ทำไมต้องอาราธนาพระ

ตอบเมื่อ: 19 ส.ค. 2008, 3:02 pm

เมื่อเราต้องการขอรับศีลจากพระ รับธรรมจากพระ อยากฟังพระสวดพระปริต หรือเทศน์ให้เราฟัง ทำไมเราจึงต้องอาราธนา

ในเมื่อพระท่านเป็นผู้ประเสริฐ และจะให้สิ่งดีๆ เป็นมงคลแก่เราทั้งหลายก็น่าจะให้เลยก็ได้

หากท่านให้ศีล แสดงธรรมโดยไม่มีผู้อาราธนาจะมีความผิดหรือไม่

หากว่าการอาราธนาคือสีลข้อหนึ่งของพระ

จะนำมาประยุกต์ใช้กับคฤหัส เป็นคุณสมบัติผู้ดีข้อหนึ่งท่านทั้งหลายมีความคิดเห็นอย่างไร

แสดงว่าพระปรีชาญานของพระพุทธเจ้าเห็นเหตุจะเกิดในอีก 2551+ปี

ของการแสดงธรรมโดยไม่คำนึงถึงผู้ขอ เวลา สถานที่

ท่านเห็นว่าอย่างไร

ตอบเมื่อ: 19 ส.ค. 2008, 4:03 pm

หน้าที่ กระมังคับ

เขาไม่เชิญ ถ้าเราทำไป อาจจะโดนน้ำร้อนไล่สาดก็ได้

ธรรมชาติของบทบาทผู้คนในสังคมนั่นเองคับ
ผมว่านะ เขาเชิญเราถึงกิน เขาเชิญเราถึงนั่ง

อย่างที่ผมโดนอยู่เนี่ยะ นี่ขนาดไม่ได้อาราธนานะ
5555

ตอบเมื่อ: 19 ส.ค. 2008, 4:26 pm

คุณคามินอ่านซ้ำหน่อย

บังเอิญมีงานขั้นเลยพิมพิ์ไม่จบ

เลยส่งก่อนแล้วกลับมาแก้ไข

เพิ่มเติมข้อความให้สมบูรณ์

ศีลคือความงามของพระท่าน

มารยาทคือความงามของคฤหัส

หากสังคมมีคนเจ้ากี้เจ้าการกับคนอื่น สังคมนั้นคงไม่สงบสูข

แม้ว่าจะปราถนาดี

มีผู้เดือดร้อนเพราะความปราถนาดีมามากแล้ว

พระพุทธเจ้าสอนให้นอบน้อมถ่อมตน

มีสัมมาวาจา เป็นองค์หนึ่งในอริยะมรรคเลยทีเดียว

อย่าคิดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย

หากขาดสัมมาวาจาอย่าพึงหมายว่าจะบรรลุธรรม

วจีทุจริตย่อมเกิดจากมโนทุจริต

วิบากของวจีกรรมคือวินิบาต

มาถึงการอาราธนาต่อ

มนุษย์แต่ละคนย่อมมีความแตกต่างกันทั้งกายภาพ และธรรมรมณ์

หมายถึงระดับสติปัญญาและคุณธรรมด้วย

ปัญหาคือมานะ

โดยเฉพาะอัสมิมานะ

อาการของอัสมิมานะคือการยกตนข่มท่าน

สำหรับพระอริยะบุคคลคงไม่เกิด

แต่พระที่ยังไม่บรรลุธรรมจะต้องเกิดปัญหาขึ้นแน่นอน

การอาราธนาจึงน่าจะเป็นการให้พระได้ตั้งสติ

ก่อนโปรดสัตว์

ตอบเมื่อ: 19 ส.ค. 2008, 4:45 pm

เรื่องศีลและระเบียบวิธีนี่ ผมก็ไม่สันทัดหรอกนะคับ

แต่ที่พี่ว่ามาเรื่องพระพุทธเจ้ามองการณ์ไกลนั่นผมเห็นจริงด้วย

สมัยพุทธกาลคงมีปัญหาเหมือนกันมั๊ง
เพราะคงมีศาสนาอื่นๆอยู่ทั่วไป

ถ้าเขาไม่มีศรัทธา
ครั้นจะไปยืนเทศน์หน้าบ้าน อาจจะเจ็บตัวได้
เขาก็มีความเชื่อของเขา

คาถาของพระพุทธเจ้า มันก้เป้นคำสอนทั้งนั้นใช่ปะคับ
คนเข้าใจภาษาบาลี ก็สามารถแปลออก โดยเฉพาะคนมคธสมัยนั้น
เวลาฟังพระสวด คงจะเหมือนกับการฟังคนพูดเรื่องใดเรื่องหนึ่ง

ต้องสอนเฉพาะคนที่ปาวารณาตัว ยอมตั้งใจฟังดีๆ
เลยต้องมีการอาราธนาเกิดขึ้นกระมังคับ

ผมเดาเอานะ

ตอบเมื่อ: 06 ก.ย. 2008, 9:54 pm

สองท่านนี้แปลกเนาะ อ่านดูแล้วเหมือนกับแต่ลเท่านไม่ได้ศึกษามาเลยแม้แต่น้อย หรือว่ามาแก้งให้คนไขว้เขวอย่างไรไม่ทราบ

ทุกสิ่งอย่างมันมีเหตุผลทั้งนั้น เรื่องการอาราธนาศีลนั้นนะ จะอาราธนาก็ได้ไม่อาราธนาก็ได้ ถ้าอาราธนาศีลแบบขาดข้อใดข้อหนึงก็เรียกว่าขาดหมด คือ ไม่มีคำว่า วิสุงๆ ว่า มะยังภันเต ติสะระเณนะสะหะปัญจะศีลานิยาจามิ (มะ) มะยังภันเต วิสุงวิสุง ลักขะณถายะ ติสะระเณนะสะหะปัญจะศีลานิยาจามิ (มะ) หลายคนว่า มะ คนเดดียวว่า มิ

ส่วนอาราธนาธรรมนั้น เป็นคำภีรภาพมากตั้งแต่สมัยที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ใหม่ๆท่านก็ไม่คิดว่าจะแสดงแก่ใครเลยเพราะเป็นธรรมที่คำภีรภาพมากยากที่คนมีปัญญาอันหยาบช้าจะเข้าใจได้ ตามที่ได้เรียนมาท่านก็บอกว่ามีพรมหมาอาราธนาให้ท่านแสดงธรรมเพราะมีคนอยู่เหล่าด้วยกัน(ไม่เอาระเอียดนะ) เพื่อเป็นการเข้าใจง่าย เปรียบเหมือนบัวสี่เหล่า คือ
๑.เป็นประเภทดอกบัวที่พ้นน้ำแล้ว เมื่อได้รับแสงอาทิตย์ก็จะบานทันที่ คือได้ฟังการแสดงธรรมของพระพุทธเจ้าก็จะรู้แจ้งเห็นจริงตามได้ฯ
๒.เป็นประเภทดอกบัวที่อยู่ไต้ผิวน้ำแต่จะขึ้นมาเหนือนำในวันพรุ้งนี้เมื่อได้รับแสงอาทิตย์ก็จะบานได้
๓.เป็นประเภทดอกบัวที่อยู่ระหว่างกลางน้ำมีโอกาสพ้นน้ำแต่ต้องใช้เวลาหลายวันจึงจะพ้นได้ ก็ต้องใช้เวลาอบรมกันนานว่าแล้วว่าอีกช้ำๆอยู่นั้นแหละก็สามารถรู้ธรรมเห็นธรรมได้แต่ต้องใช้เวลานาน(เนยยะ)
๔.เป็นประเภทบัวไต้น้ำก็ว่า อยู่ในโคลนตมก็ว่า ไม่อาจจะมีโอกาสพ้นน้ำได้อาจเป็นเยื่อของปลาและเต่าไป ถึงจะแสดงธรรมด้วยเหตุและผลอย่างไรก็ไม่สามารถเข้าใจ เรียกว่า พวกนี้มีบทบาทอย่างยิ่ง
เมื่อพระพุทธองค์ทรงระลึกได้อย่างนี้จึงได้ตกลงแสดงธรรม บ้างก็ว่าพระพรมหมาอาราธนาให้ท่านแสดงธรรม บ้างก็ว่าท่านเป็นผู้ระลึกได้เอง แต่น่าจะเป็นข้อหลังมากกว่า เพราะท่านเป็นสัพพัญญูรู้แจ้งทั้งสามโลกแล้วฉไหนจะต้องให้มีผู้มาเตือนและอาราธนา

พอต่อมาตอนหลังเพื่อให้เป็นสิ่งที่มีค่าควรแก่การเคารพบูชาจึงมีการอาราธนาขึ้น (เป็นความเห็นส่วนต้วนะ) ที่จริงมีที่มาที่ไปอยู่แต่ไม่ได้ข้นหามาตอบให้เพราะมันอยู่ในตำราหมดแล้ว ฮิฮิฮิ

ตอบเมื่อ: 06 ก.ย. 2008, 10:27 pm

โอยคุณ

พระทศพลญานหยุ่งรู้ใจคน
ท่านย่อมรู้ว่าใครเป็นบัวอย่างไร
สมควรจะสอนอย่างไร

แต่ทศพลญานของพระองค์นั้น ใครจะมีได้เท่าท่าน
พระองค์ท่านย่อมรู้ว่าจะพูดอะไร อย่างไร เท่าไหร่ เมื่อไหร่ กับใคร

ถ้าบ้านท่านฆ่าหมู
พระในวัด คิดว่าท่านกำลังยุ่งในกิจอันเป้นตันหา
มายืนเทศหน้าบ้านท่าน ตอนกำลังยุ่งๆ สับๆ เฉาะๆ
ท่านจะทำอย่างไร ตกใจ

ต่อเมื่อท่านว่างแล้ว ประแป้งอาบน้ำ หอมๆ ใจเย้นๆ
วางมีดแล้ว
อยู่ใน mode รับฟังแล้ว
พระท่านถึงจะพูด

ผมเชื่อว่าการอาราธนา
มันเป้น "ระเบียบวิธี" ที่แก้ไขปัญหา "เวลา และ สถานที่" ของคนที่มีหน้าที่ต่างๆ
เท่านั้นเองครับ

ตอบเมื่อ: 07 ก.ย. 2008, 9:26 am

ไม่มีคำตอบอะไรอีกแย้วๆๆๆ
เพราะไม่มีประโยชน์เป็นไปในทางสร้างสรรค์ อย่าๆๆๆๆว่าอีกนะ
ฮิฮิฮิ

ตอบเมื่อ: 07 ก.ย. 2008, 9:41 am

ผมรู้แล้วล่ะ
ว่าต้องวางตัวยังไงกับคุณนะคับ
อืม

ตอบเมื่อ: 08 ก.ย. 2008, 3:35 pm

อ้างอิงจาก:

ผมรู้แล้วล่ะ
ว่าต้องวางตัวยังไงกับคุณนะคับ
อืม

บอกกันบ้างดิ

ตอบเมื่อ: 13 ก.ย. 2008, 12:19 am