คู่เกย์ครับ อยู่กันมา 23 ปี เขามีคนใหม่ทุกข์ใจมาก

ตอบเมื่อ: 17 ก.ย. 2008, 11:48 am

พยามยามทำใจให้หายทุกข์ ใช้สติปัญญาที่มีอยู่แก้ปัญหาทุกอย่างให้ผ่านพ้นไปด้วยดี เจ็บแทบกระอักเลือด ยิ่งอยากรู้ยิ่งเจ็บ คำสอนของพระทุกรูปมีค่ามาก เราอยู่กันมานานมากเคยชินกับสิ่งเดิมๆ แต่พอวันหนึ่งมารู้ว่าเขามีคนใหม่ใจสลาย สติแตกอยู่ประมาณสองสัปดาห์ แล้วก็เริ่มใช้ปัญญาแก้ปัญหา เดี๋ยวนี้ก็ยังทุกข์ใจ ใครมีทางออกบอกให้เอาบุญด้วยครับ อยากเล่าความเป็นมาเราเป็นคู่เกย์ ผมกะเขาใช้ชีวิตร่วมกันมา 23 ปีแล้ว อายุเขา 54 ปี ผม 42 ตอนที่ผมยังหนุ่มเขาดูแลให้การศึกษาผม ผมดูแลพ่อแม่เขาจนท่านทั้งสองรักผมเหมือนลูกของท่านและท่านรักผมมากกว่าลูกตัวเองอีกต่างหาก ท่านทั้งสองเสียชีวิตแล้วเราขอลูกมาเลี้ยงคนหนึ่งเป็นผู้หญิงตอนนี้เรียนชั้น ป.2 เราดำเนินชีวิตมาตามปกติ แล้วความเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้น เมื่อเขาเผลอใจให้กับเด็กหนุ่ม ทหารเกณฑ์ ถึงขั้นหลงรักมากๆ ผมมาจับได้และผมขอออกจากชีวิตเขาตามที่เราเคยตกลงกันไว้ ถ้าใครมีคนใหม่คนเก่าก็ต้องจากไป แต่เราทั้งคู่รู้ว่ามันยากและด้วยหน้าที่การงานทำให้ผมไม่สามารถจากไปในเวลานั้นเลย ผมเป็นคนอุดร ทำงานที่เลย การที่ผมจะออกไปนับหนึ่งใหม่ ดูเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสมาก แต่ก็ไม่ท้อนะ เพราะคิดว่าเรามีหน้าที่การงานที่ดี คือผมรับราชการ เขาจะเอาเด็กหนุ่มคนนั้นมาอยู่ที่บ้านด้วยและเขาสัญญาว่าจะส่งเด็กคนนั้นเรียนหลังจากปลดทหาร จนเดี๋ยวนี้เขายังติดต่อกันทุกวันด้วยโทรศัพท์ และข้อความ ขณะที่เล่าผมเองยังสับสนมากว่าผมควรทำยังไงต่อไป ตอนนี้ทุกข์ใจมาก ใครมีคำแนะนำดี ช่วยสงเคราะห์ด้วยนะครับ

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2008, 9:25 am

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

เห็นใจ เข้าใจ และขอให้กำลังใจ

และขอให้ยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นให้ได้นะค่า
แล้วปล่อยวาง สละตัดออกจาก “ใจ” ให้ได้
เพื่อรักษา “ใจ” ของเราให้สงบสุข สงบเย็น

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2008, 9:57 am

ขอบคุณครับ คุณใบโพธิ์ จะพยายามปล่อยวาง ปัญหามันอยู่ที่ตรงว่า
ใจเรานี้แหละ คือผมยังมีรัก โลภ โกรธ หลง ครับ มากเสียด้วย พยามยาม
คิดนะครับว่า อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด จะจากเขาไปก็เป็นห่วงกลัวเขาถูกเด็กหลอก ถ้าเราอยู่ยังเป็นไม้กันสุนัขได้นะครับ เขา 54 แล้ว เด็กนั้นแค่ 22
ผมไม่มีความเชื่อว่า มันจะมีรักแท้นะครับ แต่ก็ไม่แน่อีกนั้นแหละ ถ้าเขาคู่กัน

ตอบเมื่อ: 21 ก.ย. 2008, 4:30 pm

ปล่อยวางเสียบ้าง แล้วรอบข้างจะดีเอง

ทุกสิ่งทุกอย่างมีเกิดก้อต้องมีดับเป็นของธรรมดาน่ะ ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ก้อต้องวนเวียนเปลี่ยนแปลงไปตลอด หากวันนี้คุณมีสุขก้อให้รู้ว่าสุขเท่านั้นพอ อย่าไปยึดติดกับมัน เพราะสุขกับทุกข์มันอยู่คู่กัน หากวันนี้คุณเจอทุกข์ก้อขอให้คุณรู้ตัวว่าทุกข์อยู่ก้อพอแล้วอย่าไปปรุงแต่งความคิดให้เพิ่มขึ้นอีกเลย แค่รู้ตัวว่าเจอทุกข์เท่านั้นพอ แล้วความทุกข์ก้อจะดับไปเอง ทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่มีตัวตนหรอกมันมีแต่ความว่างเปล่า.......เราก้อเป็นคนหนึ่งที่เคยทุกข์ทรมานแสนสาหัสเพราะไม่รู้จักธรรมะ ไม่รู้ถึงการไม่มีตัวตน ไม่รู้ถึงความว่างเปล่า
ยิ้ม

สู้ สู้ นะค่ะ

ตอบเมื่อ: 22 ก.ย. 2008, 9:08 am

ขอบคุณ คุณ aprilsnow ครับ
พอจะรู้นะครับว่าทุกข์ของเรามันอยู่ที่ใจ แต่แนวทางการทำใจไม่ให้ทุกข์นี้สิครับ มันยากมากมายเหลือเกิน ผมค่อนข้างเป็นคนอ่อนไหวง่าย ขี้สงสาร จิตใจไม่เข้มแข็งครับ อยากชนะใจตัวเอง ชอบคิดเรื่องที่ยังไม่เกิด คิดไปล่วงหน้า ผมไม่รู้จะเริ่มยังไง กับการปล่อยวาง ทุกสิ่งทุกอย่างให้หมดไปจากใจ ขอความกรุณาด้วยนะครับ

ตอบเมื่อ: 22 ก.ย. 2008, 9:14 am

ควรเริ่มจากการ อย่าทำตัวให้ว่าง ให้จิตใจจดจ่ออยู่กับเนื้องาน

ทำงานอะไรก็ได้ที่เป็นประโยชน์ทั้งต่อตัวเองและผู้อื่น
ไม่ว่างานประจำ งานอดิเรก งานอาสาสมัคร งานบุญ ฯลฯ

สาธุ

ก่อนนอนก็ขอให้สวดมนต์เสียงดังๆ ให้เดินจงกลมบ่อยๆ

การเดินจงกลม ก็ขอให้เดินในท่าสบายๆ ตามธรรมชาติ

เวลาคิดมาก เวลารู้สึกเหนื่อย ก็ขอให้
ตามลมหายใจเข้า-ออก บ่อยๆ ทำอย่างต่อเนื่อง

หายใจเข้าช้าๆ ยาวๆ หายใจออกช้าๆ ยาวๆ นับ ๑
หายใจเข้าช้าๆ ยาวๆ หายใจออกช้าๆ ยาวๆ นับ ๒

ไปจนถึง นับ ๑๐

แล้วนับกลับ
หายใจเข้าช้าๆ ยาวๆ หายใจออกช้าๆ ยาวๆ นับ ๙
หายใจเข้าช้าๆ ยาวๆ หายใจออกช้าๆ ยาวๆ นับ ๘

ไปจนถึง นับ ๑
แล้วก็ย้อนกลับไป-มา จนกว่าสมองจะปลอดโปร่ง เบาสบาย

ทำเท่านี้ได้ ก็เห็นผลแล้วค่า
หากไม่เชื่อ ก็ขอให้ทดลองทำดูนะค่า สู้ สู้

ตอบเมื่อ: 22 ก.ย. 2008, 10:17 am

ขอบคุณครับ คุณใบโพธิ์
จะนำไปปฏิบัติครับ ได้ผลไงจะมาบอกขอบคุณอีกครั้งครับ

ตอบเมื่อ: 23 ก.ย. 2008, 8:10 pm

อยากจะบอกให้ทำใจรู้อยู่ค่ะว่ายากมากแต่อยากให้คิดว่าอดทนไว้พรุ่งนี้เราจะเจ็บน้อยกว่าวันนี้ ในที่สุดจะมีวันหนึ่งที่เราจะหายเจ็บ อดทนนะคะเป็นกำลังใจ

ตอบเมื่อ: 25 ก.ย. 2008, 11:16 am

คุณ nop ต้องปล่อยวางค่ะ อย่าไปยึดติดกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากจนเกินไป ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาค่ะ

ในความคิดดิฉัน คู่แท้นั้นไม่มีหรอกค่ะ มีแต่คู่บุญ-คู่กรรมมากกว่า ขึ้นอยู่กับว่าทำบุญร่วมกันมาแค่ไหน หมดเวรหมดกรรมกันก็ต้องแยกจากกันไปค่ะ คนเราต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักกันทั้งนั้นค่ะ ไม่เลิกกันวันนี้ ความตายก็พรากจากเราไปอยู่ดี

หมั่นฝึกสติให้เยอะๆ ค่ะ ความฟุ้งซ่าน ปรุงแต่งทั้งหลายจะน้อยลง อย่าไปยึดติดอยู่กับอดีตว่าเคยเป็นยังไงต้องเป็นอย่างนั้น และอย่าคาดหวังกับอนาคตว่าจะต้องเป็นตามที่คิด เพราะถ้ามันไม่ได้ดั่งใจเราก็เป็นทุกข์อีกค่ะ ยิ้มเห็นฟัน

ให้อยู่กับปัจจุบันทำสิ่งใดอยู่ก็ให้ใจจดจ่ออยู่กับมัน อย่าไปนึกถึงเรื่องอื่นที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสิ่งที่เราทำ ณ ตอนนั้น

ทุกข์ก็รู้ว่าทุกข์ สุขก็รู้ว่าสุข แค่รู้เฉยๆนะค่ะ อย่าไปหลงติดยู่กับอารมณ์นั้นๆ เพราะมันอยู่กับเราไม่ได้นานหรอกค่ะ พยายามรู้ให้เท่าทันใจตัวเองค่ะ ว่าตอนนั้นคิดะไรอยู่

รักตัวเราเองให้มากๆ นะค่ะคุณ nop แล้วเราจะสามารถรักคนอื่นได้อย่างไม่มีข้อบกพร่องค่ะ ส่งใดที่คุณคิดแล้วมันทำให้คุณกังวล ทุกข์ใจ ให้เลิกคิดค่ะ อย่าคิดอะไรให้จิตใจคุณหม่นหมอง ลองให้หลักพรมวิหาร 4 มาใช้กับความรักของคุณซิค่ะ ไม่ต้องไปห่วงอะไรเค้ามากหรอกค่ะ ทุกอย่างมันจะเป็นไปตามที่กรรมของตนสร้างไว้ ขอให้คุณผ่านปัญหานี้ไปได้ด้วยดีนะค่ะ สาธุ

ตอบเมื่อ: 26 ก.ย. 2008, 4:48 pm

ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยอีกคนค่ะ

ยังไงก็ น้อมนำ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึกถึงนะคะ
ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม

รู้จักคิดรู้จักปลง(ปล่อยวาง) แล้วชีวิตจะมีความสุขขึ้นค่ะ
ขอให้เจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะจ๊ะ สาธุ

ตอบเมื่อ: 07 ต.ค.2008, 9:04 am

ผมต้องขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้ครับ ทุกวันนี้พยายามตัดใจไม่ให้ทุกข์
พยายามบอกตัวเองเตือนตัวเองให้มีสติ เรารู้เหตุแห่งทุกข์ดับทุกข์ที่เหตุแต่มันยากมากครับ ด้วยหน้าที่การงานที่บีบรัด และปัญหาอีกมากมายที่ต้องรับผิดชอบ
ประกอบกับตัวเราเองรัก โลภ โกรธ หลง มานาน กิเลสหนาครับ พยายามทำสมาธิแล้ว หางานทำไม่ให้ตัวเองคิดมาก แต่มันยังตัดไม่ได้สักที่ กรรมของผมคงมากมาย ปิดเทอมนี้อยากไปทำสมาธิ กำลังค้นหาสถานที่ปฏิบัติธรรมที่ใกล้บ้าน สอบถามหลายที่แล้วครับ ผมอยากไปที่อุดร พอแนะนำผมเอาบุญด้วยนะครับ อยากปฏิบัติจริง ๆ อยากตัดให้ได้จริง ๆ แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหน อย่างไร ท่านใดมีคำแนะนำ สถานที่ปฏิบัติธรรม ที่อยู่แถวอุดรช่วยแนะนำด้วยนะครับ ขอบพระคุณทุกกำลังใจ ผลบุญที่ท่านให้คำแนะนำกับคนที่กำลังตกทุกข์ ขอให้ท่านทั้งหลาย ประสบแต่สิ่งดี ๆ ยิ่ง ๆ ขึ้นไปครับ