ความโกรธจึงเป็นสิ่งต้องกำจัด (สมเด็จพระญาณสังวรฯ)

ตอบเมื่อ: 21 ส.ค. 2007, 8:10 am

ความโกรธนั้นเป็นเหตุแห่งโทสะ หนึ่งในกิเลสสำคัญ ๓ กอง คือ โลภะ โทสะ โมหะ พระพุทธศาสนสุภาษิตจึงมีแสดงไว้ว่า “โทสะมีความโกรธเป็นสุมุฏฐาน” ผู้จะพ้นความเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในความทุกข์ได้ จะต้องเป็นผู้ไกลกิเลสทั้ง ๓ กองได้อย่างสิ้นเชิง

ดังนั้นความโกรธจึงเป็นสิ่งต้องกำจัด ก่อนจะสามารถไกลกิเลสกองโทสะได้อย่างสิ้นเชิง ทุกวันนี้มีผู้แสดงความปรารถนาจะไม่กลับมาเวียนว่ายตายเกิดค่อนข้างมาก ก็ขอหวังว่าจะเข้าใจถึงความสำคัญอันเป็นโทษของความโกรธ และพยายามกำจัดให้บรรเทาเบาบาง จนหมดสิ้นไปให้ได้ เพื่อถึงเป้าหมายสูงสุดคือความไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดอีกต่อไป

ทุกวันนี้พากันมีทุกข์ พระพุทธศาสนาแสดงทางแห่งความสุขไว้ในพระพุทธศาสนสุภาษิตบทหนึ่ง ซึ่งขอเชิญมาเป็นกำลังงใจให้กำจัดความโกรธ นั่นคือ “ฆ่าความโกรธได้ อยู่เป็นสุข”

นอกจากที่ว่า “ฆ่าความโกรธได้ อยู่เป็นสุข” พระพุทธศาสนสุภาษิตอีกบทหนึ่งก็กล่าวไว้มีความว่า “ฆ่าความโกรธได้ ไม่เศร้าโศก” คิดถึงเล็กน้อยย่อมจะเห็นความยิ่งใหญ่ของคุณแห่งความไม่โกรธ

อาจจะมีผู้ไม่แน่ใจในพระพุทธศาสนสุภาษิตต่างๆ นี้ ก็น่าจะทดลองพิสูจน์ด้วยตนเอง และน่าจะนึกถึงสรณะทั้ง ๓ ในพระพุทธศาสนา คือพระพุทธรัตนะ พระธรรมรัตนะ และพระสังฆรัตนะ สรณะที่ไม่มีที่อื่น

นอกจากทั้ง ๓ รัตนะนี้เท่านั้น พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ที่เป็นอริยสงฆ์ มิใช่สมมติสงฆ์ สามรัตนะนี้เท่านั้นเป็นสรณะที่พึ่งที่แท้จริง

นั่นก็คือ การเชื่อถือปฏิบัติตามรัตนะทั้ง ๓ นี้ ให้คุณให้ความถูกต้องสถานเดียว ไม่มีให้โทษ ไม่มีผิด ท่านจึงใช้คำสรณะสำหรับเฉพาะ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ในพระพุทธศาสนาเท่านั้น ไม่ใช้กับผู้ใดอื่น หรืออะไรอื่นทั้งสิ้น

: แสงส่องใจ ๓ ตุลาคม ๒๕๔๕
: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

สาธุ

สวัสดียามเช้าครับ... ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 21 ส.ค. 2007, 11:36 am

สาธุ สาธุ สาธุค่ะ...คุณ I am

ธรรมะสวัสดี...วันพระค่ะ.

ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 23 ส.ค. 2007, 1:13 am

อนุโมทนาสาธุด้วยนะคะ คุณ I am