เราตถาคตตั้งศาสนา(พุทธ)ไว้เพื่ออะไร?

ตอบเมื่อ: 08 ต.ค.2008, 12:01 pm

เราตถาคตตั้งศาสนา(พุทธ)ไว้เพื่ออะไร?.....จากพระโอษฐ์ของพระพุทธเจ้า

คิริมานนทสูตร

" เราตถาคตตั้งศาสนาไว้ ไม่ได้หวังเพื่อให้บุคคลผู้ใดผู้หนึ่งบำเพ็ญหาประโยชน์อย่างอื่น
ตั้งไว้เพื่อประสงค์จะให้บุคคลบำเพ็ญภาวนา เพื่อให้ระงับกิเลสตัณหาเท่านั้น
การบำเพ็ญภาวนา เมื่อไม่คิดว่าจะให้ระงับดับกิเลสตัณหาแห่งตน ก็ได้ชื่อว่า เป็น
คนหลงโลกหลงทาง "

ต่อ

ส่วนกุศลที่เกิดจากการบำเพ็ญภาวนานั้น จะว่าไม่ได้ไม่มี เช่นนั้นก็ไม่ปฏิเสธ อันที่จริง
ก็หากเป็นบุญเป็นกุศลโดยแท้ แต่ว่าเป็นทางหลงจากพระนิพพานเท่านั้น
การกระทำความเพียรบำเพ็ญภาวนา ทำบุญทำกุศลอย่างใดอย่างหนึ่ง
มากน้อยเท่าใดก็ตาม ก็ให้รู้ว่าบำเพ็ญบุญกุศลและเจริญภาวนา เพื่อระงับดับกิเลส
ตัณหาของตนให้น้อยลง ให้พ้นจากกองกิเลสนั้น เช่นนี้ชื่อว่าเดินถูกทาง พระ
นิพพานแท้

ตอบเมื่อ: 08 ต.ค.2008, 3:23 pm

อ้างอิงจาก:

ตั้งไว้เพื่อประสงค์จะให้บุคคลบำเพ็ญภาวนา เพื่อให้ระงับกิเลสตัณหาเท่านั้น

ตอบเมื่อ: 08 ต.ค.2008, 9:37 pm

อ้างอิงจาก:

"การบำเพ็ญภาวนา เมื่อไม่คิดว่าจะให้ระงับดับกิเลสตัณหาแห่งตน ก็ได้ชื่อว่า เป็น คนหลงโลกหลงทาง "

สาธุครับอาจารย์พลศักดิ์ ผมเปิดซีดีฟังพระสูตรนี้อยู่บ่อยๆชอบมากเลยครับ

โดยเฉพาะตอน....

ดูกรอานนท์ บุคคลผู้มีปัญญาพึงคิดถึงตน แล้วปราบใจของตนให้พ้นจากทุกข์และความลำบาก และให้ออกจากบ่วงแห่งกิเลสมารให้ได้เถิด ถ้าไม่คิดอย่างนี้ แม้จะมีปัญญาก็มีเสียเปล่า ไม่นับเข้าในจำนวนที่มีปัญญา

กิริยาที่พ้นทุกข์พ้นยากและพ้นออกจากบ่วงแห่งกิเลสมารได้ก็คือพ้นจากกิเลส ตัณหาของเรา เมื่อพ้นจากกิเลสตัณหาได้เช่นนั้น ก็ได้ชื่อว่าพ้นจากความทุกข์ความยากโดยสิ้นเชิง ถ้ายังไม่พ้น ก็ได้ชื่อว่ายังไม่พ้นจากความทุกข์ความยาก

เมื่อตนยังไม่หลุดไม่พ้นก็ไม่ควรสั่งสอนผู้อื่นเพราะตัวยังไม่พ้น จะสั่งสอนผู้อื่นให้พ้นได้ด้วยอาการอย่างไร

เปรียบเหมือนบุคคลจะข้ามแม่น้ำ ถ้าตัวของเราข้ามไปถึงฝั่งฟากโน้นแล้ว จึงร้องบอกให้ท่านผู้อื่นข้ามมาตามตน เช่นนี้สมควรแท้ เมื่อเราร้องบอกเขา แล้วเขาพอใจจะไปหรือหาไม่ ก็แล้วแต่ใจเขา ส่วนตัวของเราข้ามไปได้สมประสงค์แล้ว ข้ออุปมานี้ฉันใด

ผู้ที่เป็นครูเป็นอาจารย์สอนให้ผู้อื่นพ้นจากทุกข์ ก็ต้องทำตัวให้พ้นทุกข์เสียก่อน จึงสมควรจะสอนคนอื่น

มีอุปไมยเหมือนผู้ที่จะพาข้ามแม่น้ำฉันนั้น

บุคคลที่เปลื้องตัวให้พ้นออกจากกองกิเลสยังไม่ได้ แล้วจะไปเปลื้องปลดสัตว์ในป่าช้า ผีทั้งหลายเขาจะหัวเราเยาะเย้นว่า อะโห โอหนอ! ตัวของท่านก็ยังไม่พ้นทุกข์ แล้วจะมาพาเอาพวกข้าพเจ้าออกจากทุกข์ได้อย่างไร

ตัวของท่านและพวกข้าพเจ้าก็ยังไม่พ้นนรกอยู่เหมือนกัน จะมาพาพวกข้าพเจ้าให้พ้นจากนรกได้ด้วยอาการอย่างไรฯ

สู้ สู้

ตอบเมื่อ: 09 ต.ค.2008, 2:35 am

อ้างอิงจาก:

"การบำเพ็ญภาวนา เมื่อไม่คิดว่าจะให้ระงับดับกิเลสตัณหาแห่งตน ก็ได้ชื่อว่า เป็น คนหลงโลกหลงทาง "

ตอบเมื่อ: 12 ต.ค.2008, 10:11 pm

ตัวของท่านและพวกข้าพเจ้าก็ยังไม่พ้นนรกอยู่เหมือนกัน จะมาพาพวกข้าพเจ้าให้พ้นจากนรกได้ด้วยอาการอย่างไรฯ

มันก็จริงอยู่ ต่างก็ยังไม่พ้น แต่เห็นทางรู้ทางพ้นนำมาบอกท่านอื่นให้รู้และเห็นไปด้วยก็จะไมดีกว่าหรือ ก็เปรียบเหมือนเราไม่รู้ทางเข้ากรุงเทพฯ
แต่มีคนบอกทางว่าไปทางนั้นทางนี้ก็ยังดีไม่ใช้หรือ อีกอย่างถึงผู้บอกยังไม่พ้นทุกข์ แต่บอกว่าทำตามอย่างนี้แล้วจะพ้น ทำอย่างนั้นจะไม่พ้นนะก็จะพอมีประโยชน์อยู่บ้างไม่ใช้หรือ อีกอย่างเราหาเพชรแทบเป็นแทบตายก็หาไม่เห็นและไม่เจอเลย แต่ไก่กับเขี่ยขึ้นมาให้เห็น แล้วท่านจะเก็บเอาเพชรนั้นไหม(ไม่ได้หมายความท่านที่ตั้งกระทู้นะ) เพียงแต่เอาเหตุการที่เจอมาโดยตรงมาพูดกัน คือเคยเจอมาแล้ว พอเราบอกท่านก็สวนทันทีเลยว่า ท่านไม่ได้ปฎิบัติเหมือนผมไม่ต้องมาสอนผม แล้วท่านรู้ได้อย่างไรว่าผมไม่ได้ปฎิบัตเหมือนท่าน ผมทั้งปริยัติและปฎิบัติมาแล้ว ผมรู้แต่ผมยังไม่เห็น แต่ท่านเข้ามาปฎิบัติเมื่อวานชืนนี้เองผมว่าท่านนี้กำลังโดนอุปกิเลสครอบเงานะก็มาว่าเราไม่ได้ปฎิบัติแล้วมาสอน คนเราจะไปมองเห็นแตภายนอกจะไปรู้ได้อย่างไรว่าสำเร็จหรือไม่ (เป็นห่วงกล้วบาปทางใจ) ถ้าหากว่าท่านไม่มีดีบ้างท่านก็คงไม่มาตั้งกระทู้ให้เราได้ศึกษาเป็นแน่ (อย่าเครียดนะ) กาเลนะธรรมะฉากัจฉา เอตัมมังคะละมุตตะมัง*กาลถามธรรมตอบธรรมเป็นมงคลอันสูงสุด เด้อสิบอกให้ ฮิฮิฮิ

ตอบเมื่อ: 12 ต.ค.2008, 11:22 pm

tanaphomcinta พิมพ์ว่า:

ตัวของท่านและพวกข้าพเจ้าก็ยังไม่พ้นนรกอยู่เหมือนกัน จะมาพาพวกข้าพเจ้าให้พ้นจากนรกได้ด้วยอาการอย่างไรฯ

มันก็จริงอยู่ ต่างก็ยังไม่พ้น แต่เห็นทางรู้ทางพ้นนำมาบอกท่านอื่นให้รู้และเห็นไปด้วยก็จะไมดีกว่าหรือ ก็เปรียบเหมือนเราไม่รู้ทางเข้ากรุงเทพฯ
แต่มีคนบอกทางว่าไปทางนั้นทางนี้ก็ยังดีไม่ใช้หรือ อีกอย่างถึงผู้บอกยังไม่พ้นทุกข์ แต่บอกว่าทำตามอย่างนี้แล้วจะพ้น ทำอย่างนั้นจะไม่พ้นนะก็จะพอมีประโยชน์อยู่บ้างไม่ใช้หรือ อีกอย่างเราหาเพชรแทบเป็นแทบตายก็หาไม่เห็นและไม่เจอเลย แต่ไก่กับเขี่ยขึ้นมาให้เห็น แล้วท่านจะเก็บเอาเพชรนั้นไหม(ไม่ได้หมายความท่านที่ตั้งกระทู้นะ) เพียงแต่เอาเหตุการที่เจอมาโดยตรงมาพูดกัน คือเคยเจอมาแล้ว พอเราบอกท่านก็สวนทันทีเลยว่า ท่านไม่ได้ปฎิบัติเหมือนผมไม่ต้องมาสอนผม แล้วท่านรู้ได้อย่างไรว่าผมไม่ได้ปฎิบัตเหมือนท่าน ผมทั้งปริยัติและปฎิบัติมาแล้ว ผมรู้แต่ผมยังไม่เห็น แต่ท่านเข้ามาปฎิบัติเมื่อวานชืนนี้เองผมว่าท่านนี้กำลังโดนอุปกิเลสครอบเงานะก็มาว่าเราไม่ได้ปฎิบัติแล้วมาสอน คนเราจะไปมองเห็นแตภายนอกจะไปรู้ได้อย่างไรว่าสำเร็จหรือไม่ (เป็นห่วงกล้วบาปทางใจ) ถ้าหากว่าท่านไม่มีดีบ้างท่านก็คงไม่มาตั้งกระทู้ให้เราได้ศึกษาเป็นแน่ (อย่าเครียดนะ) กาเลนะธรรมะฉากัจฉา เอตัมมังคะละมุตตะมัง*กาลถามธรรมตอบธรรมเป็นมงคลอันสูงสุด เด้อสิบอกให้ ฮิฮิฮิ

คุณ tanaphomcinta กำลังต่อว่าพระพุทธเจ้าอยู่นะครับ
คุณฌานไม่ได้เขียนเอง เขายกมาจาก คิริมานนทสูตร

ตอบเมื่อ: 13 ต.ค.2008, 9:00 am

ตอบเมื่อ: 13 ต.ค.2008, 6:05 pm

คุณ tanaphomcinta กำลังต่อว่าพระพุทธเจ้าอยู่นะครับ
คุณฌานไม่ได้เขียนเอง เขายกมาจาก คิริมานนทสูตร

ต้อฝขออภัยโทษอย่างมากถ้าผิดไป ข้อความตรงไหนที่ต่อว่าพระพุทธเจ้า สี่ขายังรู้พาดนักปราชญ์ยังรู้พลั่ง ยังไงช่วยชี้อีกทีๆว่าพระพุทธเจ้า ฮิฮิฮิ

ตอบเมื่อ: 14 ต.ค.2008, 2:21 pm

คุณ tanaphomcinta ครับ

คิริมานนทสูตร

" เราตถาคตตั้งศาสนาไว้ ไม่ได้หวังเพื่อให้บุคคลผู้ใดผู้หนึ่งบำเพ็ญหาประโยชน์อย่างอื่น
ตั้งไว้เพื่อประสงค์จะให้บุคคลบำเพ็ญภาวนา เพื่อให้ระงับกิเลสตัณหาเท่านั้น
การบำเพ็ญภาวนา เมื่อไม่คิดว่าจะให้ระงับดับกิเลสตัณหาแห่งตน ก็ได้ชื่อว่า เป็น
คนหลงโลกหลงทาง "

ถ้าใครปฏิบัติแล้วไม่สามารถระงับดับกิเลสตัณหาของตนให้เป็นบางลงได้
แต่ไม่เพิ่มกิเลส ไปอวดเบ่งว่าตนเองแน่กว่าใคร ย่อมชื่อว่า เป็น
คนหลงโลกหลงทาง

ตอบเมื่อ: 14 ต.ค.2008, 3:41 pm

ข้าน้อยผิดไปแย้ว ฮิฮิฮิ

ตอบเมื่อ: 14 ต.ค.2008, 6:52 pm

tanaphomcinta พิมพ์ว่า:

ข้าน้อยผิดไปแย้ว ฮิฮิฮิ

คนที่กล้าออกมาบอกว่าตนเองผิด ถือว่าประเสริฐที่สุด

ผมอยู่ในเว็บศาสนาต่างๆมา 6 ปี ยังไม่กล้าออกมายอมรับว่าผมผิดแม้แต่ครั้งเดียว
ทั้งๆที่บางเรื่องผมก็รู้ว่าตนเองผิดชัดๆ แต่ด้วยความทนงตน นึกว่าข้านี้แน่กว่าผู้ใด
จึงไม่มีทางยอมรับว่าตนเองผิด

ขอคารวะคุณtanaphomcintaด้วยใจจริง คุณประเสริฐกว่าผมมากนัก

ตอบเมื่อ: 15 ต.ค.2008, 6:35 pm

พลศักดิ์ วังวิวัฒน์ พิมพ์ว่า:

tanaphomcinta พิมพ์ว่า:

ข้าน้อยผิดไปแย้ว ฮิฮิฮิ

คนที่กล้าออกมาบอกว่าตนเองผิด ถือว่าประเสริฐที่สุด

ผมอยู่ในเว็บศาสนาต่างๆมา 6 ปี ยังไม่กล้าออกมายอมรับว่าผมผิดแม้แต่ครั้งเดียว
ทั้งๆที่บางเรื่องผมก็รู้ว่าตนเองผิดชัดๆ แต่ด้วยความทนงตน นึกว่าข้านี้แน่กว่าผู้ใด
จึงไม่มีทางยอมรับว่าตนเองผิด

ขอคารวะคุณtanaphomcintaด้วยใจจริง คุณประเสริฐกว่าผมมากนัก

ก็เป็นนักบินตอนเช้ามาแล้ว 25 ปี เราเองมองไม่เห็นคิ้วที่อยู่บนตาเราเอง
เมื่อคนอื่นมองเห็นว่าคิ้วเราบางเกินไปหรือดกเกินไป เราก็ต้องยอมรับว่าเรามองไม่เห็นคนอื่นเป็นกระจกเงาให้เราดีมาก ตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านก็ตรัสสอนไว้ว่า ผู้ใดโดนชี้โทษที่เราไม่รู้และไม่เข้าใจ แล้วเรายอมรับการชี้โทษนั้น ก็เหมือนหนึ่งว่าเราได้ยื้นมือข้างขวารับเอาซึ่งขุมทรัพย์ที่ผู้อื่นยื้นให้ แต่ถ้าผู้ใดโดนชี้โทษแล้วไม่ยอมรับว่าตัวเองผิดไม่รู้ว่าตัวเองโง่ ท่านตรัสว่าคนนั้นโง่และดับเบิ้ลโง่ด้วยไม่ใช้หรือท่าน ฮิฮิฮิ