้จริงข้างใน ว่าอะไรคือสุขหรือทุกข์เอย