พระภิกษุผู้เป็นภิกษุตั้งแต่อายุ 7 ขวบ

ผู้เยี่ยมชม

ในสมัยพุทธกาล มีเด็กน้อยคนหนึ่ง เกิดในตระxxxลพราหมณ์ มีชีวิตอยู่ดีมีสุข พอเขาอายุครบ 7 ขวบ เขาเห็นบิดามารดา สร้างพระเจดีย์จำลองบูชาคุณพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เขาเกิดความเลื่อมใสระลึกชาติย้อนหลังไปได้ทันที เขาจึงขอบิดามารดาออกบวชเป็นสามเณร พอบวชก็ได้มาอยู่กับพระสารีบุตร เพียงนั่งทำสมาธิครั้งแรก และครั้งเดียวเท่านั้น ก็ได้บรรลุธรรมเป็นพระสามเณรอรหันต์ แล้วพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ทรงอนุญาติให้สามเณรได้บวชเป็นพระภิกษุตั้งแต่อายุ 7 ขวบเลยทีเดียว เหตุใดท่านจึงได้รับการยกย่องเช่นนี้ เพราะในสมัยพุทธกาลมีสามเณรที่บรรลุธรรมตั้งแต่ 7 ขวบเป็นจำนวนมากแต่ก็ต้องรอจนโตก่อนจึงได้เป็นพระภิกษุ มีเพียงสามเณรรูปนี้รูปเดียวเท่านั้น ที่ได้สิทธิ์เช่นนี้ (ส่วนอีกรูปเป็นสามเณรี ได้สิทธิ์เป็นภิกษุณีตั้งแต่ 7 ขวบเหมือนกัน แต่ไม่ขอกล่าวถึงในตอนนี้นะครับ) ก็ต้องย้อนระลึกไปดูชาติในอดีตของท่านแหละครับ

ในอคีตกาลท่านสั่งสมบารมีทางด้านการบวชข้ามภพข้ามชาติมาพอสมควร จนในชาติหนึ่งท่านได้บวชเป็นดาบส มีฤทธิ์อภิญญามาก มีความประพฤติงดงาม จนคนรุ่นหลังมาบวชตามเป็นดาบสลูกศิษย์เป็นจำนวนมากทีเดียว

ทุกๆ วันบรรดาลูกศิษย์จำนวนมากของท่านก็จะพากันมากราบคารวะขอโอวาทจากดาบสผู้เป็นอาจารย์จนเป็นทำเนียมมิได้ขาด

ซึ่งถ้าดาบสอาจารย์เป็นเหมือนคนธรรมดาทั่วๆไป ก็คงจะนึกกระหยิ่มยิ้มย่องในใจว่า เรานี่ช่างมีคุณธรรมและมีอานุภาพ มีลูกศิษย์มากราบเคารพสักการะเป็นจำนวนมาก แต่เพราะท่านเป็นบัณฑิต ท่านกลับไม่ชอบใจเลย แต่กลับคิดว่า

"ทุกๆ คนล้วนมาเคารพสักการะอาจารย์คือเรา แต่ตัวเรากลับไม่รู้จะไปเคารพใคร บุคคลผู้ไม่มีผู้เคารพย่อมไม่มีที่พึ่งและไม่อาจเจริญรุ่งเรืองต่อไปได้ จำเราจะต้องหาใครสักคนที่เพียบพร้อมเพื่อให้เราได้เคารพสักการะบูชา แล้วเราจะไปหาได้จากที่ไหน" แล้วท่านก็นึกต่อได้ว่า ไม่จำเป็นต้องหาบุคคลที่ควรเคารพในปัจจุบันก็ได้ เราสามารถหาจากอดีตก็ได้

ท่านจึงระลึกชาติย้อนหลังไปดู เพราะดาบสอย่างท่านมีความสามารถระลึกชาติย้อนหลังไปดูได้ถึง 40 กัป (โลกขึ้นเกิด ตั้งอยู่ ดับไป 40 ครั้ง คือ นานมาก) และแล้วท่านก็ได้เห็นภาพเรื่องราวของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในอดีต "นี่เองบุคคลที่เราควรเคารพบูชา" ท่านดีใจมาก ออกจากสมาธิ ก็รีบไปที่แม่น้ำ นำกองทรายมาก่อเป็นพระเจดีย์ แล้วนำดอกกระดึงทอง มาประดับที่เจดีย์ทรายนั้น ด้วยจิตที่เลื่อมใสศรัทธา ท่านเพียรกระทำเช่นนี้ทุกๆวันมิได้ขาด ราวกับว่า ได้นั่งอยู่ต่อหน้าพระพุทธเจ้าพระองค์นั้นเลยทีเดียว

มีบางวันเหมือนกัน ที่กามกิเลสที่ท่านข่มไว้ในใจได้กำเริบขึ้น ท่านก็จะมาที่เจดีย์ทรายนั้น ระลึกถึงพระพุทธคุณ (แม้ไม่เคยเห็นพระพุทธเจ้า หรือสัญลักษณ์ใดๆ ของพระพุทธเจ้ามาก่อนก็ตาม) จิตใจท่านก็จะสงบลง ท่านทำเช่นนี้ไปตลอดชีวิต ละโลกแล้วไปบังเกิดในโลกสวรรค์ ชาติสุดท้ายก็ได้มาเป็นพระภิกษุอายุ 7 ขวบนี้แหละครับ

ตอบเมื่อ: 12 มี.ค.2005, 3:29 pm

ดีจังนะค่ะ มีเรื่องสนุกๆมาเล่าให้ฟัง

น่าจะมีชื่อสามเณรด้วย

ผู้เยี่ยมชม

พอดียังจำชื่อไม่ได้ เดี๋ยวจะลองไปค้นมาดูนะครับ หรือ ถ้าผู้รู้ท่านใดทราบก็ช่วยบอกด้วยนะครับ

ผู้เยี่ยมชม

ขออภัยที่เสียเวลานาน ค้นเจอมาได้แล้วครับ พระเถระรูปนี้ชื่อว่า "พระวสภะเถระ" ครับ

จากพระสูตร และอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 51 หน้าที่ 42 ครับ