สุดจนปัญญา จะทำอย่างไรดี รู้ว่าผิดศิลข้อ 3 หดหู่และละอายใจมา

ตอบเมื่อ: 07 ต.ค.2005, 8:35 am

สิ่งที่คุณต้องการตอนนี้ ไม่ใช่ คำปลอบประโลม เพราะมันช่วยให้ออกจากทุกข์โดยแท้จริงไม่ได้ การจะออกจากทุกข์ได้นั้นต้องรู้จักอาการของทุกข์ สาเหตุแห่งทุกข์ แล้วเข้าไปดับที่สาเหตุนั้น ซึ่งสิ่งที่ผมจะกล่าวต่อไปนี้คือข้อแนะนำซึ่งรับประกันว่าถ้าปฏิบัติจริงดับทุกข์ได้แน่นอนเนื่องจากเป็นวิธีที่พระพุทธเจ้าทรงสอนให้ชาวโลกไว้ดับทุกข์มากว่า 2500 ปีแล้ว

1.อาการแห่งทุกข์ เกิดจากความละอายเกรงกลัวต่อบาป ซึ่งคุณมี และเพราะคุณยังมีอยู่นั่นเองจึงสบายใจได้เปราะหนึ่งยังมีหนทางเยียวยาได้

2.วิธีการดับทุกข์ต้องเข้าไปดับที่สาเหตุ ก่อนอื่นคุณต้องยุติเชื้อหรือสาเหตุแห่งความผิดนั้นเสียก่อน คือยุติความสัมพันธ์อันไม่สมควรนั้น (ซึ่งมันยากแน่นอน) อันนี้ไม่มีใครปฏิบัติแทนได้ หากเมื่อยุติได้แล้ว ยังอาจมีความจำ ความรู้สึกเดิมค้างอยู่ในใจ ตามมาก่อกวนอยู่เกือบตลอดเวลา วิธีแก้นั้น ฟันธงได้เลยว่าไม่สามารถดับด้วยการนั่นสมาธิได้ แม้นจะทนสู้นั่งวันละหลายชั่วโมงก็ตาม บางครั้งยิ่งนั่งก็ยิ่งฟุ้ง ยิ่งฟุ้ง ก็ยิ่งทุกข์

หนทางดับนั้นต้องดับด้วยการเจริญสติ คือตามเฝ้ารู้ความคิด ความรู้สึก ของตนอยู่ทุกข์ขณะจิต ทุกลมหายใจ เมื่อความรู้สึกอันเป็นอกุศลกำเริบขึ้น ก็ให้รู้ว่ากำเริบขึ้น เมื่อความคิดปรุงแต่ง ฟ้งซ่านเกิดขึ้นก็ให้รู้ว่า เกิดขึ้น กฏธรรมชาติของจิตก็คือ เกือบจะทันทีที่รู้สติ อกุศลจิตก็ดับลงเอง เนื่องจากขาดแรงส่ง เพราะเราหันเอาใจเรามารู้อารมณ์แทน ไม่ได้ปล่อยให้คลุกอยู่กับอารมณ์นั้น เหมือนหนังยางที่ถูกคลายเกลียวออก รายละเอียดปลีกย่อยนั้นมีมาก เกินกว่า ที่จะกล่าวในที่นี้ได้ แต่ผมอยากให้ความเชื่อมั่นว่า มันได้ผลจริงๆครับ เพราะได้พิสูจน์กับตัวเองแล้ว สามารถนำตัวเองออกจากวังวนแห่งความทุกข์ได้